Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conrigo | conrigor |
2. Person Singular | conrigis | conrigeris |
3. Person Singular | conrigit | conrigitur |
1. Person Plural | conrigimus | conrigimur |
2. Person Plural | conrigitis | conrigimini |
3. Person Plural | conrigunt | conriguntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conrigebam | conrigebar |
2. Person Singular | conrigebas | conrigebare, conrigebaris |
3. Person Singular | conrigebat | conrigebatur |
1. Person Plural | conrigebamus | conrigebamur |
2. Person Plural | conrigebatis | conrigebamini |
3. Person Plural | conrigebant | conrigebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conrigam | conrigar |
2. Person Singular | conriges | conrigere, conrigeris |
3. Person Singular | conriget | conrigetur |
1. Person Plural | conrigemus | conrigemur |
2. Person Plural | conrigetis | conrigemini |
3. Person Plural | conrigent | conrigentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conrexi | — |
2. Person Singular | conrexisti | — |
3. Person Singular | conrexit | — |
1. Person Plural | conreximus | — |
2. Person Plural | conrexistis | — |
3. Person Plural | conrexere, conrexerunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conrexeram | — |
2. Person Singular | conrexeras | — |
3. Person Singular | conrexerat | — |
1. Person Plural | conrexeramus | — |
2. Person Plural | conrexeratis | — |
3. Person Plural | conrexerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conrexero | — |
2. Person Singular | conrexeris | — |
3. Person Singular | conrexerit | — |
1. Person Plural | conrexerimus | — |
2. Person Plural | conrexeritis | — |
3. Person Plural | conrexerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conrigam | conrigar |
2. Person Singular | conrigas | conrigare, conrigaris |
3. Person Singular | conrigat | conrigatur |
1. Person Plural | conrigamus | conrigamur |
2. Person Plural | conrigatis | conrigamini |
3. Person Plural | conrigant | conrigantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conrigerem | conrigerer |
2. Person Singular | conrigeres | conrigerere, conrigereris |
3. Person Singular | conrigeret | conrigeretur |
1. Person Plural | conrigeremus | conrigeremur |
2. Person Plural | conrigeretis | conrigeremini |
3. Person Plural | conrigerent | conrigerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conrexerim | — |
2. Person Singular | conrexeris | — |
3. Person Singular | conrexerit | — |
1. Person Plural | conrexerimus | — |
2. Person Plural | conrexeritis | — |
3. Person Plural | conrexerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conrexissem | — |
2. Person Singular | conrexisses | — |
3. Person Singular | conrexisset | — |
1. Person Plural | conrexissemus | — |
2. Person Plural | conrexissetis | — |
3. Person Plural | conrexissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | conrigere | conrexisse |
Passiv | conrigi, conrigier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | conrige | conrigere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conrigite | conrigimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | conrigito | conrigitor |
3. Person Singular | conrigito | conrigitor |
2. Person Plural | conrigitote | — |
3. Person Plural | conrigunto | conriguntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conrecta, conrectum, conrectus | conrecta, conrectae, conrecti |
Genitiv | conrectae, conrecti | conrectarum, conrectorum |
Dativ | conrectae, conrecto, conrectoreis | conrectis |
Akkusativ | conrectam, conrectum | conrecta, conrectas, conrectos |
Ablativ | conrecta, conrecto, conrectoreis | conrectis |
Vokativ | conrecta, conrecte, conrectum | conrecta, conrectae, conrecti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conrigens | conrigentes, conrigentia |
Genitiv | conrigentis | conrigentium, conrigentum |
Dativ | conrigenti | conrigentibus |
Akkusativ | conrigens, conrigentem | conrigentes, conrigentia |
Ablativ | conrigente, conrigenti | conrigentibus |
Vokativ | conrigens | conrigentes, conrigentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conrecturus, conrectura, conrecturum | conrectura, conrecturae, conrecturi |
Genitiv | conrecturae, conrecturi | conrecturarum, conrecturorum |
Dativ | conrecturae, conrecturo | conrecturis |
Akkusativ | conrecturam, conrecturum | conrectura, conrecturas, conrecturos |
Ablativ | conrectura, conrecturo | conrecturis |
Vokativ | conrectura, conrecture, conrecturum | conrectura, conrecturae, conrecturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conrigenda, conrigendum, conrigendus, conrigunda, conrigundum, conrigundus | conrigenda, conrigendae, conrigendi, conrigunda, conrigundae, conrigundi |
Genitiv | conrigendae, conrigendi, conrigundae, conrigundi | conrigendarum, conrigendorum, conrigundarum, conrigundorum |
Dativ | conrigendae, conrigendo, conrigundae, conrigundo | conrigendis, conrigundis |
Akkusativ | conrigendam, conrigendum, conrigundam, conrigundum | conrigenda, conrigendas, conrigendos, conrigunda, conrigundas, conrigundos |
Ablativ | conrigenda, conrigendo, conrigunda, conrigundo | conrigendis, conrigundis |
Vokativ | conrigenda, conrigende, conrigendum, conrigunda, conrigunde, conrigundum | conrigenda, conrigendae, conrigendi, conrigunda, conrigundae, conrigundi |
152 (260) Formen für „conrigere“