Formentabelle zu „conquadrare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
conquadro | conquadror |
2. Person Singular | conquadras | conquadrare, conquadraris |
3. Person Singular | conquadrat | conquadratur |
1. Person Plural | conquadramus | conquadramur |
2. Person Plural | conquadratis | conquadramini |
3. Person Plural | conquadrant | conquadrantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conquadrabam | conquadrabar |
2. Person Singular | conquadrabas | conquadrabare, conquadrabaris |
3. Person Singular | conquadrabat | conquadrabatur |
1. Person Plural | conquadrabamus | conquadrabamur |
2. Person Plural | conquadrabatis | conquadrabamini |
3. Person Plural | conquadrabant | conquadrabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conquadrabo | conquadrabor |
2. Person Singular | conquadrabis | conquadrabere, conquadraberis |
3. Person Singular | conquadrabit | conquadrabitur |
1. Person Plural | conquadrabimus | conquadrabimur |
2. Person Plural | conquadrabitis | conquadrabimini |
3. Person Plural | conquadrabunt | conquadrabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conquadravi | — |
2. Person Singular | conquadravisti | — |
3. Person Singular | conquadravit | — |
1. Person Plural | conquadravimus | — |
2. Person Plural | conquadravistis | — |
3. Person Plural | conquadrare, conquadravere, conquadraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conquadraveram | — |
2. Person Singular | conquadraveras | — |
3. Person Singular | conquadraverat | — |
1. Person Plural | conquadraveramus | — |
2. Person Plural | conquadraveratis | — |
3. Person Plural | conquadraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conquadravero | — |
2. Person Singular | conquadraris, conquadraveris | — |
3. Person Singular | conquadraverit | — |
1. Person Plural | conquadraverimus | — |
2. Person Plural | conquadraveritis | — |
3. Person Plural | conquadraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conquadrem | conquadrer |
2. Person Singular | conquadres | conquadrere, conquadreris |
3. Person Singular | conquadret | conquadretur |
1. Person Plural | conquadremus | conquadremur |
2. Person Plural | conquadretis | conquadremini |
3. Person Plural | conquadrent | conquadrentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conquadrarem | conquadrarer |
2. Person Singular | conquadrares | conquadrarere, conquadrareris |
3. Person Singular | conquadraret | conquadraretur |
1. Person Plural | conquadraremus | conquadraremur |
2. Person Plural | conquadraretis | conquadraremini |
3. Person Plural | conquadrarent | conquadrarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conquadraverim | — |
2. Person Singular | conquadraris, conquadraveris | — |
3. Person Singular | conquadraverit | — |
1. Person Plural | conquadraverimus | — |
2. Person Plural | conquadraveritis | — |
3. Person Plural | conquadraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conquadravissem | — |
2. Person Singular | conquadravisses | — |
3. Person Singular | conquadravisset | — |
1. Person Plural | conquadravissemus | — |
2. Person Plural | conquadravissetis | — |
3. Person Plural | conquadravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | conquadrare | conquadravisse |
Passiv | conquadrari, conquadrarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conquadra | conquadrare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conquadrate | conquadramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conquadrato | conquadrator |
3. Person Singular | conquadrato | conquadrator |
2. Person Plural | conquadratote | — |
3. Person Plural | conquadranto | conquadrantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conquadrata, conquadratum, conquadratus | conquadrata, conquadratae, conquadrati |
Genitiv | conquadratae, conquadrati | conquadratarum, conquadratorum |
Dativ | conquadratae, conquadrato | conquadratis |
Akkusativ | conquadratam, conquadratum | conquadrata, conquadratas, conquadratos |
Ablativ | conquadrata, conquadrato | conquadratis |
Vokativ | conquadrata, conquadrate, conquadratum | conquadrata, conquadratae, conquadrati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conquadrans | conquadrantes, conquadrantia |
Genitiv | conquadrantis | conquadrantium, conquadrantum |
Dativ | conquadranti | conquadrantibus |
Akkusativ | conquadrans, conquadrantem | conquadrantes, conquadrantia |
Ablativ | conquadrante, conquadranti | conquadrantibus |
Vokativ | conquadrans | conquadrantes, conquadrantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conquadratura, conquadraturum, conquadraturus | conquadratura, conquadraturae, conquadraturi |
Genitiv | conquadraturae, conquadraturi | conquadraturarum, conquadraturorum |
Dativ | conquadraturae, conquadraturo | conquadraturis |
Akkusativ | conquadraturam, conquadraturum | conquadratura, conquadraturas, conquadraturos |
Ablativ | conquadratura, conquadraturo | conquadraturis |
Vokativ | conquadratura, conquadrature, conquadraturum | conquadratura, conquadraturae, conquadraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conquadranda, conquadrandum, conquadrandus | conquadranda, conquadrandae, conquadrandi |
Genitiv | conquadrandae, conquadrandi | conquadrandarum, conquadrandorum |
Dativ | conquadrandae, conquadrando | conquadrandis |
Akkusativ | conquadrandam, conquadrandum | conquadranda, conquadrandas, conquadrandos |
Ablativ | conquadranda, conquadrando | conquadrandis |
Vokativ | conquadranda, conquadrande, conquadrandum | conquadranda, conquadrandae, conquadrandi |
152 (228) Formen für „conquadrare“