Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conueniens, conveniensque | conuenientia, conuenientes, convenientesque |
Genitiv | convenientis | conuenientium, convenientum |
Dativ | convenienti | convenientibus |
Akkusativ | conuenientem, conueniens, conveniensque | conuenientes, convenientesque, conuenientia, convenientis |
Ablativ | convenienti, conueniente | convenientibus |
Vokativ | conueniens, conveniensque | conuenientia, conuenientes, convenientesque |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | convenientius | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | convenientius | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | convenientius | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conuenientissimum | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | conuenientissimum, conuenientissimum | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | conuenientissimum | — |