Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "conpraecidere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conpraecido	conpraecidor
2. Person Singular	conpraecidis	conpraecidere, conpraecideris
3. Person Singular	conpraecidit	conpraeciditur
1. Person Plural	conpraecidimus	conpraecidimur
2. Person Plural	conpraeciditis	conpraecidimini
3. Person Plural	conpraecidunt	conpraeciduntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conpraecidebam	conpraecidebar
2. Person Singular	conpraecidebas	conpraecidebare, conpraecidebaris
3. Person Singular	conpraecidebat	conpraecidebatur
1. Person Plural	conpraecidebamus	conpraecidebamur
2. Person Plural	conpraecidebatis	conpraecidebamini
3. Person Plural	conpraecidebant	conpraecidebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conpraecidam	conpraecidar
2. Person Singular	conpraecides	conpraecidere, conpraecideris
3. Person Singular	conpraecidet	conpraecidetur
1. Person Plural	conpraecidemus	conpraecidemur
2. Person Plural	conpraecidetis	conpraecidemini
3. Person Plural	conpraecident	conpraecidentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conpraecidi	—
2. Person Singular	conpraecidisti	—
3. Person Singular	conpraecidit	—
1. Person Plural	conpraecidimus	—
2. Person Plural	conpraecidistis	—
3. Person Plural	conpraeciderunt, conpraecidere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conpraecideram	—
2. Person Singular	conpraecideras	—
3. Person Singular	conpraeciderat	—
1. Person Plural	conpraecideramus	—
2. Person Plural	conpraecideratis	—
3. Person Plural	conpraeciderant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conpraecidero	—
2. Person Singular	conpraecideris	—
3. Person Singular	conpraeciderit	—
1. Person Plural	conpraeciderimus	—
2. Person Plural	conpraecideritis	—
3. Person Plural	conpraeciderint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conpraecidam	conpraecidar
2. Person Singular	conpraecidas	conpraecidaris, conpraecidare
3. Person Singular	conpraecidat	conpraecidatur
1. Person Plural	conpraecidamus	conpraecidamur
2. Person Plural	conpraecidatis	conpraecidamini
3. Person Plural	conpraecidant	conpraecidantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conpraeciderem	conpraeciderer
2. Person Singular	conpraecideres	conpraeciderere, conpraecidereris
3. Person Singular	conpraecideret	conpraecideretur
1. Person Plural	conpraecideremus	conpraecideremur
2. Person Plural	conpraecideretis	conpraecideremini
3. Person Plural	conpraeciderent	conpraeciderentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conpraeciderim	—
2. Person Singular	conpraecideris	—
3. Person Singular	conpraeciderit	—
1. Person Plural	conpraeciderimus	—
2. Person Plural	conpraecideritis	—
3. Person Plural	conpraeciderint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conpraecidissem	—
2. Person Singular	conpraecidisses	—
3. Person Singular	conpraecidisset	—
1. Person Plural	conpraecidissemus	—
2. Person Plural	conpraecidissetis	—
3. Person Plural	conpraecidissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	conpraecidere	conpraecidisse
Passiv	conpraecidi, conpraecidier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	conpraecide	conpraecidere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	conpraecidite	conpraecidimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	conpraecidito	conpraeciditor
3. Person Singular	conpraecidito	conpraeciditor
2. Person Plural	conpraeciditote	—
3. Person Plural	conpraecidunto	conpraeciduntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum