Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "conrumpere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrumpoconrumpor
2. Person Singularconrumpisconrumperis
3. Person Singularconrumpitconrumpitur, corumpitur
1. Person Pluralconrumpimusconrumpimur
2. Person Pluralconrumpitisconrumpimini
3. Person Pluralconrumpuntconrumpuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrumpebamconrumpebar
2. Person Singularconrumpebasconrumpebare, conrumpebaris
3. Person Singularconrumpebatconrumpebatur
1. Person Pluralconrumpebamusconrumpebamur
2. Person Pluralconrumpebatisconrumpebamini
3. Person Pluralconrumpebantconrumpebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrumpamconrumpar
2. Person Singularconrumpesconrumperis, conrumpere
3. Person Singularconrumpetconrumpetur
1. Person Pluralconrumpemusconrumpemur
2. Person Pluralconrumpetisconrumpemini
3. Person Pluralconrumpentconrumpentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrupi
2. Person Singularconrupisti
3. Person Singularconrupit
1. Person Pluralconrupimus
2. Person Pluralconrupistis
3. Person Pluralconruperunt, conrupere, corupere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconruperam
2. Person Singularconruperas
3. Person Singularconruperat
1. Person Pluralconruperamus
2. Person Pluralconruperatis
3. Person Pluralconruperant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrupero
2. Person Singularconruperis
3. Person Singularconruperit
1. Person Pluralconruperimus
2. Person Pluralconruperitis
3. Person Pluralconruperint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrumpamconrumpar
2. Person Singularconrumpasconrumpare, conrumparis
3. Person Singularconrumpatconrumpatur, corumpatur
1. Person Pluralconrumpamusconrumpamur
2. Person Pluralconrumpatisconrumpamini
3. Person Pluralconrumpantconrumpantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrumperemconrumperer
2. Person Singularconrumperesconrumperere, conrumpereris
3. Person Singularconrumperetconrumperetur
1. Person Pluralconrumperemusconrumperemur
2. Person Pluralconrumperetisconrumperemini
3. Person Pluralconrumperentconrumperentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconruperim
2. Person Singularconruperis
3. Person Singularconruperit
1. Person Pluralconruperimus
2. Person Pluralconruperitis
3. Person Pluralconruperint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrupissem
2. Person Singularconrupisses
3. Person Singularconrupisset
1. Person Pluralconrupissemus
2. Person Pluralconrupissetis
3. Person Pluralconrupissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconrumpereconrupisse
Passivconrumpi, conrumpier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconrumpeconrumpere
3. Person Singular
2. Person Pluralconrumpiteconrumpimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconrumpitoconrumpitor
3. Person Singularconrumpitoconrumpitor
2. Person Pluralconrumpitote
3. Person Pluralconrumpuntoconrumpuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum