Formentabelle zu „conroborare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conroboro | conroboror |
2. Person Singular | conroboras | conroborare, conroboraris |
3. Person Singular | conroborat | conroboratur |
1. Person Plural | conroboramus | conroboramur |
2. Person Plural | conroboratis | conroboramini |
3. Person Plural | conroborant | conroborantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conroborabam | conroborabar |
2. Person Singular | conroborabas | conroborabare, conroborabaris |
3. Person Singular | conroborabat | conroborabatur |
1. Person Plural | conroborabamus | conroborabamur |
2. Person Plural | conroborabatis | conroborabamini |
3. Person Plural | conroborabant | conroborabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conroborabo | conroborabor |
2. Person Singular | conroborabis | conroborabere, conroboraberis |
3. Person Singular | conroborabit | conroborabitur |
1. Person Plural | conroborabimus | conroborabimur |
2. Person Plural | conroborabitis | conroborabimini |
3. Person Plural | conroborabunt | conroborabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conroboravi | — |
2. Person Singular | conroboravisti | — |
3. Person Singular | conroboravit | — |
1. Person Plural | conroboravimus | — |
2. Person Plural | conroboravistis | — |
3. Person Plural | conroborare, conroboravere, conroboraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conroboraveram | — |
2. Person Singular | conroboraveras | — |
3. Person Singular | conroboraverat | — |
1. Person Plural | conroboraveramus | — |
2. Person Plural | conroboraveratis | — |
3. Person Plural | conroboraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conroboravero | — |
2. Person Singular | conroboraris, conroboraveris | — |
3. Person Singular | conroborarit, conroboraverit | — |
1. Person Plural | conroboraverimus | — |
2. Person Plural | conroboraveritis | — |
3. Person Plural | conroboraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conroborem | conroborer |
2. Person Singular | conrobores | conroborere, conroboreris |
3. Person Singular | conroboret | conroboretur |
1. Person Plural | conroboremus | conroboremur |
2. Person Plural | conroboretis | conroboremini |
3. Person Plural | conroborent | conroborentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conroborarem | conroborarer |
2. Person Singular | conroborares | conroborarere, conroborareris |
3. Person Singular | conroboraret | conroboraretur |
1. Person Plural | conroboraremus | conroboraremur |
2. Person Plural | conroboraretis | conroboraremini |
3. Person Plural | conroborarent | conroborarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conroboraverim | — |
2. Person Singular | conroboraris, conroboraveris | — |
3. Person Singular | conroborarit, conroboraverit | — |
1. Person Plural | conroboraverimus | — |
2. Person Plural | conroboraveritis | — |
3. Person Plural | conroboraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conroboravissem | — |
2. Person Singular | conroboravisses | — |
3. Person Singular | conroboravisset | — |
1. Person Plural | conroboravissemus | — |
2. Person Plural | conroboravissetis | — |
3. Person Plural | conroboravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | conroborare | conroboravisse |
Passiv | conroborari, conroborarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conrobora | conroborare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conroborate | conroboramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conroborato | conroborator |
3. Person Singular | conroborato | conroborator |
2. Person Plural | conroboratote | — |
3. Person Plural | conroboranto | conroborantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conroborata, conroboratum, conroboratus | conroborata, conroboratae, conroborati |
Genitiv | conroboratae, conroborati | conroboratarum, conroboratorum |
Dativ | conroboratae, conroborato | conroboratis |
Akkusativ | conroboratam, conroboratum | conroborata, conroboratas, conroboratos |
Ablativ | conroborata, conroborato | conroboratis |
Vokativ | conroborata, conroborate, conroboratum | conroborata, conroboratae, conroborati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conroborans | conroborantes, conroborantia |
Genitiv | conroborantis | conroborantium, conroborantum |
Dativ | conroboranti | conroborantibus |
Akkusativ | conroborans, conroborantem | conroborantes, conroborantia |
Ablativ | conroborante, conroboranti | conroborantibus |
Vokativ | conroborans | conroborantes, conroborantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conroboratura, conroboraturum, conroboraturus | conroboratura, conroboraturae, conroboraturi |
Genitiv | conroboraturae, conroboraturi | conroboraturarum, conroboraturorum |
Dativ | conroboraturae, conroboraturo | conroboraturis |
Akkusativ | conroboraturam, conroboraturum | conroboratura, conroboraturas, conroboraturos |
Ablativ | conroboratura, conroboraturo | conroboraturis |
Vokativ | conroboratura, conroborature, conroboraturum | conroboratura, conroboraturae, conroboraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conroboranda, conroborandum, conroborandus | conroboranda, conroborandae, conroborandi |
Genitiv | conroborandae, conroborandi | conroborandarum, conroborandorum |
Dativ | conroborandae, conroborando | conroborandis |
Akkusativ | conroborandam, conroborandum | conroboranda, conroborandas, conroborandos |
Ablativ | conroboranda, conroborando | conroborandis |
Vokativ | conroboranda, conroborande, conroborandum | conroboranda, conroborandae, conroborandi |
152 (230) Formen für „conroborare“