Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "consubigere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsubigoconsubigor
2. Person Singularconsubigisconsubigere, consubigeris
3. Person Singularconsubigitconsubigitur
1. Person Pluralconsubigimusconsubigimur
2. Person Pluralconsubigitisconsubigimini
3. Person Pluralconsubiguntconsubiguntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsubigebamconsubigebar
2. Person Singularconsubigebasconsubigebare, consubigebaris
3. Person Singularconsubigebatconsubigebatur
1. Person Pluralconsubigebamusconsubigebamur
2. Person Pluralconsubigebatisconsubigebamini
3. Person Pluralconsubigebantconsubigebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsubigamconsubigar
2. Person Singularconsubigesconsubigeris, consubigere
3. Person Singularconsubigetconsubigetur
1. Person Pluralconsubigemusconsubigemur
2. Person Pluralconsubigetisconsubigemini
3. Person Pluralconsubigentconsubigentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsubegi
2. Person Singularconsubegisti
3. Person Singularconsubegit
1. Person Pluralconsubegimus
2. Person Pluralconsubegistis
3. Person Pluralconsubegerunt, consubegere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsubegeram
2. Person Singularconsubegeras
3. Person Singularconsubegerat
1. Person Pluralconsubegeramus
2. Person Pluralconsubegeratis
3. Person Pluralconsubegerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsubegero
2. Person Singularconsubegeris
3. Person Singularconsubegerit
1. Person Pluralconsubegerimus
2. Person Pluralconsubegeritis
3. Person Pluralconsubegerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsubigamconsubigar
2. Person Singularconsubigasconsubigare, consubigaris
3. Person Singularconsubigatconsubigatur
1. Person Pluralconsubigamusconsubigamur
2. Person Pluralconsubigatisconsubigamini
3. Person Pluralconsubigantconsubigantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsubigeremconsubigerer
2. Person Singularconsubigeresconsubigerere, consubigereris
3. Person Singularconsubigeretconsubigeretur
1. Person Pluralconsubigeremusconsubigeremur
2. Person Pluralconsubigeretisconsubigeremini
3. Person Pluralconsubigerentconsubigerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsubegerim
2. Person Singularconsubegeris
3. Person Singularconsubegerit
1. Person Pluralconsubegerimus
2. Person Pluralconsubegeritis
3. Person Pluralconsubegerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsubegissem
2. Person Singularconsubegisses
3. Person Singularconsubegisset
1. Person Pluralconsubegissemus
2. Person Pluralconsubegissetis
3. Person Pluralconsubegissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconsubigereconsubegisse
Passivconsubigi, consubigier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconsubigeconsubigere
3. Person Singular
2. Person Pluralconsubigiteconsubigimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconsubigitoconsubigitor
3. Person Singularconsubigitoconsubigitor
2. Person Pluralconsubigitote
3. Person Pluralconsubiguntoconsubiguntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum