Formentabelle zu „conlutitare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 440
conlutito | conlutitor |
2. Person Singular | conlutitas | conlutitare, conlutitaris |
3. Person Singular | conlutitat | conlutitatur |
1. Person Plural | conlutitamus | conlutitamur |
2. Person Plural | conlutitatis | conlutitamini |
3. Person Plural | conlutitant | conlutitantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlutitabam | conlutitabar |
2. Person Singular | conlutitabas | conlutitabare, conlutitabaris |
3. Person Singular | conlutitabat | conlutitabatur |
1. Person Plural | conlutitabamus | conlutitabamur |
2. Person Plural | conlutitabatis | conlutitabamini |
3. Person Plural | conlutitabant | conlutitabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlutitabo | conlutitabor |
2. Person Singular | conlutitabis | conlutitabere, conlutitaberis |
3. Person Singular | conlutitabit | conlutitabitur |
1. Person Plural | conlutitabimus | conlutitabimur |
2. Person Plural | conlutitabitis | conlutitabimini |
3. Person Plural | conlutitabunt | conlutitabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlutitavi | — |
2. Person Singular | conlutitavisti | — |
3. Person Singular | conlutitavit | — |
1. Person Plural | conlutitavimus | — |
2. Person Plural | conlutitavistis | — |
3. Person Plural | conlutitare, conlutitavere, conlutitaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlutitaveram | — |
2. Person Singular | conlutitaveras | — |
3. Person Singular | conlutitaverat | — |
1. Person Plural | conlutitaveramus | — |
2. Person Plural | conlutitaveratis | — |
3. Person Plural | conlutitaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlutitavero | — |
2. Person Singular | conlutitaris, conlutitaveris | — |
3. Person Singular | conlutitaverit | — |
1. Person Plural | conlutitaverimus | — |
2. Person Plural | conlutitaveritis | — |
3. Person Plural | conlutitaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlutitem | conlutiter |
2. Person Singular | conlutites | conlutitere, conlutiteris |
3. Person Singular | conlutitet | conlutitetur |
1. Person Plural | conlutitemus | conlutitemur |
2. Person Plural | conlutitetis | conlutitemini |
3. Person Plural | conlutitent | conlutitentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlutitarem | conlutitarer |
2. Person Singular | conlutitares | conlutitarere, conlutitareris |
3. Person Singular | conlutitaret | conlutitaretur |
1. Person Plural | conlutitaremus | conlutitaremur |
2. Person Plural | conlutitaretis | conlutitaremini |
3. Person Plural | conlutitarent | conlutitarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlutitaverim | — |
2. Person Singular | conlutitaris, conlutitaveris | — |
3. Person Singular | conlutitaverit | — |
1. Person Plural | conlutitaverimus | — |
2. Person Plural | conlutitaveritis | — |
3. Person Plural | conlutitaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlutitavissem | — |
2. Person Singular | conlutitavisses | — |
3. Person Singular | conlutitavisset | — |
1. Person Plural | conlutitavissemus | — |
2. Person Plural | conlutitavissetis | — |
3. Person Plural | conlutitavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | conlutitare | conlutitavisse |
Passiv | conlutitari, conlutitarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conlutita | conlutitare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conlutitate | conlutitamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conlutitato | conlutitator |
3. Person Singular | conlutitato | conlutitator |
2. Person Plural | conlutitatote | — |
3. Person Plural | conlutitanto | conlutitantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conlutitata, conlutitatum, conlutitatus | conlutitata, conlutitatae, conlutitati |
Genitiv | conlutitatae, conlutitati, conlutitati | conlutitatarum, conlutitatorum, conlutitatorum |
Dativ | conlutitatae, conlutitato, conlutitato | conlutitatis |
Akkusativ | conlutitatam, conlutitatum, conlutitatum | conlutitata, conlutitatas, conlutitatos |
Ablativ | conlutitata, conlutitato, conlutitato | conlutitatis |
Vokativ | conlutitata, conlutitate, conlutitatum | conlutitata, conlutitatae, conlutitati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conlutitans | conlutitantes, conlutitantia |
Genitiv | conlutitantis | conlutitantium, conlutitantum |
Dativ | conlutitanti | conlutitantibus |
Akkusativ | conlutitans, conlutitantem | conlutitantes, conlutitantia |
Ablativ | conlutitante, conlutitanti | conlutitantibus |
Vokativ | conlutitans | conlutitantes, conlutitantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conlutitatura, conlutitaturum, conlutitaturus | conlutitatura, conlutitaturae, conlutitaturi |
Genitiv | conlutitaturae, conlutitaturi, conlutitaturi | conlutitaturarum, conlutitaturorum, conlutitaturorum |
Dativ | conlutitaturae, conlutitaturo, conlutitaturo | conlutitaturis |
Akkusativ | conlutitaturam, conlutitaturum, conlutitaturum | conlutitatura, conlutitaturas, conlutitaturos |
Ablativ | conlutitatura, conlutitaturo, conlutitaturo | conlutitaturis |
Vokativ | conlutitatura, conlutitature, conlutitaturum | conlutitatura, conlutitaturae, conlutitaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conlutitanda, conlutitandum, conlutitandus | conlutitanda, conlutitandae, conlutitandi |
Genitiv | conlutitandae, conlutitandi, conlutitandi | conlutitandarum, conlutitandorum, conlutitandorum |
Dativ | conlutitandae, conlutitando, conlutitando | conlutitandis |
Akkusativ | conlutitandam, conlutitandum, conlutitandum | conlutitanda, conlutitandas, conlutitandos |
Ablativ | conlutitanda, conlutitando, conlutitando | conlutitandis |
Vokativ | conlutitanda, conlutitande, conlutitandum | conlutitanda, conlutitandae, conlutitandi |
152 (228) Formen für „conlutitare“