Formentabelle zu „convivare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convivo | convivor |
2. Person Singular | conuiuas | convivare, convivaris |
3. Person Singular | convivat | convivatur |
1. Person Plural | convivamus | convivamur |
2. Person Plural | convivatis | convivamini |
3. Person Plural | convivant | convivantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convivabam | convivabar |
2. Person Singular | convivabas | convivabare, convivabaris |
3. Person Singular | convivabat | convivabatur |
1. Person Plural | convivabamus | convivabamur |
2. Person Plural | convivabatis | convivabamini |
3. Person Plural | convivabant | convivabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convivabo | convivabor |
2. Person Singular | convivabis | convivabere, convivaberis |
3. Person Singular | convivabit | convivabitur |
1. Person Plural | convivabimus | convivabimur |
2. Person Plural | convivabitis | convivabimini |
3. Person Plural | convivabunt | convivabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convivavi | — |
2. Person Singular | convivavisti | — |
3. Person Singular | convivavit | — |
1. Person Plural | convivavimus | — |
2. Person Plural | convivavistis | — |
3. Person Plural | convivare, convivavere, convivaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convivaveram | — |
2. Person Singular | convivaveras | — |
3. Person Singular | convivaverat | — |
1. Person Plural | convivaveramus | — |
2. Person Plural | convivaveratis | — |
3. Person Plural | convivaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convivavero | — |
2. Person Singular | convivaris, convivaveris | — |
3. Person Singular | convivaverit | — |
1. Person Plural | convivaverimus | — |
2. Person Plural | convivaveritis | — |
3. Person Plural | convivaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convivem | conviver |
2. Person Singular | convives | convivere, conviveris |
3. Person Singular | convivet | convivetur |
1. Person Plural | convivemus | convivemur |
2. Person Plural | convivetis | convivemini |
3. Person Plural | convivent | conviventur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convivarem | convivarer |
2. Person Singular | convivares | convivarere, convivareris |
3. Person Singular | convivaret | convivaretur |
1. Person Plural | convivaremus | convivaremur |
2. Person Plural | convivaretis | convivaremini |
3. Person Plural | convivarent | convivarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convivaverim | — |
2. Person Singular | convivaris, convivaveris | — |
3. Person Singular | convivaverit | — |
1. Person Plural | convivaverimus | — |
2. Person Plural | convivaveritis | — |
3. Person Plural | convivaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | convivavissem | — |
2. Person Singular | convivavisses | — |
3. Person Singular | convivavisset | — |
1. Person Plural | convivavissemus | — |
2. Person Plural | convivavissetis | — |
3. Person Plural | convivavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | convivare | convivavisse |
Passiv | convivari, convivarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conuiua, convivaque | convivare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | convivate | convivamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | convivato, convivatoreis | convivator |
3. Person Singular | convivato, convivatoreis | convivator |
2. Person Plural | convivatote | — |
3. Person Plural | convivanto | convivantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | convivatus, convivatum, convivata | convivata, convivatae, convivati |
Genitiv | convivatae, convivati | convivatarum, convivatorum |
Dativ | convivatae, convivato, convivatoreis | convivatis |
Akkusativ | convivatum, convivatam | convivata, convivatas, convivatos |
Ablativ | convivata, convivato, convivatoreis | convivatis |
Vokativ | convivatum, convivata, convivate | convivata, convivatae, convivati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | convivans | convivantes, convivantia |
Genitiv | convivantis | convivantium, convivantum |
Dativ | convivanti | convivantibus |
Akkusativ | convivans, convivantem | convivantes, convivantia |
Ablativ | convivante, convivanti | convivantibus |
Vokativ | convivans | convivantes, convivantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | convivatura, convivaturum, convivaturus | convivatura, convivaturae, convivaturi |
Genitiv | convivaturae, convivaturi | convivaturarum, convivaturorum |
Dativ | convivaturae, convivaturo | convivaturis |
Akkusativ | convivaturam, convivaturum | convivatura, convivaturas, convivaturos |
Ablativ | convivatura, convivaturo | convivaturis |
Vokativ | convivatura, convivature, convivaturum | convivatura, convivaturae, convivaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | convivanda, convivandum, convivandus | convivanda, convivandae, convivandi |
Genitiv | convivandae, convivandi | convivandarum, convivandorum |
Dativ | convivandae, convivando | convivandis |
Akkusativ | convivandam, convivandum | convivanda, convivandas, convivandos |
Ablativ | convivanda, convivando | convivandis |
Vokativ | convivanda, convivande, convivandum | convivanda, convivandae, convivandi |
152 (235) Formen für „convivare“