Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplico | conplicor |
2. Person Singular | conplicas | conplicare, conplicaris |
3. Person Singular | conplicat | conplicatur |
1. Person Plural | conplicamus | conplicamur |
2. Person Plural | conplicatis | conplicamini |
3. Person Plural | conplicant | conplicantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplicabam | conplicabar |
2. Person Singular | conplicabas | conplicabare, conplicabaris |
3. Person Singular | conplicabat | conplicabatur |
1. Person Plural | conplicabamus | conplicabamur |
2. Person Plural | conplicabatis | conplicabamini |
3. Person Plural | conplicabant | conplicabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplicabo | conplicabor |
2. Person Singular | conplicabis | conplicaberis, conplicabere |
3. Person Singular | conplicabit | conplicabitur |
1. Person Plural | conplicabimus | conplicabimur |
2. Person Plural | conplicabitis | conplicabimini |
3. Person Plural | conplicabunt | conplicabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplicavi, conplicui | — |
2. Person Singular | conplicavisti, conplicuisti | — |
3. Person Singular | conplicavit, conplicuit | — |
1. Person Plural | conplicavimus, conplicuimus | — |
2. Person Plural | conplicavistis, conplicuistis | — |
3. Person Plural | conplicaverunt, conplicuerunt, conplicare, conplicavere, conplicuere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplicaveram, conplicueram | — |
2. Person Singular | conplicaveras, conplicueras | — |
3. Person Singular | conplicaverat, conplicuerat | — |
1. Person Plural | conplicaveramus, conplicueramus | — |
2. Person Plural | conplicaveratis, conplicueratis | — |
3. Person Plural | conplicaverant, conplicuerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplicavero, conplicuero | — |
2. Person Singular | conplicaveris, conplicueris, conplicaris | — |
3. Person Singular | conplicaverit, conplicuerit | — |
1. Person Plural | conplicaverimus, conplicuerimus | — |
2. Person Plural | conplicaveritis, conplicueritis | — |
3. Person Plural | conplicuerint, conplicaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplicem | conplicer |
2. Person Singular | conplices | conplicere, conpliceris |
3. Person Singular | conplicet | conplicetur |
1. Person Plural | conplicemus | conplicemur |
2. Person Plural | conplicetis | conplicemini |
3. Person Plural | conplicent | conplicentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplicarem | conplicarer |
2. Person Singular | conplicares | conplicarere, conplicareris |
3. Person Singular | conplicaret | conplicaretur |
1. Person Plural | conplicaremus | conplicaremur |
2. Person Plural | conplicaretis | conplicaremini |
3. Person Plural | conplicarent | conplicarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplicaverim, conplicuerim | — |
2. Person Singular | conplicaveris, conplicueris, conplicaris | — |
3. Person Singular | conplicaverit, conplicuerit | — |
1. Person Plural | conplicaverimus, conplicuerimus | — |
2. Person Plural | conplicaveritis, conplicueritis | — |
3. Person Plural | conplicaverint, conplicuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplicavissem, conplicuissem | — |
2. Person Singular | conplicavisses, conplicuisses | — |
3. Person Singular | conplicuisset, conplicavisset | — |
1. Person Plural | conplicavissemus, conplicuissemus | — |
2. Person Plural | conplicavissetis, conplicuissetis | — |
3. Person Plural | conplicavissent, conplicuissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | conplicare | conplicavisse, conplicuisse |
Passiv | conplicari, conplicarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | conplica | conplicare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conplicate | conplicamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | conplicato | conplicator |
3. Person Singular | conplicato | conplicator |
2. Person Plural | conplicatote | — |
3. Person Plural | conplicanto | conplicantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conplicans | conplicantes, conplicantia |
Genitiv | conplicantis | conplicantium, conplicantum |
Dativ | conplicanti | conplicantibus |
Akkusativ | conplicans, conplicantem | conplicantes, conplicantia |
Ablativ | conplicanti, conplicante | conplicantibus |
Vokativ | conplicans | conplicantes, conplicantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conplicandum, conplicandus, conplicanda | conplicandae, conplicandi, conplicanda |
Genitiv | conplicandae, conplicandi, conplicandi | conplicandorum, conplicandorum, conplicandarum |
Dativ | conplicando, conplicandae, conplicando | conplicandis |
Akkusativ | conplicandam, conplicandum, conplicandum | conplicanda, conplicandos, conplicandas |
Ablativ | conplicando, conplicando, conplicanda | conplicandis |
Vokativ | conplicandum, conplicande, conplicanda | conplicandae, conplicandi, conplicanda |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum