Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "conrigere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrigoconrigor
2. Person Singularconrigisconrigeris
3. Person Singularconrigitconrigitur
1. Person Pluralconrigimusconrigimur
2. Person Pluralconrigitisconrigimini
3. Person Pluralconriguntconriguntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrigebamconrigebar
2. Person Singularconrigebasconrigebaris, conrigebare
3. Person Singularconrigebatconrigebatur
1. Person Pluralconrigebamusconrigebamur
2. Person Pluralconrigebatisconrigebamini
3. Person Pluralconrigebantconrigebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrigamconrigar
2. Person Singularconrigesconrigeris, conrigere
3. Person Singularconrigetconrigetur
1. Person Pluralconrigemusconrigemur
2. Person Pluralconrigetisconrigemini
3. Person Pluralconrigentconrigentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrexi
2. Person Singularconrexisti
3. Person Singularconrexit
1. Person Pluralconreximus
2. Person Pluralconrexistis
3. Person Pluralconrexerunt, conrexere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrexeram
2. Person Singularconrexeras
3. Person Singularconrexerat
1. Person Pluralconrexeramus
2. Person Pluralconrexeratis
3. Person Pluralconrexerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrexero
2. Person Singularconrexeris
3. Person Singularconrexerit
1. Person Pluralconrexerimus
2. Person Pluralconrexeritis
3. Person Pluralconrexerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrigamconrigar
2. Person Singularconrigasconrigare, conrigaris
3. Person Singularconrigatconrigatur
1. Person Pluralconrigamusconrigamur
2. Person Pluralconrigatisconrigamini
3. Person Pluralconrigantconrigantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrigeremconrigerer
2. Person Singularconrigeresconrigerere, conrigereris
3. Person Singularconrigeretconrigeretur
1. Person Pluralconrigeremusconrigeremur
2. Person Pluralconrigeretisconrigeremini
3. Person Pluralconrigerentconrigerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrexerim
2. Person Singularconrexeris
3. Person Singularconrexerit
1. Person Pluralconrexerimus
2. Person Pluralconrexeritis
3. Person Pluralconrexerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconrexissem
2. Person Singularconrexisses
3. Person Singularconrexisset
1. Person Pluralconrexissemus
2. Person Pluralconrexissetis
3. Person Pluralconrexissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconrigereconrexisse
Passivconrigi, conrigier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconrigeconrigere
3. Person Singular
2. Person Pluralconrigiteconrigimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconrigitoconrigitor
3. Person Singularconrigitoconrigitor
2. Person Pluralconrigitote
3. Person Pluralconriguntoconriguntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum