Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „consarire“

Verb


Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular consarioconsarior
2. Person Singularconsarisconsariris
3. Person Singularconsaritconsaritur
1. Person Pluralconsarimusconsarimur
2. Person Pluralconsaritisconsarimini
3. Person Pluralconsariuntconsariuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsarbam, consariebamconsariebar
2. Person Singularconsarbas, consariebasconsariebare, consariebaris
3. Person Singularconsarbat, consariebatconsariebatur
1. Person Pluralconsarbamus, consariebamusconsariebamur
2. Person Pluralconsarbatis, consariebatisconsariebamini
3. Person Pluralconsarbant, consariebantconsariebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsariam, consariboconsariar, consaribor
2. Person Singularconsaribis, consariesconsariberis, consariere, consarieris
3. Person Singularconsaribit, consarietconsariberit, consarietur
1. Person Pluralconsaribimus, consariemusconsaribimur, consariemur
2. Person Pluralconsaribitis, consarietisconsaribimini, consariemini
3. Person Pluralconsaribunt, consarientconsaribuntur, consarientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsarivi, consarui
2. Person Singularconsarivisti, consaruisti
3. Person Singularconsarivit, consaruit
1. Person Pluralconsarivimus, consaruimus
2. Person Pluralconsarivistis, consaruistis
3. Person Pluralconsariere, consarivere, consariverunt, consaruere, consaruerunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsariveram, consarueram
2. Person Singularconsariveras, consarueras
3. Person Singularconsariverat, consaruerat
1. Person Pluralconsariveramus, consarueramus
2. Person Pluralconsariveratis, consarueratis
3. Person Pluralconsariverant, consaruerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsarivero, consaruero
2. Person Singularconsarieris, consariveris, consarueris
3. Person Singularconsariverit, consaruerit
1. Person Pluralconsariverimus, consaruerimus
2. Person Pluralconsariveritis, consarueritis
3. Person Pluralconsariverint, consaruerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsariamconsariar
2. Person Singularconsariasconsariare, consariaris
3. Person Singularconsariatconsariatur
1. Person Pluralconsariamusconsariamur
2. Person Pluralconsariatisconsariamini
3. Person Pluralconsariantconsariantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsariremconsarirer
2. Person Singularconsariresconsarirere, consarireris
3. Person Singularconsariretconsariretur
1. Person Pluralconsariremusconsariremur
2. Person Pluralconsariretisconsariremini
3. Person Pluralconsarirentconsarirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsariverim, consaruerim
2. Person Singularconsarieris, consariveris, consarueris
3. Person Singularconsariverit, consaruerit
1. Person Pluralconsariverimus, consaruerimus
2. Person Pluralconsariveritis, consarueritis
3. Person Pluralconsariverint, consaruerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconsarivissem, consaruissem
2. Person Singularconsarivisses, consaruisses
3. Person Singularconsarivisset, consaruisset
1. Person Pluralconsarivissemus, consaruissemus
2. Person Pluralconsarivissetis, consaruissetis
3. Person Pluralconsarivissent, consaruissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconsarireconsarivisse, consaruisse
Passivconsariri, consaririer
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconsariconsarire
3. Person Singular
2. Person Pluralconsariteconsarimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconsaritoconsaritor
3. Person Singularconsaritoconsaritor
2. Person Pluralconsaritote
3. Person Pluralconsariuntoconsariuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativconsarita, consaritum, consaritusconsarita, consaritae, consariti
Genitivconsaritae, consariticonsaritarum, consaritorum
Dativconsaritae, consaritoconsaritis
Akkusativconsaritam, consaritumconsarita, consaritas, consaritos
Ablativconsarita, consaritoconsaritis
Vokativconsarita, consarite, consaritumconsarita, consaritae, consariti
PPA
 SingularPlural
Nominativconsariensconsarientes, consarientia
Genitivconsarientisconsarientium, consarientum
Dativconsarienticonsarientibus
Akkusativconsariens, consarientemconsarientes, consarientia
Ablativconsariente, consarienticonsarientibus
Vokativconsariensconsarientes, consarientia
PFA
 SingularPlural
Nominativconsaritura, consariturum, consariturusconsaritura, consariturae, consarituri
Genitivconsariturae, consarituriconsariturarum, consariturorum
Dativconsariturae, consarituroconsarituris
Akkusativconsarituram, consariturumconsaritura, consarituras, consarituros
Ablativconsaritura, consarituroconsarituris
Vokativconsaritura, consariture, consariturumconsaritura, consariturae, consarituri
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativconsarienda, consariendum, consariendus, consariunda, consariundum, consariundusconsarienda, consariendae, consariendi, consariunda, consariundae, consariundi
Genitivconsariendae, consariendi, consariundae, consariundiconsariendarum, consariendorum, consariundarum, consariundorum
Dativconsariendae, consariendo, consariundae, consariundoconsariendis, consariundis
Akkusativconsariendam, consariendum, consariundam, consariundumconsarienda, consariendas, consariendos, consariunda, consariundas, consariundos
Ablativconsarienda, consariendo, consariunda, consariundoconsariendis, consariundis
Vokativconsarienda, consariende, consariendum, consariunda, consariunde, consariundumconsarienda, consariendae, consariendi, consariunda, consariundae, consariundi

152 (309) Formen für „consarire“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum