Formentabelle zu „conturmare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
conturmo | conturmor |
2. Person Singular | conturmas | conturmare, conturmaris |
3. Person Singular | conturmat | conturmatur |
1. Person Plural | conturmamus | conturmamur |
2. Person Plural | conturmatis | conturmamini |
3. Person Plural | conturmant | conturmantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conturmabam | conturmabar |
2. Person Singular | conturmabas | conturmabare, conturmabaris |
3. Person Singular | conturmabat | conturmabatur |
1. Person Plural | conturmabamus | conturmabamur |
2. Person Plural | conturmabatis | conturmabamini |
3. Person Plural | conturmabant | conturmabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conturmabo | conturmabor |
2. Person Singular | conturmabis | conturmabere, conturmaberis |
3. Person Singular | conturmabit | conturmabitur |
1. Person Plural | conturmabimus | conturmabimur |
2. Person Plural | conturmabitis | conturmabimini |
3. Person Plural | conturmabunt | conturmabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conturmavi | — |
2. Person Singular | conturmavisti | — |
3. Person Singular | conturmavit | — |
1. Person Plural | conturmavimus | — |
2. Person Plural | conturmavistis | — |
3. Person Plural | conturmare, conturmavere, conturmaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conturmaveram | — |
2. Person Singular | conturmaveras | — |
3. Person Singular | conturmaverat | — |
1. Person Plural | conturmaveramus | — |
2. Person Plural | conturmaveratis | — |
3. Person Plural | conturmaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conturmavero | — |
2. Person Singular | conturmaris, conturmaveris | — |
3. Person Singular | conturmaverit | — |
1. Person Plural | conturmaverimus | — |
2. Person Plural | conturmaveritis | — |
3. Person Plural | conturmaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conturmem | conturmer |
2. Person Singular | conturmes | conturmere, conturmeris |
3. Person Singular | conturmet | conturmetur |
1. Person Plural | conturmemus | conturmemur |
2. Person Plural | conturmetis | conturmemini |
3. Person Plural | conturment | conturmentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conturmarem | conturmarer |
2. Person Singular | conturmares | conturmarere, conturmareris |
3. Person Singular | conturmaret | conturmaretur |
1. Person Plural | conturmaremus | conturmaremur |
2. Person Plural | conturmaretis | conturmaremini |
3. Person Plural | conturmarent | conturmarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conturmaverim | — |
2. Person Singular | conturmaris, conturmaveris | — |
3. Person Singular | conturmaverit | — |
1. Person Plural | conturmaverimus | — |
2. Person Plural | conturmaveritis | — |
3. Person Plural | conturmaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conturmavissem | — |
2. Person Singular | conturmavisses | — |
3. Person Singular | conturmavisset | — |
1. Person Plural | conturmavissemus | — |
2. Person Plural | conturmavissetis | — |
3. Person Plural | conturmavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | conturmare | conturmavisse |
Passiv | conturmari, conturmarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conturma | conturmare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conturmate | conturmamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conturmato | conturmator |
3. Person Singular | conturmato | conturmator |
2. Person Plural | conturmatote | — |
3. Person Plural | conturmanto | conturmantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conturmata, conturmatum, conturmatus | conturmata, conturmatae, conturmati |
Genitiv | conturmatae, conturmati | conturmatarum, conturmatorum |
Dativ | conturmatae, conturmato | conturmatis |
Akkusativ | conturmatam, conturmatum | conturmata, conturmatas, conturmatos |
Ablativ | conturmata, conturmato | conturmatis |
Vokativ | conturmata, conturmate, conturmatum | conturmata, conturmatae, conturmati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conturmans | conturmantes, conturmantia |
Genitiv | conturmantis | conturmantium, conturmantum |
Dativ | conturmanti | conturmantibus |
Akkusativ | conturmans, conturmantem | conturmantes, conturmantia |
Ablativ | conturmante, conturmanti | conturmantibus |
Vokativ | conturmans | conturmantes, conturmantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conturmatura, conturmaturum, conturmaturus | conturmatura, conturmaturae, conturmaturi |
Genitiv | conturmaturae, conturmaturi | conturmaturarum, conturmaturorum |
Dativ | conturmaturae, conturmaturo | conturmaturis |
Akkusativ | conturmaturam, conturmaturum | conturmatura, conturmaturas, conturmaturos |
Ablativ | conturmatura, conturmaturo | conturmaturis |
Vokativ | conturmatura, conturmature, conturmaturum | conturmatura, conturmaturae, conturmaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conturmanda, conturmandum, conturmandus | conturmanda, conturmandae, conturmandi |
Genitiv | conturmandae, conturmandi | conturmandarum, conturmandorum |
Dativ | conturmandae, conturmando | conturmandis |
Akkusativ | conturmandam, conturmandum | conturmanda, conturmandas, conturmandos |
Ablativ | conturmanda, conturmando | conturmandis |
Vokativ | conturmanda, conturmande, conturmandum | conturmanda, conturmandae, conturmandi |
152 (228) Formen für „conturmare“