Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „constabilire“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconstabilioconstabilior
2. Person Singularconstabilisconstabilire, constabiliris
3. Person Singularconstabilitconstabilitur
1. Person Pluralconstabilimusconstabilimur
2. Person Pluralconstabilitisconstabilimini
3. Person Pluralconstabiliuntconstabiliuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconstabilbam, constabiliebamconstabiliebar
2. Person Singularconstabilbas, constabiliebasconstabiliebare, constabiliebaris
3. Person Singularconstabilbat, constabiliebatconstabiliebatur
1. Person Pluralconstabilbamus, constabiliebamusconstabiliebamur
2. Person Pluralconstabilbatis, constabiliebatisconstabiliebamini
3. Person Pluralconstabilbant, constabiliebantconstabiliebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconstabiliam, constabiliboconstabiliar, constabilibor
2. Person Singularconstabilibis, constabiliesconstabiliberis, constabiliere, constabilieris
3. Person Singularconstabilibit, constabilietconstabiliberit, constabilietur
1. Person Pluralconstabilibimus, constabiliemusconstabilibimur, constabiliemur
2. Person Pluralconstabilibitis, constabilietisconstabilibimini, constabiliemini
3. Person Pluralconstabilibunt, constabilientconstabilibuntur, constabilientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconstabilivi
2. Person Singularconstabilivisti
3. Person Singularconstabilivit
1. Person Pluralconstabilivimus
2. Person Pluralconstabilivistis
3. Person Pluralconstabiliere, constabilivere, constabiliverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconstabiliveram
2. Person Singularconstabiliveras
3. Person Singularconstabiliverat
1. Person Pluralconstabiliveramus
2. Person Pluralconstabiliveratis
3. Person Pluralconstabiliverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconstabilivero
2. Person Singularconstabilieris, constabiliveris
3. Person Singularconstabiliverit
1. Person Pluralconstabiliverimus
2. Person Pluralconstabiliveritis
3. Person Pluralconstabiliverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconstabiliamconstabiliar
2. Person Singularconstabiliasconstabiliare, constabiliaris
3. Person Singularconstabiliatconstabiliatur
1. Person Pluralconstabiliamusconstabiliamur
2. Person Pluralconstabiliatisconstabiliamini
3. Person Pluralconstabiliantconstabiliantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconstabiliremconstabilirer
2. Person Singularconstabiliresconstabilirere, constabilireris
3. Person Singularconstabiliretconstabiliretur
1. Person Pluralconstabiliremusconstabiliremur
2. Person Pluralconstabiliretisconstabiliremini
3. Person Pluralconstabilirentconstabilirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconstabiliverim
2. Person Singularconstabilieris, constabiliveris
3. Person Singularconstabiliverit
1. Person Pluralconstabiliverimus
2. Person Pluralconstabiliveritis
3. Person Pluralconstabiliverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconstabilivissem
2. Person Singularconstabilivisses
3. Person Singularconstabilivisset
1. Person Pluralconstabilivissemus
2. Person Pluralconstabilivissetis
3. Person Pluralconstabilivissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconstabilireconstabilivisse
Passivconstabiliri, constabilirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconstabiliconstabilire
3. Person Singular
2. Person Pluralconstabiliteconstabilimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconstabilitoconstabilitor
3. Person Singularconstabilitoconstabilitor
2. Person Pluralconstabilitote
3. Person Pluralconstabiliuntoconstabiliuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativconstabilita, constabilitum, constabilitusconstabilita, constabilitae, constabiliti
Genitivconstabilitae, constabiliticonstabilitarum, constabilitorum
Dativconstabilitae, constabilitoconstabilitis
Akkusativconstabilitam, constabilitumconstabilitas, constabilita, constabilitos
Ablativconstabilita, constabilitoconstabilitis
Vokativconstabilita, constabilite, constabilitumconstabilita, constabilitae, constabiliti
PPA
 SingularPlural
Nominativconstabiliensconstabilientes, constabilientia
Genitivconstabilientisconstabilientium, constabilientum
Dativconstabilienticonstabilientibus
Akkusativconstabiliens, constabilientemconstabilientes, constabilientia
Ablativconstabiliente, constabilienticonstabilientibus
Vokativconstabiliensconstabilientes, constabilientia
PFA
 SingularPlural
Nominativconstabilitura, constabiliturum, constabiliturusconstabilitura, constabiliturae, constabilituri
Genitivconstabiliturae, constabilituriconstabiliturarum, constabiliturorum
Dativconstabiliturae, constabilituroconstabilituris
Akkusativconstabilituram, constabiliturumconstabilitura, constabilituras, constabilituros
Ablativconstabilitura, constabilituroconstabilituris
Vokativconstabilitura, constabiliture, constabiliturumconstabilitura, constabiliturae, constabilituri
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativconstabilienda, constabiliendum, constabiliendus, constabiliunda, constabiliundum, constabiliundusconstabilienda, constabiliendae, constabiliendi, constabiliunda, constabiliundae, constabiliundi
Genitivconstabiliendae, constabiliendi, constabiliundae, constabiliundiconstabiliendarum, constabiliendorum, constabiliundarum, constabiliundorum
Dativconstabiliendae, constabiliendo, constabiliundae, constabiliundoconstabiliendis, constabiliundis
Akkusativconstabiliendam, constabiliendum, constabiliundam, constabiliundumconstabilienda, constabiliendas, constabiliendos, constabiliunda, constabiliundas, constabiliundos
Ablativconstabilienda, constabiliendo, constabiliunda, constabiliundoconstabiliendis, constabiliundis
Vokativconstabilienda, constabiliende, constabiliendum, constabiliunda, constabiliunde, constabiliundumconstabilienda, constabiliendae, constabiliendi, constabiliunda, constabiliundae, constabiliundi

152 (278) Formen für „constabilire“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum