Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „conlutitare“

Verb


Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 440
Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular conlutitoconlutitor
2. Person Singularconlutitasconlutitare, conlutitaris
3. Person Singularconlutitatconlutitatur
1. Person Pluralconlutitamusconlutitamur
2. Person Pluralconlutitatisconlutitamini
3. Person Pluralconlutitantconlutitantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlutitabamconlutitabar
2. Person Singularconlutitabasconlutitabare, conlutitabaris
3. Person Singularconlutitabatconlutitabatur
1. Person Pluralconlutitabamusconlutitabamur
2. Person Pluralconlutitabatisconlutitabamini
3. Person Pluralconlutitabantconlutitabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlutitaboconlutitabor
2. Person Singularconlutitabisconlutitabere, conlutitaberis
3. Person Singularconlutitabitconlutitabitur
1. Person Pluralconlutitabimusconlutitabimur
2. Person Pluralconlutitabitisconlutitabimini
3. Person Pluralconlutitabuntconlutitabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlutitavi
2. Person Singularconlutitavisti
3. Person Singularconlutitavit
1. Person Pluralconlutitavimus
2. Person Pluralconlutitavistis
3. Person Pluralconlutitare, conlutitavere, conlutitaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlutitaveram
2. Person Singularconlutitaveras
3. Person Singularconlutitaverat
1. Person Pluralconlutitaveramus
2. Person Pluralconlutitaveratis
3. Person Pluralconlutitaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlutitavero
2. Person Singularconlutitaris, conlutitaveris
3. Person Singularconlutitaverit
1. Person Pluralconlutitaverimus
2. Person Pluralconlutitaveritis
3. Person Pluralconlutitaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlutitemconlutiter
2. Person Singularconlutitesconlutitere, conlutiteris
3. Person Singularconlutitetconlutitetur
1. Person Pluralconlutitemusconlutitemur
2. Person Pluralconlutitetisconlutitemini
3. Person Pluralconlutitentconlutitentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlutitaremconlutitarer
2. Person Singularconlutitaresconlutitarere, conlutitareris
3. Person Singularconlutitaretconlutitaretur
1. Person Pluralconlutitaremusconlutitaremur
2. Person Pluralconlutitaretisconlutitaremini
3. Person Pluralconlutitarentconlutitarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlutitaverim
2. Person Singularconlutitaris, conlutitaveris
3. Person Singularconlutitaverit
1. Person Pluralconlutitaverimus
2. Person Pluralconlutitaveritis
3. Person Pluralconlutitaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlutitavissem
2. Person Singularconlutitavisses
3. Person Singularconlutitavisset
1. Person Pluralconlutitavissemus
2. Person Pluralconlutitavissetis
3. Person Pluralconlutitavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconlutitareconlutitavisse
Passivconlutitari, conlutitarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconlutitaconlutitare
3. Person Singular
2. Person Pluralconlutitateconlutitamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconlutitatoconlutitator
3. Person Singularconlutitatoconlutitator
2. Person Pluralconlutitatote
3. Person Pluralconlutitantoconlutitantor
PPP
 SingularPlural
Nominativconlutitata, conlutitatum, conlutitatusconlutitata, conlutitatae, conlutitati
Genitivconlutitatae, conlutitati, conlutitaticonlutitatarum, conlutitatorum, conlutitatorum
Dativconlutitatae, conlutitato, conlutitatoconlutitatis
Akkusativconlutitatam, conlutitatum, conlutitatumconlutitata, conlutitatas, conlutitatos
Ablativconlutitata, conlutitato, conlutitatoconlutitatis
Vokativconlutitata, conlutitate, conlutitatumconlutitata, conlutitatae, conlutitati
PPA
 SingularPlural
Nominativconlutitansconlutitantes, conlutitantia
Genitivconlutitantisconlutitantium, conlutitantum
Dativconlutitanticonlutitantibus
Akkusativconlutitans, conlutitantemconlutitantes, conlutitantia
Ablativconlutitante, conlutitanticonlutitantibus
Vokativconlutitansconlutitantes, conlutitantia
PFA
 SingularPlural
Nominativconlutitatura, conlutitaturum, conlutitaturusconlutitatura, conlutitaturae, conlutitaturi
Genitivconlutitaturae, conlutitaturi, conlutitaturiconlutitaturarum, conlutitaturorum, conlutitaturorum
Dativconlutitaturae, conlutitaturo, conlutitaturoconlutitaturis
Akkusativconlutitaturam, conlutitaturum, conlutitaturumconlutitatura, conlutitaturas, conlutitaturos
Ablativconlutitatura, conlutitaturo, conlutitaturoconlutitaturis
Vokativconlutitatura, conlutitature, conlutitaturumconlutitatura, conlutitaturae, conlutitaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativconlutitanda, conlutitandum, conlutitandusconlutitanda, conlutitandae, conlutitandi
Genitivconlutitandae, conlutitandi, conlutitandiconlutitandarum, conlutitandorum, conlutitandorum
Dativconlutitandae, conlutitando, conlutitandoconlutitandis
Akkusativconlutitandam, conlutitandum, conlutitandumconlutitanda, conlutitandas, conlutitandos
Ablativconlutitanda, conlutitando, conlutitandoconlutitandis
Vokativconlutitanda, conlutitande, conlutitandumconlutitanda, conlutitandae, conlutitandi

152 (228) Formen für „conlutitare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum