Formentabelle zu „consulere“
Verb
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consulam | consular |
2. Person Singular | consvles, consulesque | consulere, cosulere, consuleris |
3. Person Singular | consulet | consuletur |
1. Person Plural | consulemus | consulemur |
2. Person Plural | consuletis | consulemini |
3. Person Plural | consulent | consulentur |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consulueram | — |
2. Person Singular | consulueras | — |
3. Person Singular | consuluerat | — |
1. Person Plural | consulueramus | — |
2. Person Plural | consulueratis | — |
3. Person Plural | consuluerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consuluero | — |
2. Person Singular | consulueris | — |
3. Person Singular | consuluerit | — |
1. Person Plural | consuluerimus | — |
2. Person Plural | consulueritis | — |
3. Person Plural | consuluerint | — |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consuluerim | — |
2. Person Singular | consulueris | — |
3. Person Singular | consuluerit | — |
1. Person Plural | consuluerimus | — |
2. Person Plural | consulueritis | — |
3. Person Plural | consuluerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consuluissem | — |
2. Person Singular | consuluisses | — |
3. Person Singular | consuluisset | — |
1. Person Plural | consuluissemus | — |
2. Person Plural | consuluissetis | — |
3. Person Plural | consuluissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | consvle | consulere, cosulere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | consulite | consulimini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | consulito | consulitor |
3. Person Singular | consulito | consulitor |
2. Person Plural | consulitote | — |
3. Person Plural | consulunto | consuluntor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | consultum, consultus, consulta | consulti, consulta, consultae |
Genitiv | consulti, consultae | consultorum, consultarum |
Dativ | consulto, consultae, consultoreis | consultis |
Akkusativ | consultum, consultam | consulta, consultos, consultas |
Ablativ | consulto, consulta, consultoreis | consultis |
Vokativ | consultum, consulta, consulte, consolte | consulta, consulti, consultae |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | consulturus, consulturum, consultura | consulturi, consultura, consulturae |
Genitiv | consulturi, consulturae | consulturarum, consulturorum |
Dativ | consulturae, consulturo | consulturis |
Akkusativ | consulturum, consulturam | consulturos, consultura, consulturas |
Ablativ | consultura, consulturo | consulturis |
Vokativ | consulturum, consultura, consulture | consulturi, consultura, consulturae |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | consulendum, consulendus, consulenda, consulunda, consulundum, consulundus | consulendi, consulenda, consulendae, consulunda, consulundae, consulundi |
Genitiv | consulendi, consulendae, consulundae, consulundi | consulendarum, consulendorum, consulundarum, consulundorum |
Dativ | consulendo, consulundo, consulendae, consulundae | consulendis, consulundis |
Akkusativ | consulendum, consulendam, consulundam, consulundum | consulendos, consulenda, consulendas, consulunda, consulundas, consulundos |
Ablativ | consulendo, consulundo, consulenda, consulunda | consulendis, consulundis |
Vokativ | consulendum, consulenda, consulende, consulunda, consulunde, consulundum | consulendi, consulenda, consulendae, consulunda, consulundae, consulundi |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | consulia |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | consulia |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | consulia |
155 (301) Formen für „consulere“