Formentabelle zu „contruncare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | contrunco | contruncor |
2. Person Singular | contruncas | contruncare, contruncaris |
3. Person Singular | contruncat | contruncatur |
1. Person Plural | contruncamus | contruncamur |
2. Person Plural | contruncatis | contruncamini |
3. Person Plural | contruncant | contruncantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | contruncabam | contruncabar |
2. Person Singular | contruncabas | contruncabare, contruncabaris |
3. Person Singular | contruncabat | contruncabatur |
1. Person Plural | contruncabamus | contruncabamur |
2. Person Plural | contruncabatis | contruncabamini |
3. Person Plural | contruncabant | contruncabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | contruncabo | contruncabor |
2. Person Singular | contruncabis | contruncabere, contruncaberis |
3. Person Singular | contruncabit | contruncabitur |
1. Person Plural | contruncabimus | contruncabimur |
2. Person Plural | contruncabitis | contruncabimini |
3. Person Plural | contruncabunt | contruncabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | contruncavi | — |
2. Person Singular | contruncavisti | — |
3. Person Singular | contruncavit | — |
1. Person Plural | contruncavimus | — |
2. Person Plural | contruncavistis | — |
3. Person Plural | contruncare, contruncavere, contruncaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | contruncaveram | — |
2. Person Singular | contruncaveras | — |
3. Person Singular | contruncaverat | — |
1. Person Plural | contruncaveramus | — |
2. Person Plural | contruncaveratis | — |
3. Person Plural | contruncaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | contruncavero | — |
2. Person Singular | contruncaris, contruncaveris | — |
3. Person Singular | contruncaverit | — |
1. Person Plural | contruncaverimus | — |
2. Person Plural | contruncaveritis | — |
3. Person Plural | contruncaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | contruncem | contruncer |
2. Person Singular | contrunces | contruncere, contrunceris |
3. Person Singular | contruncet | contruncetur |
1. Person Plural | contruncemus | contruncemur |
2. Person Plural | contruncetis | contruncemini |
3. Person Plural | contruncent | contruncentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | contruncarem | contruncarer |
2. Person Singular | contruncares | contruncarere, contruncareris |
3. Person Singular | contruncaret | contruncaretur |
1. Person Plural | contruncaremus | contruncaremur |
2. Person Plural | contruncaretis | contruncaremini |
3. Person Plural | contruncarent | contruncarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | contruncaverim | — |
2. Person Singular | contruncaris, contruncaveris | — |
3. Person Singular | contruncaverit | — |
1. Person Plural | contruncaverimus | — |
2. Person Plural | contruncaveritis | — |
3. Person Plural | contruncaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | contruncavissem | — |
2. Person Singular | contruncavisses | — |
3. Person Singular | contruncavisset | — |
1. Person Plural | contruncavissemus | — |
2. Person Plural | contruncavissetis | — |
3. Person Plural | contruncavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | contruncare | contruncavisse |
Passiv | contruncari, contruncarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | contrunca | contruncare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | contruncate | contruncamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | contruncato | contruncator |
3. Person Singular | contruncato | contruncator |
2. Person Plural | contruncatote | — |
3. Person Plural | contruncanto | contruncantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | contruncata, contruncatum, contruncatus | contruncata, contruncatae, contruncati |
Genitiv | contruncatae, contruncati | contruncatarum, contruncatorum |
Dativ | contruncatae, contruncato | contruncatis |
Akkusativ | contruncatam, contruncatum | contruncata, contruncatas, contruncatos |
Ablativ | contruncata, contruncato | contruncatis |
Vokativ | contruncata, contruncate, contruncatum | contruncata, contruncatae, contruncati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | contruncans | contruncantes, contruncantia |
Genitiv | contruncantis | contruncantium, contruncantum |
Dativ | contruncanti | contruncantibus |
Akkusativ | contruncans, contruncantem | contruncantes, contruncantia |
Ablativ | contruncante, contruncanti | contruncantibus |
Vokativ | contruncans | contruncantes, contruncantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | contruncatura, contruncaturum, contruncaturus | contruncatura, contruncaturae, contruncaturi |
Genitiv | contruncaturae, contruncaturi | contruncaturarum, contruncaturorum |
Dativ | contruncaturae, contruncaturo | contruncaturis |
Akkusativ | contruncaturam, contruncaturum | contruncatura, contruncaturas, contruncaturos |
Ablativ | contruncatura, contruncaturo | contruncaturis |
Vokativ | contruncatura, contruncature, contruncaturum | contruncatura, contruncaturae, contruncaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | contruncanda, contruncandum, contruncandus | contruncanda, contruncandae, contruncandi |
Genitiv | contruncandae, contruncandi | contruncandarum, contruncandorum |
Dativ | contruncandae, contruncando | contruncandis |
Akkusativ | contruncandam, contruncandum | contruncanda, contruncandas, contruncandos |
Ablativ | contruncanda, contruncando | contruncandis |
Vokativ | contruncanda, contruncande, contruncandum | contruncanda, contruncandae, contruncandi |
152 (228) Formen für „contruncare“