Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „convenire“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconvenioconvenior
2. Person Singularconvenisconveniris
3. Person Singularconuenitconvenitur
1. Person Pluralconuenimusconvenimur
2. Person Pluralconvenitisconvenimini
3. Person Pluralconueniuntconveniuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconvenbam, conveniebamconveniebar
2. Person Singularconvenbas, conveniebasconveniebare, conveniebaris
3. Person Singularconueniebat, convenbatconveniebatur
1. Person Pluralconvenbamus, conveniebamusconveniebamur
2. Person Pluralconvenbatis, conveniebatisconveniebamini
3. Person Pluralconueniebant, convenbantconveniebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconveniam, conveniboconveniar, convenibor
2. Person Singularconvenibis, conveniesconvenieris, conveniberis, conveniere
3. Person Singularconueniet, convenibitconvenietur, conveniberit, conveniverit
1. Person Pluralconvenibimus, conveniemusconvenibimur, conveniemur
2. Person Pluralconvenietis, convenibitisconvenibimini, conveniemini
3. Person Pluralconvenient, convenibuntconvenibuntur, convenientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconveni, conveniisse
2. Person Singularconvenisti
3. Person Singularconuenit
1. Person Pluralconuenimus
2. Person Pluralconuenistis
3. Person Pluralconvenerunt, convenere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconveneram
2. Person Singularconveneras
3. Person Singularconuenerat, conuenerat(que)
1. Person Pluralconveneramus
2. Person Pluralconveneratis
3. Person Pluralconuenerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconvenero
2. Person Singularconveneris
3. Person Singularconuenerit
1. Person Pluralconvenerimus
2. Person Pluralconveneritis
3. Person Pluralconuenerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconveniamconveniar
2. Person Singularconveniasconveniaris, conveniare
3. Person Singularconueniatconveniatur
1. Person Pluralconveniamusconveniamur
2. Person Pluralconveniatisconveniamini
3. Person Pluralconueniantconveniantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconveniremconvenirer
2. Person Singularconveniresconvenireris, convenirere
3. Person Singularconueniretconveniretur
1. Person Pluralconveniremusconveniremur
2. Person Pluralconveniretisconveniremini
3. Person Pluralconuenirentconvenirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconvenerim
2. Person Singularconveneris
3. Person Singularconuenerit
1. Person Pluralconvenerimus
2. Person Pluralconveneritis
3. Person Pluralconuenerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconvenissem
2. Person Singularconvenisses
3. Person Singularconuenisset
1. Person Pluralconvenissemus
2. Person Pluralconvenissetis
3. Person Pluralconuenissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconuenire, convenire(que)conuenisse
Passivconveniri, convenirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconveni, conveniisseconuenire, convenire(que)
3. Person Singular
2. Person Pluralconveniteconvenimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconvenitoconvenitor
3. Person Singularconvenitoconvenitor
2. Person Pluralconvenitote
3. Person Pluralconveniuntoconveniuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativconuentus, conuentum, conuenta, conuentus(que), coventus, conventum(que)conventi, conuenta, conventae, conventicule
Genitivconventi, conventi, conventae, conventicule, conventiculeconventorum(que), conventorum(que), conuentorum, conuentorum, conventarum
Dativconvento, convento, conventaeconuentis, conventistis
Akkusativconuentum, conuentum, conventam, conventum(que), conventum(que)conventos, conuenta, conventas
Ablativconvento, convento, conuentaconuentis, conventistis
Vokativconuentum, conuenta, conventum(que), conventeconventi, conuenta, conventae, conventicule
PPA
 SingularPlural
Nominativconueniens, conveniens(que)conuenientes, conuenientia, convenientes(que)
Genitivconvenientisconuenientium
Dativconvenienticonvenientibus
Akkusativconuenientem, conueniens, conveniens(que)conuenientes, conuenientia, convenientes(que)
Ablativconvenienti, conuenienteconvenientibus
Vokativconueniens, conveniens(que)conuenientes, conuenientia, convenientes(que)
PFA
 SingularPlural
Nominativconuentura, conventurum, conventurusconuentura, conventurae, conventuri
Genitivconventurae, conventuri, conventuriconventurarum, conventurorum, conventurorum
Dativconventurae, conventuro, conventuroconventuris
Akkusativconuenturam, conventurum, conventurumconventuros, conuentura, conventuras
Ablativconuentura, conventuro, conventuroconventuris
Vokativconuentura, conventurum, conventureconuentura, conventurae, conventuri
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativconveniendus, conveniendum, convenienda, conveniunda, conveniundum, conveniundusconueniendi, conveniundi, convenienda, conveniendae, conveniunda, conveniundae
Genitivconueniendi, conueniendi, conveniundi, conveniundi, conveniendae, conveniundaeconveniendarum, conveniendorum, conveniendorum, conveniundarum, conveniundorum, conveniundorum
Dativconveniundo, conveniundo, conveniendo, conveniendo, conveniendae, conveniundaeconveniendis, conveniundis
Akkusativconveniendum, conveniendum, conveniendam, conveniundam, conveniundum, conveniundumconveniendos, convenienda, conveniendas, conveniunda, conveniundas, conveniundos
Ablativconveniundo, conveniundo, conveniendo, conveniendo, convenienda, conveniundaconveniendis, conveniundis
Vokativconveniendum, convenienda, conveniende, conveniunda, conveniunde, conveniundumconueniendi, conveniundi, convenienda, conveniendae, conveniunda, conveniundae

152 (299) Formen für „convenire“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum