Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | contundo | contundor |
2. Person Singular | contundis | contunderis |
3. Person Singular | contundit | contunditur |
1. Person Plural | contundimus | contundimur |
2. Person Plural | contunditis | contundimini |
3. Person Plural | contundunt | contunduntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | contundebam | contundebar |
2. Person Singular | contundebas | contundebare, contundebaris |
3. Person Singular | contundebat | contundebatur |
1. Person Plural | contundebamus | contundebamur |
2. Person Plural | contundebatis | contundebamini |
3. Person Plural | contundebant | contundebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | contundam | contundar |
2. Person Singular | contundes | contundere, contunderis |
3. Person Singular | contundet | contundetur |
1. Person Plural | contundemus | contundemur |
2. Person Plural | contundetis | contundemini |
3. Person Plural | contundent | contundentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | contudi | — |
2. Person Singular | contudisti | — |
3. Person Singular | contudit | — |
1. Person Plural | contudimus | — |
2. Person Plural | contudistis | — |
3. Person Plural | contudere, contuderunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | contuderam | — |
2. Person Singular | contuderas | — |
3. Person Singular | contuderat | — |
1. Person Plural | contuderamus | — |
2. Person Plural | contuderatis | — |
3. Person Plural | contuderant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | contudero | — |
2. Person Singular | contuderis | — |
3. Person Singular | contuderit | — |
1. Person Plural | contuderimus | — |
2. Person Plural | contuderitis | — |
3. Person Plural | contuderint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | contundam | contundar |
2. Person Singular | contundas | contundare, contundaris |
3. Person Singular | contundat | contundatur |
1. Person Plural | contundamus | contundamur |
2. Person Plural | contundatis | contundamini |
3. Person Plural | contundant | contundantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | contunderem | contunderer |
2. Person Singular | contunderes | contunderere, contundereris |
3. Person Singular | contunderet | contunderetur |
1. Person Plural | contunderemus | contunderemur |
2. Person Plural | contunderetis | contunderemini |
3. Person Plural | contunderent | contunderentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | contuderim | — |
2. Person Singular | contuderis | — |
3. Person Singular | contuderit | — |
1. Person Plural | contuderimus | — |
2. Person Plural | contuderitis | — |
3. Person Plural | contuderint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | contudissem | — |
2. Person Singular | contudisses | — |
3. Person Singular | contudisset | — |
1. Person Plural | contudissemus | — |
2. Person Plural | contudissetis | — |
3. Person Plural | contudissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | contundere | contudisse |
Passiv | contundi, contundier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | contunde | contundere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | contundite | contundimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | contundito | contunditor |
3. Person Singular | contundito | contunditor |
2. Person Plural | contunditote | — |
3. Person Plural | contundunto | contunduntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | contusa, contusus, contusum | contusi, contusae, contusa |
Genitiv | contusae, contusi | contusarum, contusorum |
Dativ | contusae, contuso | contusis |
Akkusativ | contusam, contusum | contusa, contusas, contusos |
Ablativ | contusa, contuso | contusis |
Vokativ | contusa, contuse, contusum | contusa, contusi, contusae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | contundens | contundentes, contundentia |
Genitiv | contundentis | contundentium, contundentum |
Dativ | contundenti | contundentibus |
Akkusativ | contundens, contundentem | contundentes, contundentia |
Ablativ | contundente, contundenti | contundentibus |
Vokativ | contundens | contundentes, contundentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | contusura, contusurum, contusurus | contusura, contusurae, contusuri |
Genitiv | contusurae, contusuri | contusurarum, contusurorum |
Dativ | contusurae, contusuro | contusuris |
Akkusativ | contusuram, contusurum | contusura, contusuras, contusuros |
Ablativ | contusura, contusuro | contusuris |
Vokativ | contusura, contusure, contusurum | contusura, contusurae, contusuri |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | contundenda, contundendum, contundendus, contundunda, contundundum, contundundus | contundenda, contundendae, contundendi, contundunda, contundundae, contundundi |
Genitiv | contundendae, contundendi, contundundae, contundundi | contundendarum, contundendorum, contundundarum, contundundorum |
Dativ | contundendae, contundendo, contundundae, contundundo | contundendis, contundundis |
Akkusativ | contundendam, contundendum, contundundam, contundundum | contundenda, contundendas, contundendos, contundunda, contundundas, contundundos |
Ablativ | contundenda, contundendo, contundunda, contundundo | contundendis, contundundis |
Vokativ | contundenda, contundende, contundendum, contundunda, contundunde, contundundum | contundenda, contundendae, contundendi, contundunda, contundundae, contundundi |
152 (256) Formen für „contundere“