Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "conponere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conpono	conponor
2. Person Singular	coponeis, conponis	conponeris
3. Person Singular	conponit	conponitur
1. Person Plural	conponimus	conponimur
2. Person Plural	conponitis	conponimini
3. Person Plural	conponunt	conponuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conponebam	conponebar
2. Person Singular	conponebas	conponebare, conponebaris
3. Person Singular	conponebat	conponebatur
1. Person Plural	conponebamus	conponebamur
2. Person Plural	conponebatis	conponebamini
3. Person Plural	conponebant	conponebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conponam	conponar
2. Person Singular	conpones	conponeris, conponere
3. Person Singular	conponet	conponetur
1. Person Plural	conponemus	conponemur
2. Person Plural	conponetis	conponemini
3. Person Plural	conponent	conponentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conposui	—
2. Person Singular	conposuisti	—
3. Person Singular	conposuit	—
1. Person Plural	conposuimus	—
2. Person Plural	conposuistis	—
3. Person Plural	conposuerunt, conposuere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conposueram	—
2. Person Singular	conposueras	—
3. Person Singular	conposuerat	—
1. Person Plural	conposueramus	—
2. Person Plural	conposueratis	—
3. Person Plural	conposuerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conposuero	—
2. Person Singular	conposueris	—
3. Person Singular	conposuerit	—
1. Person Plural	conposuerimus	—
2. Person Plural	conposueritis	—
3. Person Plural	conposuerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conponam	conponar
2. Person Singular	conponas	conponare, conponaris
3. Person Singular	conponat	conponatur
1. Person Plural	conponamus	conponamur
2. Person Plural	conponatis	conponamini
3. Person Plural	conponant	conponantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conponerem	conponerer
2. Person Singular	conponeres	conponerere, conponereris
3. Person Singular	conponeret	conponeretur
1. Person Plural	conponeremus	conponeremur
2. Person Plural	conponeretis	conponeremini
3. Person Plural	conponerent	conponerentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conposuerim	—
2. Person Singular	conposueris	—
3. Person Singular	conposuerit	—
1. Person Plural	conposuerimus	—
2. Person Plural	conposueritis	—
3. Person Plural	conposuerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conposuissem	—
2. Person Singular	conposuisses	—
3. Person Singular	conposuisset	—
1. Person Plural	conposuissemus	—
2. Person Plural	conposuissetis	—
3. Person Plural	conposuissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	conponere	conposuisse
Passiv	conponi, conponier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	conpone	conponere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	conponite	conponimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	conponito	conponitor
3. Person Singular	conponito	conponitor
2. Person Plural	conponitote	—
3. Person Plural	conponunto	conponuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	conpositum, conpositus, conposita	conpositae, conpositi, conposita
Genitiv	conpositae, conpositi, conpositi	conpositorum, conpositorum, conpositarum
Dativ	conposito, conposito, conpositae	conpositis
Akkusativ	conpositam, conpositum, conpositum	conposita, conpositos, conpositas
Ablativ	conposito, conposito, conposita	conpositis
Vokativ	conpositum, conposite, conposita	conposita, conpositae, conpositi

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	conponens	conponentia, conponentes
Genitiv	conponentis	conponentium, conponentum
Dativ	conponenti	conponentibus
Akkusativ	conponens, conponentem	conponentes, conponentia
Ablativ	conponenti, conponente	conponentibus
Vokativ	conponens	conponentes, conponentia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	conpositurum, conpositurus, conpositura	conpositurae, conposituri, conpositura
Genitiv	conpositurae, conposituri, conposituri	conpositurorum, conpositurorum, conpositurarum
Dativ	conposituro, conpositurae, conposituro	conposituris
Akkusativ	conposituram, conpositurum, conpositurum	conpositura, conposituros, conposituras
Ablativ	conposituro, conposituro, conpositura	conposituris
Vokativ	conpositurum, conpositure, conpositura	conpositurae, conposituri, conpositura

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	conponendum, conponundum, conponendus, conponenda, conponundus, conponunda	conponendae, conponundae, conponendi, conponundi, conponenda, conponunda
Genitiv	conponendae, conponundae, conponendi, conponendi, conponundi, conponundi	conponendorum, conponendorum, conponundorum, conponundorum, conponendarum, conponundarum
Dativ	conponundo, conponundo, conponendae, conponundae, conponendo, conponendo	conponendis, conponundis
Akkusativ	conponendam, conponundam, conponendum, conponendum, conponundum, conponundum	conponunda, conponendos, conponundos, conponendas, conponundas, conponenda
Ablativ	conponendo, conponendo, conponundo, conponundo, conponenda, conponunda	conponendis, conponundis
Vokativ	conponendum, conponende, conponundum, conponunde, conponenda, conponunda	conponunda, conponendae, conponundae, conponendi, conponundi, conponenda

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum