Formentabelle zu „convulnerare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convulnero | convulneror |
2. Person Singular | convulneras | convulnerare, convulneraris |
3. Person Singular | convulnerat | convulneratur |
1. Person Plural | convulneramus | convulneramur |
2. Person Plural | convulneratis | convulneramini |
3. Person Plural | convulnerant | convulnerantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convulnerabam | convulnerabar |
2. Person Singular | convulnerabas | convulnerabare, convulnerabaris |
3. Person Singular | convulnerabat | convulnerabatur |
1. Person Plural | convulnerabamus | convulnerabamur |
2. Person Plural | convulnerabatis | convulnerabamini |
3. Person Plural | convulnerabant | convulnerabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convulnerabo | convulnerabor |
2. Person Singular | convulnerabis | convulnerabere, convulneraberis |
3. Person Singular | convulnerabit | convulnerabitur |
1. Person Plural | convulnerabimus | convulnerabimur |
2. Person Plural | convulnerabitis | convulnerabimini |
3. Person Plural | convulnerabunt | convulnerabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convulneravi | — |
2. Person Singular | convulneravisti | — |
3. Person Singular | convulneravit | — |
1. Person Plural | convulneravimus | — |
2. Person Plural | convulneravistis | — |
3. Person Plural | convulnerare, convulneravere, convulneraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convulneraveram | — |
2. Person Singular | convulneraveras | — |
3. Person Singular | convulneraverat | — |
1. Person Plural | convulneraveramus | — |
2. Person Plural | convulneraveratis | — |
3. Person Plural | convulneraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convulneravero | — |
2. Person Singular | convulneraris, convulneraveris | — |
3. Person Singular | convulneraverit | — |
1. Person Plural | convulneraverimus | — |
2. Person Plural | convulneraveritis | — |
3. Person Plural | convulneraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convulnerem | convulnerer |
2. Person Singular | convulneres | convulnerere, convulnereris |
3. Person Singular | convulneret | convulneretur |
1. Person Plural | convulneremus | convulneremur |
2. Person Plural | convulneretis | convulneremini |
3. Person Plural | convulnerent | convulnerentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convulnerarem | convulnerarer |
2. Person Singular | convulnerares | convulnerarere, convulnerareris |
3. Person Singular | convulneraret | convulneraretur |
1. Person Plural | convulneraremus | convulneraremur |
2. Person Plural | convulneraretis | convulneraremini |
3. Person Plural | convulnerarent | convulnerarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convulneraverim | — |
2. Person Singular | convulneraris, convulneraveris | — |
3. Person Singular | convulneraverit | — |
1. Person Plural | convulneraverimus | — |
2. Person Plural | convulneraveritis | — |
3. Person Plural | convulneraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convulneravissem | — |
2. Person Singular | convulneravisses | — |
3. Person Singular | convulneravisset | — |
1. Person Plural | convulneravissemus | — |
2. Person Plural | convulneravissetis | — |
3. Person Plural | convulneravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | convulnerare | convulneravisse |
Passiv | convulnerari, convulnerarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | convulnera | convulnerare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | convulnerate | convulneramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | convulnerato | convulnerator |
3. Person Singular | convulnerato | convulnerator |
2. Person Plural | convulneratote | — |
3. Person Plural | convulneranto | convulnerantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | convulnerata, convulneratum, convulneratus | convulnerata, convulneratae, convulnerati |
Genitiv | convulneratae, convulnerati | convulneratarum, convulneratorum |
Dativ | convulneratae, convulnerato | convulneratis |
Akkusativ | convulneratam, convulneratum | convulnerata, convulneratas, convulneratos |
Ablativ | convulnerata, convulnerato | convulneratis |
Vokativ | convulnerata, convulnerate, convulneratum | convulnerata, convulneratae, convulnerati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | convulnerans | convulnerantes, convulnerantia |
Genitiv | convulnerantis | convulnerantium, convulnerantum |
Dativ | convulneranti | convulnerantibus |
Akkusativ | convulnerans, convulnerantem | convulnerantes, convulnerantia |
Ablativ | convulnerante, convulneranti | convulnerantibus |
Vokativ | convulnerans | convulnerantes, convulnerantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | convulneratura, convulneraturum, convulneraturus | convulneratura, convulneraturae, convulneraturi |
Genitiv | convulneraturae, convulneraturi | convulneraturarum, convulneraturorum |
Dativ | convulneraturae, convulneraturo | convulneraturis |
Akkusativ | convulneraturam, convulneraturum | convulneratura, convulneraturas, convulneraturos |
Ablativ | convulneratura, convulneraturo | convulneraturis |
Vokativ | convulneratura, convulnerature, convulneraturum | convulneratura, convulneraturae, convulneraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | convulneranda, convulnerandum, convulnerandus | convulneranda, convulnerandae, convulnerandi |
Genitiv | convulnerandae, convulnerandi | convulnerandarum, convulnerandorum |
Dativ | convulnerandae, convulnerando | convulnerandis |
Akkusativ | convulnerandam, convulnerandum | convulneranda, convulnerandas, convulnerandos |
Ablativ | convulneranda, convulnerando | convulnerandis |
Vokativ | convulneranda, convulnerande, convulnerandum | convulneranda, convulnerandae, convulnerandi |
152 (228) Formen für „convulnerare“