Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "consentire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsentioconsentior
2. Person Singularconsentisconsentiris
3. Person Singularconsentitconsentitur
1. Person Pluralconsentimusconsentimur
2. Person Pluralconsentitisconsentimini
3. Person Pluralconsentiuntconsentiuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsentbam, consentiebamconsentiebar
2. Person Singularconsentiebas, consentbasconsentiebare, consentiebaris
3. Person Singularconsentiebat, consentbatconsentiebatur
1. Person Pluralconsentbamus, consentiebamusconsentiebamur
2. Person Pluralconsentiebatis, consentbatisconsentiebamini
3. Person Pluralconsentbant, consentiebantconsentiebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsentibo, consentiamconsentibor, consentiar
2. Person Singularconsentibis, consentiesconsentiere, consentiberis, consentieris
3. Person Singularconsentibit, consenciet, consentietconsentiberit, consentietur
1. Person Pluralconsentiemus, consentibimusconsentiemur, consentibimur
2. Person Pluralconsentibitis, consentietisconsentiemini, consentibimini
3. Person Pluralconsentibunt, consentientconsentibuntur, consentientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsensi
2. Person Singularconsensisti
3. Person Singularconsensit
1. Person Pluralconsensimus
2. Person Pluralconsensistis
3. Person Pluralconsensere, consenserunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsenseram
2. Person Singularconsenseras
3. Person Singularconsenserat
1. Person Pluralconsenseramus
2. Person Pluralconsenseratis
3. Person Pluralconsenserant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsensero
2. Person Singularconsenseris
3. Person Singularconsenserit
1. Person Pluralconsenserimus
2. Person Pluralconsenseritis
3. Person Pluralconsenserint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsentiamconsentiar
2. Person Singularconsentiasconsentiare, consentiaris
3. Person Singularconsentiatconsentiatur
1. Person Pluralconsentiamusconsentiamur
2. Person Pluralconsentiatisconsentiamini
3. Person Pluralconsentiantconsentiantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsentiremconsentirer
2. Person Singularconsentiresconsentirere, consentireris
3. Person Singularconsentiretconsentiretur
1. Person Pluralconsentiremusconsentiremur
2. Person Pluralconsentiretisconsentiremini
3. Person Pluralconsentirentconsentirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsenserim
2. Person Singularconsenseris
3. Person Singularconsenserit
1. Person Pluralconsenserimus
2. Person Pluralconsenseritis
3. Person Pluralconsenserint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsensissem
2. Person Singularconsensisses
3. Person Singularconsensisset
1. Person Pluralconsensissemus
2. Person Pluralconsensissetis
3. Person Pluralconsensissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconsentireconsensisse
Passivconsentiri, consentirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconsentinum, consenti, consentirenconsentire
3. Person Singular
2. Person Pluralconsentiteconsentimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconsentitoconsentitor
3. Person Singularconsentitoconsentitor
2. Person Pluralconsentitote
3. Person Pluralconsentiuntoconsentiuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum