Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „conrumpere“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrumpoconrumpor
2. Person Singularconrumpisconrumperis
3. Person Singularconrumpitcorumpitur, conrumpitur
1. Person Pluralconrumpimusconrumpimur
2. Person Pluralconrumpitisconrumpimini
3. Person Pluralconrumpuntconrumpuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrumpebamconrumpebar
2. Person Singularconrumpebasconrumpebare, conrumpebaris
3. Person Singularconrumpebatconrumpebatur
1. Person Pluralconrumpebamusconrumpebamur
2. Person Pluralconrumpebatisconrumpebamini
3. Person Pluralconrumpebantconrumpebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrumpamconrumpar
2. Person Singularconrumpesconrumpere, conrumperis
3. Person Singularconrumpetconrumpetur
1. Person Pluralconrumpemusconrumpemur
2. Person Pluralconrumpetisconrumpemini
3. Person Pluralconrumpentconrumpentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrupi
2. Person Singularconrupisti
3. Person Singularconrupit
1. Person Pluralconrupimus
2. Person Pluralconrupistis
3. Person Pluralcorupere, conrupere, conruperunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconruperam
2. Person Singularconruperas
3. Person Singularconruperat
1. Person Pluralconruperamus
2. Person Pluralconruperatis
3. Person Pluralconruperant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrupero
2. Person Singularconruperis
3. Person Singularconruperit
1. Person Pluralconruperimus
2. Person Pluralconruperitis
3. Person Pluralconruperint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrumpamconrumpar
2. Person Singularconrumpasconrumpare, conrumparis
3. Person Singularconrumpatcorumpatur, conrumpatur
1. Person Pluralconrumpamusconrumpamur
2. Person Pluralconrumpatisconrumpamini
3. Person Pluralconrumpantconrumpantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrumperemconrumperer
2. Person Singularconrumperesconrumperere, conrumpereris
3. Person Singularconrumperetconrumperetur
1. Person Pluralconrumperemusconrumperemur
2. Person Pluralconrumperetisconrumperemini
3. Person Pluralconrumperentconrumperentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconruperim
2. Person Singularconruperis
3. Person Singularconruperit
1. Person Pluralconruperimus
2. Person Pluralconruperitis
3. Person Pluralconruperint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrupissem
2. Person Singularconrupisses
3. Person Singularconrupisset
1. Person Pluralconrupissemus
2. Person Pluralconrupissetis
3. Person Pluralconrupissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconrumpereconrupisse
Passivconrumpi, conrumpier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconrumpeconrumpere
3. Person Singular
2. Person Pluralconrumpiteconrumpimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconrumpitoconrumpitor
3. Person Singularconrumpitoconrumpitor
2. Person Pluralconrumpitote
3. Person Pluralconrumpuntoconrumpuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativconrupta, conruptum, conruptusconrupta, conruptae, conrupti
Genitivconruptae, conrupticonruptarum, conruptorum
Dativconrupto, conruptae, conruptoreisconruptis
Akkusativconruptam, conruptumconrupta, conruptas, conruptos
Ablativconrupto, conrupta, conruptoreisconruptis
Vokativconrupta, conrupte, conruptumconrupta, conruptae, conrupti
PPA
 SingularPlural
Nominativconrumpensconrumpentes, conrumpentia
Genitivconrumpentisconrumpentium, conrumpentum
Dativconrumpenticonrumpentibus
Akkusativconrumpens, conrumpentemconrumpentes, conrumpentia
Ablativconrumpente, conrumpenticonrumpentibus
Vokativconrumpensconrumpentes, conrumpentia
PFA
 SingularPlural
Nominativconruptura, conrupturum, conrupturusconruptura, conrupturae, conrupturi
Genitivconrupturae, conrupturiconrupturarum, conrupturorum
Dativconrupturae, conrupturoconrupturis
Akkusativconrupturam, conrupturumconruptura, conrupturas, conrupturos
Ablativconruptura, conrupturoconrupturis
Vokativconruptura, conrupture, conrupturumconruptura, conrupturae, conrupturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativconrumpenda, conrumpendum, conrumpendus, conrumpunda, conrumpundum, conrumpundusconrumpenda, conrumpendae, conrumpendi, conrumpunda, conrumpundae, conrumpundi
Genitivconrumpendae, conrumpendi, conrumpundae, conrumpundiconrumpendarum, conrumpendorum, conrumpundarum, conrumpundorum
Dativconrumpendae, conrumpendo, conrumpundae, conrumpundoconrumpendis, conrumpundis
Akkusativconrumpendam, conrumpendum, conrumpundam, conrumpundumconrumpenda, conrumpendas, conrumpendos, conrumpunda, conrumpundas, conrumpundos
Ablativconrumpenda, conrumpendo, conrumpunda, conrumpundoconrumpendis, conrumpundis
Vokativconrumpenda, conrumpende, conrumpendum, conrumpunda, conrumpunde, conrumpundumconrumpenda, conrumpendae, conrumpendi, conrumpunda, conrumpundae, conrumpundi

152 (263) Formen für „conrumpere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum