Formentabelle zu „convolutare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convoluto | convolutor |
2. Person Singular | convolutas | convolutare, convolutaris |
3. Person Singular | convolutat | convolutatur |
1. Person Plural | convolutamus | convolutamur |
2. Person Plural | convolutatis | convolutamini |
3. Person Plural | convolutant | convolutantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convolutabam | convolutabar |
2. Person Singular | convolutabas | convolutabare, convolutabaris |
3. Person Singular | convolutabat | convolutabatur |
1. Person Plural | convolutabamus | convolutabamur |
2. Person Plural | convolutabatis | convolutabamini |
3. Person Plural | convolutabant | convolutabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convolutabo | convolutabor |
2. Person Singular | convolutabis | convolutabere, convolutaberis |
3. Person Singular | convolutabit | convolutabitur |
1. Person Plural | convolutabimus | convolutabimur |
2. Person Plural | convolutabitis | convolutabimini |
3. Person Plural | convolutabunt | convolutabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convolutavi | — |
2. Person Singular | convolutavisti | — |
3. Person Singular | convolutavit | — |
1. Person Plural | convolutavimus | — |
2. Person Plural | convolutavistis | — |
3. Person Plural | convolutare, convolutavere, convolutaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convolutaveram | — |
2. Person Singular | convolutaveras | — |
3. Person Singular | convolutaverat | — |
1. Person Plural | convolutaveramus | — |
2. Person Plural | convolutaveratis | — |
3. Person Plural | convolutaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convolutavero | — |
2. Person Singular | convolutaris, convolutaveris | — |
3. Person Singular | convolutaverit | — |
1. Person Plural | convolutaverimus | — |
2. Person Plural | convolutaveritis | — |
3. Person Plural | convolutaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convolutem | convoluter |
2. Person Singular | convolutes | convolutere, convoluteris |
3. Person Singular | convolutet | convolutetur |
1. Person Plural | convolutemus | convolutemur |
2. Person Plural | convolutetis | convolutemini |
3. Person Plural | convolutent | convolutentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convolutarem | convolutarer |
2. Person Singular | convolutares | convolutarere, convolutareris |
3. Person Singular | convolutaret | convolutaretur |
1. Person Plural | convolutaremus | convolutaremur |
2. Person Plural | convolutaretis | convolutaremini |
3. Person Plural | convolutarent | convolutarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convolutaverim | — |
2. Person Singular | convolutaris, convolutaveris | — |
3. Person Singular | convolutaverit | — |
1. Person Plural | convolutaverimus | — |
2. Person Plural | convolutaveritis | — |
3. Person Plural | convolutaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convolutavissem | — |
2. Person Singular | convolutavisses | — |
3. Person Singular | convolutavisset | — |
1. Person Plural | convolutavissemus | — |
2. Person Plural | convolutavissetis | — |
3. Person Plural | convolutavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | convolutare | convolutavisse |
Passiv | convolutari, convolutarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | convoluta | convolutare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | convolutate | convolutamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | convolutato | convolutator |
3. Person Singular | convolutato | convolutator |
2. Person Plural | convolutatote | — |
3. Person Plural | convolutanto | convolutantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | convolutata, convolutatum, convolutatus | convolutata, convolutatae, convolutati |
Genitiv | convolutatae, convolutati | convolutatarum, convolutatorum |
Dativ | convolutatae, convolutato | convolutatis |
Akkusativ | convolutatam, convolutatum | convolutata, convolutatas, convolutatos |
Ablativ | convolutata, convolutato | convolutatis |
Vokativ | convolutata, convolutate, convolutatum | convolutata, convolutatae, convolutati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | convolutans | convolutantes, convolutantia |
Genitiv | convolutantis | convolutantium, convolutantum |
Dativ | convolutanti | convolutantibus |
Akkusativ | convolutans, convolutantem | convolutantes, convolutantia |
Ablativ | convolutante, convolutanti | convolutantibus |
Vokativ | convolutans | convolutantes, convolutantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | convolutatura, convolutaturum, convolutaturus | convolutatura, convolutaturae, convolutaturi |
Genitiv | convolutaturae, convolutaturi | convolutaturarum, convolutaturorum |
Dativ | convolutaturae, convolutaturo | convolutaturis |
Akkusativ | convolutaturam, convolutaturum | convolutatura, convolutaturas, convolutaturos |
Ablativ | convolutatura, convolutaturo | convolutaturis |
Vokativ | convolutatura, convolutature, convolutaturum | convolutatura, convolutaturae, convolutaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | convolutanda, convolutandum, convolutandus | convolutanda, convolutandae, convolutandi |
Genitiv | convolutandae, convolutandi | convolutandarum, convolutandorum |
Dativ | convolutandae, convolutando | convolutandis |
Akkusativ | convolutandam, convolutandum | convolutanda, convolutandas, convolutandos |
Ablativ | convolutanda, convolutando | convolutandis |
Vokativ | convolutanda, convolutande, convolutandum | convolutanda, convolutandae, convolutandi |
152 (228) Formen für „convolutare“