Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conpraecido | conpraecidor |
2. Person Singular | conpraecidis | conpraecidere, conpraecideris |
3. Person Singular | conpraecidit | conpraeciditur |
1. Person Plural | conpraecidimus | conpraecidimur |
2. Person Plural | conpraeciditis | conpraecidimini |
3. Person Plural | conpraecidunt | conpraeciduntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conpraecidebam | conpraecidebar |
2. Person Singular | conpraecidebas | conpraecidebare, conpraecidebaris |
3. Person Singular | conpraecidebat | conpraecidebatur |
1. Person Plural | conpraecidebamus | conpraecidebamur |
2. Person Plural | conpraecidebatis | conpraecidebamini |
3. Person Plural | conpraecidebant | conpraecidebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conpraecidam | conpraecidar |
2. Person Singular | conpraecides | conpraecidere, conpraecideris |
3. Person Singular | conpraecidet | conpraecidetur |
1. Person Plural | conpraecidemus | conpraecidemur |
2. Person Plural | conpraecidetis | conpraecidemini |
3. Person Plural | conpraecident | conpraecidentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conpraecidi | — |
2. Person Singular | conpraecidisti | — |
3. Person Singular | conpraecidit | — |
1. Person Plural | conpraecidimus | — |
2. Person Plural | conpraecidistis | — |
3. Person Plural | conpraeciderunt, conpraecidere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conpraecideram | — |
2. Person Singular | conpraecideras | — |
3. Person Singular | conpraeciderat | — |
1. Person Plural | conpraecideramus | — |
2. Person Plural | conpraecideratis | — |
3. Person Plural | conpraeciderant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conpraecidero | — |
2. Person Singular | conpraecideris | — |
3. Person Singular | conpraeciderit | — |
1. Person Plural | conpraeciderimus | — |
2. Person Plural | conpraecideritis | — |
3. Person Plural | conpraeciderint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conpraecidam | conpraecidar |
2. Person Singular | conpraecidas | conpraecidare, conpraecidaris |
3. Person Singular | conpraecidat | conpraecidatur |
1. Person Plural | conpraecidamus | conpraecidamur |
2. Person Plural | conpraecidatis | conpraecidamini |
3. Person Plural | conpraecidant | conpraecidantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conpraeciderem | conpraeciderer |
2. Person Singular | conpraecideres | conpraeciderere, conpraecidereris |
3. Person Singular | conpraecideret | conpraecideretur |
1. Person Plural | conpraecideremus | conpraecideremur |
2. Person Plural | conpraecideretis | conpraecideremini |
3. Person Plural | conpraeciderent | conpraeciderentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conpraeciderim | — |
2. Person Singular | conpraecideris | — |
3. Person Singular | conpraeciderit | — |
1. Person Plural | conpraeciderimus | — |
2. Person Plural | conpraecideritis | — |
3. Person Plural | conpraeciderint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conpraecidissem | — |
2. Person Singular | conpraecidisses | — |
3. Person Singular | conpraecidisset | — |
1. Person Plural | conpraecidissemus | — |
2. Person Plural | conpraecidissetis | — |
3. Person Plural | conpraecidissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | conpraecidere | conpraecidisse |
Passiv | conpraecidi, conpraecidier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | conpraecide | conpraecidere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conpraecidite | conpraecidimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | conpraecidito | conpraeciditor |
3. Person Singular | conpraecidito | conpraeciditor |
2. Person Plural | conpraeciditote | — |
3. Person Plural | conpraecidunto | conpraeciduntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conpraecisum, conpraecisus, conpraecisa | conpraecisae, conpraecisi, conpraecisa |
Genitiv | conpraecisae, conpraecisi, conpraecisi | conpraecisorum, conpraecisorum, conpraecisarum |
Dativ | conpraeciso, conpraeciso, conpraecisae | conpraecisis |
Akkusativ | conpraecisam, conpraecisum, conpraecisum | conpraecisa, conpraecisos, conpraecisas |
Ablativ | conpraeciso, conpraeciso, conpraecisa | conpraecisis |
Vokativ | conpraecisum, conpraecise, conpraecisa | conpraecisa, conpraecisae, conpraecisi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conpraecidens | conpraecidentia, conpraecidentes |
Genitiv | conpraecidentis | conpraecidentium, conpraecidentum |
Dativ | conpraecidenti | conpraecidentibus |
Akkusativ | conpraecidens, conpraecidentem | conpraecidentes, conpraecidentia |
Ablativ | conpraecidenti, conpraecidente | conpraecidentibus |
Vokativ | conpraecidens | conpraecidentes, conpraecidentia |