Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „conroborare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconroboroconroboror
2. Person Singularconroborasconroborare, conroboraris
3. Person Singularconroboratconroboratur
1. Person Pluralconroboramusconroboramur
2. Person Pluralconroboratisconroboramini
3. Person Pluralconroborantconroborantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconroborabamconroborabar
2. Person Singularconroborabasconroborabare, conroborabaris
3. Person Singularconroborabatconroborabatur
1. Person Pluralconroborabamusconroborabamur
2. Person Pluralconroborabatisconroborabamini
3. Person Pluralconroborabantconroborabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconroboraboconroborabor
2. Person Singularconroborabisconroborabere, conroboraberis
3. Person Singularconroborabitconroborabitur
1. Person Pluralconroborabimusconroborabimur
2. Person Pluralconroborabitisconroborabimini
3. Person Pluralconroborabuntconroborabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconroboravi
2. Person Singularconroboravisti
3. Person Singularconroboravit
1. Person Pluralconroboravimus
2. Person Pluralconroboravistis
3. Person Pluralconroborare, conroboravere, conroboraverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconroboraveram
2. Person Singularconroboraveras
3. Person Singularconroboraverat
1. Person Pluralconroboraveramus
2. Person Pluralconroboraveratis
3. Person Pluralconroboraverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconroboravero
2. Person Singularconroboraris, conroboraveris
3. Person Singularconroborarit, conroboraverit
1. Person Pluralconroboraverimus
2. Person Pluralconroboraveritis
3. Person Pluralconroboraverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconroboremconroborer
2. Person Singularconroboresconroborere, conroboreris
3. Person Singularconroboretconroboretur
1. Person Pluralconroboremusconroboremur
2. Person Pluralconroboretisconroboremini
3. Person Pluralconroborentconroborentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconroboraremconroborarer
2. Person Singularconroboraresconroborarere, conroborareris
3. Person Singularconroboraretconroboraretur
1. Person Pluralconroboraremusconroboraremur
2. Person Pluralconroboraretisconroboraremini
3. Person Pluralconroborarentconroborarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconroboraverim
2. Person Singularconroboraris, conroboraveris
3. Person Singularconroborarit, conroboraverit
1. Person Pluralconroboraverimus
2. Person Pluralconroboraveritis
3. Person Pluralconroboraverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconroboravissem
2. Person Singularconroboravisses
3. Person Singularconroboravisset
1. Person Pluralconroboravissemus
2. Person Pluralconroboravissetis
3. Person Pluralconroboravissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconroborareconroboravisse
Passivconroborari, conroborarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconroboraconroborare
3. Person Singular
2. Person Pluralconroborateconroboramini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconroboratoconroborator
3. Person Singularconroboratoconroborator
2. Person Pluralconroboratote
3. Person Pluralconroborantoconroborantor
PPP
 SingularPlural
Nominativconroborata, conroboratum, conroboratusconroborata, conroboratae, conroborati
Genitivconroboratae, conroboraticonroboratarum, conroboratorum
Dativconroboratae, conroboratoconroboratis
Akkusativconroboratam, conroboratumconroborata, conroboratas, conroboratos
Ablativconroborata, conroboratoconroboratis
Vokativconroborata, conroborate, conroboratumconroborata, conroboratae, conroborati
PPA
 SingularPlural
Nominativconroboransconroborantes, conroborantia
Genitivconroborantisconroborantium, conroborantum
Dativconroboranticonroborantibus
Akkusativconroborans, conroborantemconroborantes, conroborantia
Ablativconroborante, conroboranticonroborantibus
Vokativconroboransconroborantes, conroborantia
PFA
 SingularPlural
Nominativconroboratura, conroboraturum, conroboraturusconroboratura, conroboraturae, conroboraturi
Genitivconroboraturae, conroboraturiconroboraturarum, conroboraturorum
Dativconroboraturae, conroboraturoconroboraturis
Akkusativconroboraturam, conroboraturumconroboratura, conroboraturas, conroboraturos
Ablativconroboratura, conroboraturoconroboraturis
Vokativconroboratura, conroborature, conroboraturumconroboratura, conroboraturae, conroboraturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativconroboranda, conroborandum, conroborandusconroboranda, conroborandae, conroborandi
Genitivconroborandae, conroborandiconroborandarum, conroborandorum
Dativconroborandae, conroborandoconroborandis
Akkusativconroborandam, conroborandumconroboranda, conroborandas, conroborandos
Ablativconroboranda, conroborandoconroborandis
Vokativconroboranda, conroborande, conroborandumconroboranda, conroborandae, conroborandi

152 (230) Formen für „conroborare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum