Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „conlimitare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlimitoconlimitor
2. Person Singularconlimitasconlimitare, conlimitaris
3. Person Singularconlimitatconlimitatur
1. Person Pluralconlimitamusconlimitamur
2. Person Pluralconlimitatisconlimitamini
3. Person Pluralconlimitantconlimitantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlimitabamconlimitabar
2. Person Singularconlimitabasconlimitabare, conlimitabaris
3. Person Singularconlimitabatconlimitabatur
1. Person Pluralconlimitabamusconlimitabamur
2. Person Pluralconlimitabatisconlimitabamini
3. Person Pluralconlimitabantconlimitabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlimitaboconlimitabor
2. Person Singularconlimitabisconlimitabere, conlimitaberis
3. Person Singularconlimitabitconlimitabitur
1. Person Pluralconlimitabimusconlimitabimur
2. Person Pluralconlimitabitisconlimitabimini
3. Person Pluralconlimitabuntconlimitabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlimitavi
2. Person Singularconlimitavisti
3. Person Singularconlimitavit
1. Person Pluralconlimitavimus
2. Person Pluralconlimitavistis
3. Person Pluralconlimitare, conlimitavere, conlimitaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlimitaveram
2. Person Singularconlimitaveras
3. Person Singularconlimitaverat
1. Person Pluralconlimitaveramus
2. Person Pluralconlimitaveratis
3. Person Pluralconlimitaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlimitavero
2. Person Singularconlimitaris, conlimitaveris
3. Person Singularconlimitaverit
1. Person Pluralconlimitaverimus
2. Person Pluralconlimitaveritis
3. Person Pluralconlimitaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlimitemconlimiter
2. Person Singularconlimitesconlimitere, conlimiteris
3. Person Singularconlimitetconlimitetur
1. Person Pluralconlimitemusconlimitemur
2. Person Pluralconlimitetisconlimitemini
3. Person Pluralconlimitentconlimitentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlimitaremconlimitarer
2. Person Singularconlimitaresconlimitarere, conlimitareris
3. Person Singularconlimitaretconlimitaretur
1. Person Pluralconlimitaremusconlimitaremur
2. Person Pluralconlimitaretisconlimitaremini
3. Person Pluralconlimitarentconlimitarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlimitaverim
2. Person Singularconlimitaris, conlimitaveris
3. Person Singularconlimitaverit
1. Person Pluralconlimitaverimus
2. Person Pluralconlimitaveritis
3. Person Pluralconlimitaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconlimitavissem
2. Person Singularconlimitavisses
3. Person Singularconlimitavisset
1. Person Pluralconlimitavissemus
2. Person Pluralconlimitavissetis
3. Person Pluralconlimitavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconlimitareconlimitavisse
Passivconlimitari, conlimitarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconlimitaconlimitare
3. Person Singular
2. Person Pluralconlimitateconlimitamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconlimitatoconlimitator
3. Person Singularconlimitatoconlimitator
2. Person Pluralconlimitatote
3. Person Pluralconlimitantoconlimitantor
PPP
 SingularPlural
Nominativconlimitata, conlimitatum, conlimitatusconlimitata, conlimitatae, conlimitati
Genitivconlimitatae, conlimitaticonlimitatarum, conlimitatorum
Dativconlimitatae, conlimitatoconlimitatis
Akkusativconlimitatam, conlimitatumconlimitata, conlimitatas, conlimitatos
Ablativconlimitata, conlimitatoconlimitatis
Vokativconlimitata, conlimitate, conlimitatumconlimitata, conlimitatae, conlimitati
PPA
 SingularPlural
Nominativconlimitansconlimitantes, conlimitantia
Genitivconlimitantisconlimitantium, conlimitantum
Dativconlimitanticonlimitantibus
Akkusativconlimitans, conlimitantemconlimitantes, conlimitantia
Ablativconlimitante, conlimitanticonlimitantibus
Vokativconlimitansconlimitantes, conlimitantia
PFA
 SingularPlural
Nominativconlimitatura, conlimitaturum, conlimitaturusconlimitatura, conlimitaturae, conlimitaturi
Genitivconlimitaturae, conlimitaturiconlimitaturarum, conlimitaturorum
Dativconlimitaturae, conlimitaturoconlimitaturis
Akkusativconlimitaturam, conlimitaturumconlimitatura, conlimitaturas, conlimitaturos
Ablativconlimitatura, conlimitaturoconlimitaturis
Vokativconlimitatura, conlimitature, conlimitaturumconlimitatura, conlimitaturae, conlimitaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativconlimitanda, conlimitandum, conlimitandusconlimitanda, conlimitandae, conlimitandi
Genitivconlimitandae, conlimitandiconlimitandarum, conlimitandorum
Dativconlimitandae, conlimitandoconlimitandis
Akkusativconlimitandam, conlimitandumconlimitanda, conlimitandas, conlimitandos
Ablativconlimitanda, conlimitandoconlimitandis
Vokativconlimitanda, conlimitande, conlimitandumconlimitanda, conlimitandae, conlimitandi

Substantiv

 SingularPlural
Nominativconlimitia
Genitiv
Dativconlimitiis
Akkusativconlimitia
Ablativconlimitiis
Vokativconlimitia

157 (233) Formen für „conlimitare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum