Formentabelle zu „conmonere“
Verb
Warning: Division by zero in
/srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line
463Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
conmoneo | conmoneor |
2. Person Singular | conmones | conmonere, conmoneris |
3. Person Singular | conmonet | conmonetur |
1. Person Plural | conmonemus | conmonemur |
2. Person Plural | conmonetis | conmonemini |
3. Person Plural | conmonent | conmonentur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conmonebam | conmonebar |
2. Person Singular | conmonebas | conmonebare, conmonebaris |
3. Person Singular | conmonebat | conmonebatur |
1. Person Plural | conmonebamus | conmonebamur |
2. Person Plural | conmonebatis | conmonebamini |
3. Person Plural | conmonebant | conmonebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conmonebo | conmonebor |
2. Person Singular | conmonebis | conmonebere, conmoneberis |
3. Person Singular | conmonebit | conmonebitur |
1. Person Plural | conmonebimus | conmonebimur |
2. Person Plural | conmonebitis | conmonebimini |
3. Person Plural | conmonebunt | conmonebuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conmonui | — |
2. Person Singular | conmonuisti | — |
3. Person Singular | conmonuit | — |
1. Person Plural | conmonuimus | — |
2. Person Plural | conmonuistis | — |
3. Person Plural | conmonuere, conmonuerunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conmonueram | — |
2. Person Singular | conmonueras | — |
3. Person Singular | conmonuerat | — |
1. Person Plural | conmonueramus | — |
2. Person Plural | conmonueratis | — |
3. Person Plural | conmonuerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conmonuero | — |
2. Person Singular | conmonueris | — |
3. Person Singular | conmonuerit | — |
1. Person Plural | conmonuerimus | — |
2. Person Plural | conmonueritis | — |
3. Person Plural | conmonuerint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conmoneam | conmonear |
2. Person Singular | conmoneas | conmoneare, conmonearis |
3. Person Singular | conmoneat | conmoneatur |
1. Person Plural | conmoneamus | conmoneamur |
2. Person Plural | conmoneatis | conmoneamini |
3. Person Plural | conmoneant | conmoneantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conmonerem | conmonerer |
2. Person Singular | conmoneres | conmonerere, conmonereris |
3. Person Singular | conmoneret | conmoneretur |
1. Person Plural | conmoneremus | conmoneremur |
2. Person Plural | conmoneretis | conmoneremini |
3. Person Plural | conmonerent | conmonerentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conmonuerim | — |
2. Person Singular | conmonueris | — |
3. Person Singular | conmonuerit | — |
1. Person Plural | conmonuerimus | — |
2. Person Plural | conmonueritis | — |
3. Person Plural | conmonuerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conmonuissem | — |
2. Person Singular | conmonuisses | — |
3. Person Singular | conmonuisset | — |
1. Person Plural | conmonuissemus | — |
2. Person Plural | conmonuissetis | — |
3. Person Plural | conmonuissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | conmonere | conmonuisse |
Passiv | conmoneri, conmonerier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conmone, conmoneferi | conmonere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conmonete | conmonemini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conmoneto | conmonetor |
3. Person Singular | conmoneto | conmonetor |
2. Person Plural | conmonetote | — |
3. Person Plural | conmonento | conmonentor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conmonita, conmonitum, conmonitus | conmonita, conmonitae, conmoniti |
Genitiv | conmonitae, conmoniti | conmonitarum, conmonitorum |
Dativ | conmonitae, conmonito | conmonitis |
Akkusativ | conmonitam, conmonitum | conmonita, conmonitas, conmonitos |
Ablativ | conmonita, conmonito | conmonitis |
Vokativ | conmonita, conmonite, conmonitum | conmonita, conmonitae, conmoniti |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conmonens | conmonentes, conmonentia |
Genitiv | conmonentis | conmonentium, conmonentum |
Dativ | conmonenti | conmonentibus |
Akkusativ | conmonens, conmonentem | conmonentes, conmonentia |
Ablativ | conmonente, conmonenti | conmonentibus |
Vokativ | conmonens | conmonentes, conmonentia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conmonitura, conmoniturum, conmoniturus | conmonitura, conmoniturae, conmonituri |
Genitiv | conmoniturae, conmonituri | conmoniturarum, conmoniturorum |
Dativ | conmoniturae, conmonituro | conmonituris |
Akkusativ | conmonituram, conmoniturum | conmonitura, conmonituras, conmonituros |
Ablativ | conmonitura, conmonituro | conmonituris |
Vokativ | conmonitura, conmoniture, conmoniturum | conmonitura, conmoniturae, conmonituri |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conmonenda, conmonendum, conmonendus | conmonenda, conmonendae, conmonendi |
Genitiv | conmonendae, conmonendi | conmonendarum, conmonendorum |
Dativ | conmonendae, conmonendo | conmonendis |
Akkusativ | conmonendam, conmonendum | conmonenda, conmonendas, conmonendos |
Ablativ | conmonenda, conmonendo | conmonendis |
Vokativ | conmonenda, conmonende, conmonendum | conmonenda, conmonendae, conmonendi |
152 (226) Formen für „conmonere“