Formentabelle zu „connivere“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
conniveo | conniveor |
2. Person Singular | connives | connivere, conniveris |
3. Person Singular | connivet | connivetur |
1. Person Plural | connivemus | connivemur |
2. Person Plural | connivetis | connivemini |
3. Person Plural | connivent | conniventur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | connivebam | connivebar |
2. Person Singular | connivebas | connivebare, connivebaris |
3. Person Singular | connivebat | connivebatur |
1. Person Plural | connivebamus | connivebamur |
2. Person Plural | connivebatis | connivebamini |
3. Person Plural | connivebant | connivebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | connivebo | connivebor |
2. Person Singular | connivebis | connivebere, conniveberis |
3. Person Singular | connivebit | connivebitur |
1. Person Plural | connivebimus | connivebimur |
2. Person Plural | connivebitis | connivebimini |
3. Person Plural | connivebunt | connivebuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | connivi, connixi | — |
2. Person Singular | connivisti, connixisti | — |
3. Person Singular | connivit, connixit | — |
1. Person Plural | connivimus, conniximus | — |
2. Person Plural | connivistis, connixistis | — |
3. Person Plural | connivere, conniverunt, connixere, connixerunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conniveram, connixeram | — |
2. Person Singular | conniveras, connixeras | — |
3. Person Singular | conniverat, connixerat | — |
1. Person Plural | conniveramus, connixeramus | — |
2. Person Plural | conniveratis, connixeratis | — |
3. Person Plural | conniverant, connixerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | connivero, connixero | — |
2. Person Singular | conniveris, connixeris | — |
3. Person Singular | conniverit, connixerit | — |
1. Person Plural | conniverimus, connixerimus | — |
2. Person Plural | conniveritis, connixeritis | — |
3. Person Plural | conniverint, connixerint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conniveam | connivear |
2. Person Singular | conniveas | conniveare, connivearis |
3. Person Singular | conniveat | conniveatur |
1. Person Plural | conniveamus | conniveamur |
2. Person Plural | conniveatis | conniveamini |
3. Person Plural | conniveant | conniveantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conniverem | conniverer |
2. Person Singular | conniveres | conniverere, connivereris |
3. Person Singular | conniveret | conniveretur |
1. Person Plural | conniveremus | conniveremur |
2. Person Plural | conniveretis | conniveremini |
3. Person Plural | conniverent | conniverentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conniverim, connixerim | — |
2. Person Singular | conniveris, connixeris | — |
3. Person Singular | conniverit, connixerit | — |
1. Person Plural | conniverimus, connixerimus | — |
2. Person Plural | conniveritis, connixeritis | — |
3. Person Plural | conniverint, connixerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | connivissem, connixissem | — |
2. Person Singular | connivisses, connixisses | — |
3. Person Singular | connivisset, connixisset | — |
1. Person Plural | connivissemus, connixissemus | — |
2. Person Plural | connivissetis, connixissetis | — |
3. Person Plural | connivissent, connixissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | connivere | connivisse, connixisse |
Passiv | conniveri, conniverier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | connive | connivere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | connivete | connivemini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conniveto | connivetor |
3. Person Singular | conniveto | connivetor |
2. Person Plural | connivetote | — |
3. Person Plural | connivento | conniventor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | connivens | conniventes, conniventia |
Genitiv | conniventis | conniventium, conniventum |
Dativ | conniventi | conniventibus |
Akkusativ | connivens, conniventem | conniventes, conniventia |
Ablativ | connivente, conniventi | conniventibus |
Vokativ | connivens | conniventes, conniventia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | connivenda, connivendum, connivendus | connivenda, connivendae, connivendi |
Genitiv | connivendae, connivendi | connivendarum, connivendorum |
Dativ | connivendae, connivendo | connivendis |
Akkusativ | connivendam, connivendum | connivenda, connivendas, connivendos |
Ablativ | connivenda, connivendo | connivendis |
Vokativ | connivenda, connivende, connivendum | connivenda, connivendae, connivendi |
128 (193) Formen für „connivere“