Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conspecta, conspectum, conspectus, conspectumque | conspectae, conspectique, conspecti, conspecta |
Genitiv | conspectique, conspectique, conspecti, conspecti, conspectae | conspectorum, conspectorum, conspectarum |
Dativ | conspectae, conspecto, conspecto, conspectoreis, conspectoreis | conspectis |
Akkusativ | conspectumque, conspectumque, conspectam, conspectum, conspectum | conspectos, conspectas, conspecta |
Ablativ | conspectoreis, conspectoreis, conspecta, conspecto, conspecto | conspectis |
Vokativ | conspectumque, conspecte, conspecta, conspectum | conspectae, conspectique, conspecti, conspecta |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conspectius, conspectior | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | conspectiorem, conspectius | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | conspectius, conspectior | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conspectus | conspectus, conspectuus |
Genitiv | conspectus | conspectuum |
Dativ | conspectui | conspectubus, conspectibus |
Akkusativ | conspectum, conspectumque | conspectus, conspectuus |
Ablativ | conspectuque, conspectu, comspectu | conspectubus, conspectibus |
Vokativ | conspectus | conspectus, conspectuus |
Grundform | |
---|---|
Positiv | conspecte |
Komparativ | — |
Superlativ | — |