Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | convinco | convincor |
2. Person Singular | convincis | convinceris |
3. Person Singular | convincit | convincitur |
1. Person Plural | convincimus | convincimur |
2. Person Plural | convincitis | convincimini |
3. Person Plural | convincunt | convincuntur, convincunturque |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | convincebam | convincebar |
2. Person Singular | convincebas | convincebare, convincebaris |
3. Person Singular | convincebat | convincebatur |
1. Person Plural | convincebamus | convincebamur |
2. Person Plural | convincebatis | convincebamini |
3. Person Plural | convincebant | convincebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | convincam | convincar |
2. Person Singular | convinces | convinceris, convincere |
3. Person Singular | convincet | convincetur |
1. Person Plural | convincemus | convincemur |
2. Person Plural | convincetis | convincemini |
3. Person Plural | convincent | convincentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conuiciantique, convici, conviciole | — |
2. Person Singular | convicisti | — |
3. Person Singular | convicit | — |
1. Person Plural | convicimus | — |
2. Person Plural | convicistis | — |
3. Person Plural | convicerunt, convicere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conviceram | — |
2. Person Singular | conviceras | — |
3. Person Singular | convicerat | — |
1. Person Plural | conviceramus | — |
2. Person Plural | conviceratis | — |
3. Person Plural | convicerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | convicero | — |
2. Person Singular | conviceris | — |
3. Person Singular | convicerit | — |
1. Person Plural | convicerimus | — |
2. Person Plural | conviceritis | — |
3. Person Plural | convicerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | convincam | convincar |
2. Person Singular | convincas | convincare, convincaris |
3. Person Singular | conuincat | convincatur |
1. Person Plural | convincamus | convincamur |
2. Person Plural | convincatis | convincamini |
3. Person Plural | convincant | convincantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | convincerem | convincerer |
2. Person Singular | convinceres | convincerere, convincereris |
3. Person Singular | convinceret | convinceretur |
1. Person Plural | convinceremus | convinceremur |
2. Person Plural | convinceretis | convinceremini |
3. Person Plural | convincerent | convincerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | convicerim | — |
2. Person Singular | conviceris | — |
3. Person Singular | convicerit | — |
1. Person Plural | convicerimus | — |
2. Person Plural | conviceritis | — |
3. Person Plural | convicerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | convicissem | — |
2. Person Singular | convicisses | — |
3. Person Singular | convicisset | — |
1. Person Plural | convicissemus | — |
2. Person Plural | convicissetis | — |
3. Person Plural | convicissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | convincere | convicisse |
Passiv | convinci, convincier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | convince | convincere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | convincite | convincimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | convincito | convincitor |
3. Person Singular | convincito | convincitor |
2. Person Plural | convincitote | — |
3. Person Plural | convincunto | convincuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |