Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „consurgere“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsurgoconsurgor
2. Person Singularconsurgisconsurgeris
3. Person Singularconsurgit, caeliconsurgit, consurgitarvoconsurgitur
1. Person Pluralconsurgimusconsurgimur
2. Person Pluralconsurgitisconsurgimini
3. Person Pluralconsurguntconsurguntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsurgebamconsurgebar
2. Person Singularconsurgebasconsurgebare, consurgebaris
3. Person Singularconsurgebatconsurgebatur
1. Person Pluralconsurgebamusconsurgebamur
2. Person Pluralconsurgebatisconsurgebamini
3. Person Pluralconsurgebantconsurgebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsurgamconsurgar
2. Person Singularconsurgesconsurgere, consurgeris
3. Person Singularconsurgetconsurgetur
1. Person Pluralconsurgemusconsurgemur
2. Person Pluralconsurgetisconsurgemini
3. Person Pluralconsurgentconsurgentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsurrexi
2. Person Singularconsurrexisti
3. Person Singularconsurrexit
1. Person Pluralconsurreximus
2. Person Pluralconsurrexistis
3. Person Pluralconsurrexerunt, consurrexere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsurrexeram
2. Person Singularconsurrexeras
3. Person Singularconsurrexerat
1. Person Pluralconsurrexeramus
2. Person Pluralconsurrexeratis
3. Person Pluralconsurrexerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsurrexero
2. Person Singularconsurrexeris
3. Person Singularconsurrexerit
1. Person Pluralconsurrexerimus
2. Person Pluralconsurrexeritis
3. Person Pluralconsurrexerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsurgamconsurgar
2. Person Singularconsurgasconsurgare, consurgaris
3. Person Singularconsurgatconsurgatur
1. Person Pluralconsurgamusconsurgamur
2. Person Pluralconsurgatisconsurgamini
3. Person Pluralconsurgantconsurgantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsurgeremconsurgerer
2. Person Singularconsurgeresconsurgerere, consurgereris
3. Person Singularconsurgeretconsurgeretur
1. Person Pluralconsurgeremusconsurgeremur
2. Person Pluralconsurgeretisconsurgeremini
3. Person Pluralconsurgerentconsurgerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsurrexerim
2. Person Singularconsurrexeris
3. Person Singularconsurrexerit
1. Person Pluralconsurrexerimus
2. Person Pluralconsurrexeritis
3. Person Pluralconsurrexerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsurrexissem
2. Person Singularconsurrexisses
3. Person Singularconsurrexisset
1. Person Pluralconsurrexissemus
2. Person Pluralconsurrexissetis
3. Person Pluralconsurrexissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconsurgereconsurrexisse
Passivconsurgi, consurgier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconsurgeconsurgere
3. Person Singular
2. Person Pluralconsurgiteconsurgimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconsurgitoconsurgitor
3. Person Singularconsurgitoconsurgitor
2. Person Pluralconsurgitote
3. Person Pluralconsurguntoconsurguntor
PPP
 SingularPlural
Nominativconsurrectum, consurrecta, consurrectusconsurrecta, consurrectae, consurrecti
Genitivconsurrectae, consurrecticonsurrectarum, consurrectorum
Dativconsurrectae, consurrectoconsurrectis
Akkusativconsurrectum, consurrectamconsurrecta, consurrectas, consurrectos
Ablativconsurrecta, consurrectoconsurrectis
Vokativconsurrectum, consurrecta, consurrecteconsurrecta, consurrectae, consurrecti
PPA
 SingularPlural
Nominativconsurgensconsurgentes, consurgentia
Genitivconsurgentisconsurgentium, consurgentum
Dativconsurgenticonsurgentibus
Akkusativconsurgentem, consurgensconsurgentes, consurgentia
Ablativconsurgenti, consurgenteconsurgentibus
Vokativconsurgensconsurgentes, consurgentia
PFA
 SingularPlural
Nominativconsurrectura, consurrecturum, consurrecturusconsurrectura, consurrecturae, consurrecturi
Genitivconsurrecturae, consurrecturiconsurrecturarum, consurrecturorum
Dativconsurrecturae, consurrecturoconsurrecturis
Akkusativconsurrecturam, consurrecturumconsurrectura, consurrecturas, consurrecturos
Ablativconsurrectura, consurrecturoconsurrecturis
Vokativconsurrectura, consurrecture, consurrecturumconsurrectura, consurrecturae, consurrecturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativconsurgendum, consurgenda, consurgendus, consurgunda, consurgundum, consurgundusconsurgendi, consurgenda, consurgendae, consurgunda, consurgundae, consurgundi
Genitivconsurgendi, consurgendae, consurgundae, consurgundiconsurgendarum, consurgendorum, consurgundarum, consurgundorum
Dativconsurgendae, consurgendo, consurgundae, consurgundoconsurgendis, consurgundis
Akkusativconsurgendum, consurgendam, consurgundam, consurgundumconsurgenda, consurgendas, consurgendos, consurgunda, consurgundas, consurgundos
Ablativconsurgenda, consurgendo, consurgunda, consurgundoconsurgendis, consurgundis
Vokativconsurgendum, consurgenda, consurgende, consurgunda, consurgunde, consurgundumconsurgendi, consurgenda, consurgendae, consurgunda, consurgundae, consurgundi

152 (258) Formen für „consurgere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum