Formentabelle zu „conterminare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | contermino | conterminor |
2. Person Singular | conterminas | conterminare, conterminaris |
3. Person Singular | conterminat | conterminatur |
1. Person Plural | conterminamus | conterminamur |
2. Person Plural | conterminatis | conterminamini |
3. Person Plural | conterminant | conterminantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conterminabam | conterminabar |
2. Person Singular | conterminabas | conterminabare, conterminabaris |
3. Person Singular | conterminabat | conterminabatur |
1. Person Plural | conterminabamus | conterminabamur |
2. Person Plural | conterminabatis | conterminabamini |
3. Person Plural | conterminabant | conterminabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conterminabo | conterminabor |
2. Person Singular | conterminabis | conterminabere, conterminaberis |
3. Person Singular | conterminabit | conterminabitur |
1. Person Plural | conterminabimus | conterminabimur |
2. Person Plural | conterminabitis | conterminabimini |
3. Person Plural | conterminabunt | conterminabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conterminavi | — |
2. Person Singular | conterminavisti | — |
3. Person Singular | conterminavit | — |
1. Person Plural | conterminavimus | — |
2. Person Plural | conterminavistis | — |
3. Person Plural | conterminare, conterminavere, conterminaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conterminaveram | — |
2. Person Singular | conterminaveras | — |
3. Person Singular | conterminaverat | — |
1. Person Plural | conterminaveramus | — |
2. Person Plural | conterminaveratis | — |
3. Person Plural | conterminaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conterminavero | — |
2. Person Singular | conterminaris, conterminaveris | — |
3. Person Singular | conterminaverit | — |
1. Person Plural | conterminaverimus | — |
2. Person Plural | conterminaveritis | — |
3. Person Plural | conterminaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conterminem | conterminer |
2. Person Singular | contermines | conterminere, contermineris |
3. Person Singular | conterminet | conterminetur |
1. Person Plural | conterminemus | conterminemur |
2. Person Plural | conterminetis | conterminemini |
3. Person Plural | conterminent | conterminentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conterminarem | conterminarer |
2. Person Singular | conterminares | conterminarere, conterminareris |
3. Person Singular | conterminaret | conterminaretur |
1. Person Plural | conterminaremus | conterminaremur |
2. Person Plural | conterminaretis | conterminaremini |
3. Person Plural | conterminarent | conterminarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conterminaverim | — |
2. Person Singular | conterminaris, conterminaveris | — |
3. Person Singular | conterminaverit | — |
1. Person Plural | conterminaverimus | — |
2. Person Plural | conterminaveritis | — |
3. Person Plural | conterminaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conterminavissem | — |
2. Person Singular | conterminavisses | — |
3. Person Singular | conterminavisset | — |
1. Person Plural | conterminavissemus | — |
2. Person Plural | conterminavissetis | — |
3. Person Plural | conterminavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | conterminare | conterminavisse |
Passiv | conterminari, conterminarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | contermina | conterminare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conterminate | conterminamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conterminato | conterminator |
3. Person Singular | conterminato | conterminator |
2. Person Plural | conterminatote | — |
3. Person Plural | conterminanto | conterminantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conterminata, conterminatum, conterminatus | conterminata, conterminatae, conterminati |
Genitiv | conterminatae, conterminati | conterminatarum, conterminatorum |
Dativ | conterminatae, conterminato | conterminatis |
Akkusativ | conterminatam, conterminatum | conterminata, conterminatas, conterminatos |
Ablativ | conterminata, conterminato | conterminatis |
Vokativ | conterminata, conterminate, conterminatum | conterminata, conterminatae, conterminati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conterminans | conterminantes, conterminantia |
Genitiv | conterminantis | conterminantium, conterminantum |
Dativ | conterminanti | conterminantibus |
Akkusativ | conterminans, conterminantem | conterminantes, conterminantia |
Ablativ | conterminante, conterminanti | conterminantibus |
Vokativ | conterminans | conterminantes, conterminantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conterminatura, conterminaturum, conterminaturus | conterminatura, conterminaturae, conterminaturi |
Genitiv | conterminaturae, conterminaturi | conterminaturarum, conterminaturorum |
Dativ | conterminaturae, conterminaturo | conterminaturis |
Akkusativ | conterminaturam, conterminaturum | conterminatura, conterminaturas, conterminaturos |
Ablativ | conterminatura, conterminaturo | conterminaturis |
Vokativ | conterminatura, conterminature, conterminaturum | conterminatura, conterminaturae, conterminaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conterminanda, conterminandum, conterminandus | conterminanda, conterminandae, conterminandi |
Genitiv | conterminandae, conterminandi | conterminandarum, conterminandorum |
Dativ | conterminandae, conterminando | conterminandis |
Akkusativ | conterminandam, conterminandum | conterminanda, conterminandas, conterminandos |
Ablativ | conterminanda, conterminando | conterminandis |
Vokativ | conterminanda, conterminande, conterminandum | conterminanda, conterminandae, conterminandi |
152 (228) Formen für „conterminare“