Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | constabilio | constabilior |
2. Person Singular | constabilis | constabilire, constabiliris |
3. Person Singular | constabilit | constabilitur |
1. Person Plural | constabilimus | constabilimur |
2. Person Plural | constabilitis | constabilimini |
3. Person Plural | constabiliunt | constabiliuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | constabilbam, constabiliebam | constabiliebar |
2. Person Singular | constabilbas, constabiliebas | constabiliebare, constabiliebaris |
3. Person Singular | constabilbat, constabiliebat | constabiliebatur |
1. Person Plural | constabilbamus, constabiliebamus | constabiliebamur |
2. Person Plural | constabilbatis, constabiliebatis | constabiliebamini |
3. Person Plural | constabilbant, constabiliebant | constabiliebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | constabiliam, constabilibo | constabiliar, constabilibor |
2. Person Singular | constabilibis, constabilies | constabiliberis, constabiliere, constabilieris |
3. Person Singular | constabilibit, constabiliet | constabiliberit, constabilietur |
1. Person Plural | constabilibimus, constabiliemus | constabilibimur, constabiliemur |
2. Person Plural | constabilibitis, constabilietis | constabilibimini, constabiliemini |
3. Person Plural | constabilibunt, constabilient | constabilibuntur, constabilientur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | constabilivi | — |
2. Person Singular | constabilivisti | — |
3. Person Singular | constabilivit | — |
1. Person Plural | constabilivimus | — |
2. Person Plural | constabilivistis | — |
3. Person Plural | constabiliere, constabilivere, constabiliverunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | constabiliveram | — |
2. Person Singular | constabiliveras | — |
3. Person Singular | constabiliverat | — |
1. Person Plural | constabiliveramus | — |
2. Person Plural | constabiliveratis | — |
3. Person Plural | constabiliverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | constabilivero | — |
2. Person Singular | constabilieris, constabiliveris | — |
3. Person Singular | constabiliverit | — |
1. Person Plural | constabiliverimus | — |
2. Person Plural | constabiliveritis | — |
3. Person Plural | constabiliverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | constabiliam | constabiliar |
2. Person Singular | constabilias | constabiliare, constabiliaris |
3. Person Singular | constabiliat | constabiliatur |
1. Person Plural | constabiliamus | constabiliamur |
2. Person Plural | constabiliatis | constabiliamini |
3. Person Plural | constabiliant | constabiliantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | constabilirem | constabilirer |
2. Person Singular | constabilires | constabilirere, constabilireris |
3. Person Singular | constabiliret | constabiliretur |
1. Person Plural | constabiliremus | constabiliremur |
2. Person Plural | constabiliretis | constabiliremini |
3. Person Plural | constabilirent | constabilirentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | constabiliverim | — |
2. Person Singular | constabilieris, constabiliveris | — |
3. Person Singular | constabiliverit | — |
1. Person Plural | constabiliverimus | — |
2. Person Plural | constabiliveritis | — |
3. Person Plural | constabiliverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | constabilivissem | — |
2. Person Singular | constabilivisses | — |
3. Person Singular | constabilivisset | — |
1. Person Plural | constabilivissemus | — |
2. Person Plural | constabilivissetis | — |
3. Person Plural | constabilivissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | constabilire | constabilivisse |
Passiv | constabiliri, constabilirier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | constabili | constabilire |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | constabilite | constabilimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | constabilito | constabilitor |
3. Person Singular | constabilito | constabilitor |
2. Person Plural | constabilitote | — |
3. Person Plural | constabiliunto | constabiliuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | constabilita, constabilitum, constabilitus | constabilita, constabilitae, constabiliti |
Genitiv | constabilitae, constabiliti | constabilitarum, constabilitorum |
Dativ | constabilitae, constabilito | constabilitis |
Akkusativ | constabilitam, constabilitum | constabilitas, constabilita, constabilitos |
Ablativ | constabilita, constabilito | constabilitis |
Vokativ | constabilita, constabilite, constabilitum | constabilita, constabilitae, constabiliti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | constabiliens | constabilientes, constabilientia |
Genitiv | constabilientis | constabilientium, constabilientum |
Dativ | constabilienti | constabilientibus |
Akkusativ | constabiliens, constabilientem | constabilientes, constabilientia |
Ablativ | constabiliente, constabilienti | constabilientibus |
Vokativ | constabiliens | constabilientes, constabilientia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | constabilitura, constabiliturum, constabiliturus | constabilitura, constabiliturae, constabilituri |
Genitiv | constabiliturae, constabilituri | constabiliturarum, constabiliturorum |
Dativ | constabiliturae, constabilituro | constabilituris |
Akkusativ | constabilituram, constabiliturum | constabilitura, constabilituras, constabilituros |
Ablativ | constabilitura, constabilituro | constabilituris |
Vokativ | constabilitura, constabiliture, constabiliturum | constabilitura, constabiliturae, constabilituri |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | constabilienda, constabiliendum, constabiliendus, constabiliunda, constabiliundum, constabiliundus | constabilienda, constabiliendae, constabiliendi, constabiliunda, constabiliundae, constabiliundi |
Genitiv | constabiliendae, constabiliendi, constabiliundae, constabiliundi | constabiliendarum, constabiliendorum, constabiliundarum, constabiliundorum |
Dativ | constabiliendae, constabiliendo, constabiliundae, constabiliundo | constabiliendis, constabiliundis |
Akkusativ | constabiliendam, constabiliendum, constabiliundam, constabiliundum | constabilienda, constabiliendas, constabiliendos, constabiliunda, constabiliundas, constabiliundos |
Ablativ | constabilienda, constabiliendo, constabiliunda, constabiliundo | constabiliendis, constabiliundis |
Vokativ | constabilienda, constabiliende, constabiliendum, constabiliunda, constabiliunde, constabiliundum | constabilienda, constabiliendae, constabiliendi, constabiliunda, constabiliundae, constabiliundi |
152 (278) Formen für „constabilire“