Formentabelle zu „consanare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consano, cosano | consanor |
2. Person Singular | consanas | consanare, consanaris |
3. Person Singular | consanat | consanatur |
1. Person Plural | consanamus | consanamur |
2. Person Plural | consanatis | consanamini |
3. Person Plural | consanant | consanantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consanabam | consanabar |
2. Person Singular | consanabas | consanabare, consanabaris |
3. Person Singular | consanabat | consanabatur |
1. Person Plural | consanabamus | consanabamur |
2. Person Plural | consanabatis | consanabamini |
3. Person Plural | consanabant | consanabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consanabo | consanabor |
2. Person Singular | consanabis | consanabere, consanaberis |
3. Person Singular | consanabit | consanabitur |
1. Person Plural | consanabimus | consanabimur |
2. Person Plural | consanabitis | consanabimini |
3. Person Plural | consanabunt | consanabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consanavi | — |
2. Person Singular | consanavisti | — |
3. Person Singular | consanavit | — |
1. Person Plural | consanavimus | — |
2. Person Plural | consanavistis | — |
3. Person Plural | consanare, consanavere, consanaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consanaveram | — |
2. Person Singular | consanaveras | — |
3. Person Singular | consanaverat | — |
1. Person Plural | consanaveramus | — |
2. Person Plural | consanaveratis | — |
3. Person Plural | consanaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consanavero | — |
2. Person Singular | consanaris, consanaveris | — |
3. Person Singular | consanaverit | — |
1. Person Plural | consanaverimus | — |
2. Person Plural | consanaveritis | — |
3. Person Plural | consanaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consanem | consaner |
2. Person Singular | consanes | consanere, consaneris |
3. Person Singular | consanet | consanetur |
1. Person Plural | consanemus | consanemur |
2. Person Plural | consanetis | consanemini |
3. Person Plural | consanent | consanentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consanarem | consanarer |
2. Person Singular | consanares | consanarere, consanareris |
3. Person Singular | consanaret | consanaretur |
1. Person Plural | consanaremus | consanaremur |
2. Person Plural | consanaretis | consanaremini |
3. Person Plural | consanarent | consanarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consanaverim | — |
2. Person Singular | consanaris, consanaveris | — |
3. Person Singular | consanaverit | — |
1. Person Plural | consanaverimus | — |
2. Person Plural | consanaveritis | — |
3. Person Plural | consanaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | consanavissem | — |
2. Person Singular | consanavisses | — |
3. Person Singular | consanavisset | — |
1. Person Plural | consanavissemus | — |
2. Person Plural | consanavissetis | — |
3. Person Plural | consanavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | consanare | consanavisse |
Passiv | consanari, consanarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | consana | consanare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | consanate | consanamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | consanato | consanator |
3. Person Singular | consanato | consanator |
2. Person Plural | consanatote | — |
3. Person Plural | consananto | consanantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | consanata, consanatum, consanatus | consanata, consanatae, consanati |
Genitiv | consanatae, consanati | consanatarum, consanatorum |
Dativ | consanatae, consanato | consanatis |
Akkusativ | consanatam, consanatum | consanata, consanatas, consanatos |
Ablativ | consanata, consanato | consanatis |
Vokativ | consanata, consanate, consanatum | consanata, consanatae, consanati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | consanans | consanantes, consanantia |
Genitiv | consanantis | consanantium, consanantum |
Dativ | consananti | consanantibus |
Akkusativ | consanans, consanantem | consanantes, consanantia |
Ablativ | consanante, consananti | consanantibus |
Vokativ | consanans | consanantes, consanantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | consanatura, consanaturum, consanaturus | consanatura, consanaturae, consanaturi |
Genitiv | consanaturae, consanaturi | consanaturarum, consanaturorum |
Dativ | consanaturae, consanaturo | consanaturis |
Akkusativ | consanaturam, consanaturum | consanatura, consanaturas, consanaturos |
Ablativ | consanatura, consanaturo | consanaturis |
Vokativ | consanatura, consanature, consanaturum | consanatura, consanaturae, consanaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | consananda, consanandum, consanandus | consananda, consanandae, consanandi |
Genitiv | consanandae, consanandi | consanandarum, consanandorum |
Dativ | consanandae, consanando | consanandis |
Akkusativ | consanandam, consanandum | consananda, consanandas, consanandos |
Ablativ | consananda, consanando | consanandis |
Vokativ | consananda, consanande, consanandum | consananda, consanandae, consanandi |
152 (229) Formen für „consanare“