Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | consuo, consuolis, consueo | consuor, consueor |
2. Person Singular | consuis, consues | consueris, consuere, consueris |
3. Person Singular | consuet, consuit, consuetude, consuetudum | consuitur, consuetur |
1. Person Plural | consuemus, consuimus | consuemur, consuimur |
2. Person Plural | consuetis, consuitis | consuemini, consuimini |
3. Person Plural | consuunt, consuent | consuuntur, consuentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | consuebam, consuebam | consuebar, consuebar |
2. Person Singular | consuebas, consuebas | consuebare, consuebaris, consuebare, consuebaris |
3. Person Singular | consuebat, consuebat | consuebatur, consuebatur |
1. Person Plural | consuebamus, consuebamus | consuebamur, consuebamur |
2. Person Plural | consuebatis, consuebatis | consuebamini, consuebamini |
3. Person Plural | consuebant, consuebant | consuebantur, consuebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | consuam, consuebo | consuebor, consuar |
2. Person Singular | consueveris, consuebis, consueris, consueris, consues | consueris, consuebere, consueberis, consuere |
3. Person Singular | consuet, consueverit, consuebit, consuetude, consuerit, consuerit, consuetudum | consuetur, consuebitur |
1. Person Plural | consuerimus, consueverimus, consuerimus, consuemus, consuebimus | consuemur, consuebimur |
2. Person Plural | consueveritis, consuebitis, consuetis, consueritis, consueritis | consuebimini, consuemini |
3. Person Plural | consueverint, consuerint, consuerint, consuent, consuebunt | consuentur, consuebuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | consui, consueui | — |
2. Person Singular | consuevisti, consuisti, consuesti | — |
3. Person Singular | consueuit, consuit | — |
1. Person Plural | consuevimus, consuimus | — |
2. Person Plural | consuevistis, consuistis, consuestis | — |
3. Person Plural | consuerunt, consuere, consuerunt, consuere, consueverunt, consuevere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | consueram, consueram, consueveram | — |
2. Person Singular | consueras, consueras, consueveras | — |
3. Person Singular | consuerat, cosuerat, cosuerat, consueuerat, consuerat | — |
1. Person Plural | consueramus, consueramus, consueveramus | — |
2. Person Plural | consueratis, consueratis, consueveratis | — |
3. Person Plural | consuerant, consueuerant, consuerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | consuero, consuevero | — |
2. Person Singular | consueris, consueveris | — |
3. Person Singular | consuerit, consueverit | — |
1. Person Plural | consueverimus, consuerimus | — |
2. Person Plural | consueritis, consueveritis | — |
3. Person Plural | consueverint, consuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | consuam, consueam | consuear, consuar |
2. Person Singular | consueas, consuas | consuare, consuaris, consueare, consuearis |
3. Person Singular | consueat, consuat | consueatur, consuatur |
1. Person Plural | consueamus, consuamus | consueamur, consuamur |
2. Person Plural | consueatis, consuatis | consueamini, consuamini |
3. Person Plural | consueant, consuant | consueantur, consuantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | consuerem, consuerem | consuerer, consuerer |
2. Person Singular | consueres, consueres | consuerere, consuereris, consuerere, consuereris |
3. Person Singular | consueret, consueret | consueretur, consueretur |
1. Person Plural | consueremus, consueremus | consueremur, consueremur |
2. Person Plural | consueretis, consueretis | consueremini, consueremini |
3. Person Plural | consuerent, consuerent | consuerentur, consuerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | consueverim, consuerim, consuerim | — |
2. Person Singular | consueris, consueveris, consueris | — |
3. Person Singular | consuerit, consueverit, consuerit | — |
1. Person Plural | consuerimus, consueverimus, consuerimus | — |
2. Person Plural | consueritis, consueveritis, consueritis | — |
3. Person Plural | consueverint, consuerint, consuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | consuevissem, consuissem | — |
2. Person Singular | consuevisses, consuisses | — |
3. Person Singular | consuevisset, consuisset, consuesset | — |
1. Person Plural | consuevissemus, consuissemus | — |
2. Person Plural | consuevissetis, consuissetis | — |
3. Person Plural | consuevissent, consuissent, consuessent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | consuere, consuere | consuisse, consuesse, consuevisse |
Passiv | consui, consueri, consuerier, consuier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | consue, consue, consueferi | consuere, consuere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | consuite, consuete | consuemini, consuimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | consueto, consuito | consuitor, consuetor |
3. Person Singular | consueto, consuito | consuitor, consuetor |
2. Person Plural | consuitote, consuetote | — |
3. Person Plural | consuento, consuunto | consuentor, consuuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |