Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "conplectere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconplectoconplector
2. Person Singularconplectisconplecteris
3. Person Singularconplectitconplectitur
1. Person Pluralconplectimusconplectimur
2. Person Pluralconplectitisconplectimini
3. Person Pluralconplectuntconplectuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconplectebamconplectebar
2. Person Singularconplectebasconplectebare, conplectebaris
3. Person Singularconplectebatconplectebatur
1. Person Pluralconplectebamusconplectebamur
2. Person Pluralconplectebatisconplectebamini
3. Person Pluralconplectebantconplectebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconplectamconplectar
2. Person Singularconplecteris, conplectesconplectere, conplecteris
3. Person Singularconplectetconplectetur
1. Person Pluralconplectemusconplectemur
2. Person Pluralconplectetisconplectemini
3. Person Pluralconplectentconplectentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconplecti
2. Person Singular
3. Person Singularconplectit
1. Person Pluralconplectimus
2. Person Plural
3. Person Pluralconplectere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singularconplecteris
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconplectamconplectar
2. Person Singularconplectasconplectare, conplectaris
3. Person Singularconplectatconplectatur
1. Person Pluralconplectamusconplectamur
2. Person Pluralconplectatisconplectamini
3. Person Pluralconplectantconplectantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconplecteremconplecterer
2. Person Singularconplecteresconplecterere, conplectereris
3. Person Singularconplecteretconplecteretur
1. Person Pluralconplecteremusconplecteremur
2. Person Pluralconplecteretisconplecteremini
3. Person Pluralconplecterentconplecterentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singularconplecteris
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconplectere
Passivconplectier, conplecti
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconplecteconplectere
3. Person Singular
2. Person Pluralconplectiteconplectimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconplectitoconplectitor
3. Person Singularconplectitoconplectitor
2. Person Pluralconplectitote
3. Person Pluralconplectuntoconplectuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum