| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | conveniensque, conueniens | conuenientes, convenientesque, conuenientia |
| Genitiv | convenientis | conuenientium, convenientum |
| Dativ | convenienti | convenientibus |
| Akkusativ | conveniensque, conueniens, conuenientem | conuenientes, convenientesque, conuenientia, convenientis |
| Ablativ | convenienti, conueniente | convenientibus |
| Vokativ | conveniensque, conueniens | conuenientes, convenientesque, conuenientia |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | convenientius | — |
| Genitiv | — | — |
| Dativ | — | — |
| Akkusativ | convenientius | — |
| Ablativ | — | — |
| Vokativ | convenientius | — |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | conuenientissimum | — |
| Genitiv | — | — |
| Dativ | — | — |
| Akkusativ | conuenientissimum, conuenientissimum | — |
| Ablativ | — | — |
| Vokativ | conuenientissimum | — |