Formentabelle zu „conlimare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlimo | conlimor |
2. Person Singular | conlimas | conlimare, conlimaris |
3. Person Singular | conlimat | conlimatur |
1. Person Plural | conlimamus | conlimamur |
2. Person Plural | conlimatis | conlimamini |
3. Person Plural | conlimant | conlimantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlimabam | conlimabar |
2. Person Singular | conlimabas | conlimabare, conlimabaris |
3. Person Singular | conlimabat | conlimabatur |
1. Person Plural | conlimabamus | conlimabamur |
2. Person Plural | conlimabatis | conlimabamini |
3. Person Plural | conlimabant | conlimabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlimabo | conlimabor |
2. Person Singular | conlimabis | conlimabere, conlimaberis |
3. Person Singular | conlimabit | conlimabitur |
1. Person Plural | conlimabimus | conlimabimur |
2. Person Plural | conlimabitis | conlimabimini |
3. Person Plural | conlimabunt | conlimabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlimavi | — |
2. Person Singular | conlimavisti | — |
3. Person Singular | conlimavit | — |
1. Person Plural | conlimavimus | — |
2. Person Plural | conlimavistis | — |
3. Person Plural | conlimare, conlimavere, conlimaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlimaveram | — |
2. Person Singular | conlimaveras | — |
3. Person Singular | conlimaverat | — |
1. Person Plural | conlimaveramus | — |
2. Person Plural | conlimaveratis | — |
3. Person Plural | conlimaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlimavero | — |
2. Person Singular | conlimaris, conlimaveris | — |
3. Person Singular | conlimaverit | — |
1. Person Plural | conlimaverimus | — |
2. Person Plural | conlimaveritis | — |
3. Person Plural | conlimaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlimem | conlimer |
2. Person Singular | conlimes | conlimere, conlimeris |
3. Person Singular | conlimet | conlimetur |
1. Person Plural | conlimemus | conlimemur |
2. Person Plural | conlimetis | conlimemini |
3. Person Plural | conliment | conlimentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlimarem | conlimarer |
2. Person Singular | conlimares | conlimarere, conlimareris |
3. Person Singular | conlimaret | conlimaretur |
1. Person Plural | conlimaremus | conlimaremur |
2. Person Plural | conlimaretis | conlimaremini |
3. Person Plural | conlimarent | conlimarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlimaverim | — |
2. Person Singular | conlimaris, conlimaveris | — |
3. Person Singular | conlimaverit | — |
1. Person Plural | conlimaverimus | — |
2. Person Plural | conlimaveritis | — |
3. Person Plural | conlimaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conlimavissem | — |
2. Person Singular | conlimavisses | — |
3. Person Singular | conlimavisset | — |
1. Person Plural | conlimavissemus | — |
2. Person Plural | conlimavissetis | — |
3. Person Plural | conlimavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | conlimare | conlimavisse |
Passiv | conlimari, conlimarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conlima | conlimare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conlimate | conlimamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conlimato | conlimator |
3. Person Singular | conlimato | conlimator |
2. Person Plural | conlimatote | — |
3. Person Plural | conlimanto | conlimantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conlimata, conlimatum, conlimatus | conlimata, conlimatae, conlimati |
Genitiv | conlimatae, conlimati | conlimatarum, conlimatorum |
Dativ | conlimatae, conlimato | conlimatis |
Akkusativ | conlimatam, conlimatum | conlimata, conlimatas, conlimatos |
Ablativ | conlimata, conlimato | conlimatis |
Vokativ | conlimata, conlimate, conlimatum | conlimata, conlimatae, conlimati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conlimans | conlimantes, conlimantia |
Genitiv | conlimantis | conlimantium, conlimantum |
Dativ | conlimanti | conlimantibus |
Akkusativ | conlimans, conlimantem | conlimantes, conlimantia |
Ablativ | conlimante, conlimanti | conlimantibus |
Vokativ | conlimans | conlimantes, conlimantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conlimatura, conlimaturum, conlimaturus | conlimatura, conlimaturae, conlimaturi |
Genitiv | conlimaturae, conlimaturi | conlimaturarum, conlimaturorum |
Dativ | conlimaturae, conlimaturo | conlimaturis |
Akkusativ | conlimaturam, conlimaturum | conlimatura, conlimaturas, conlimaturos |
Ablativ | conlimatura, conlimaturo | conlimaturis |
Vokativ | conlimatura, conlimature, conlimaturum | conlimatura, conlimaturae, conlimaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conlimanda, conlimandum, conlimandus | conlimanda, conlimandae, conlimandi |
Genitiv | conlimandae, conlimandi | conlimandarum, conlimandorum |
Dativ | conlimandae, conlimando | conlimandis |
Akkusativ | conlimandam, conlimandum | conlimanda, conlimandas, conlimandos |
Ablativ | conlimanda, conlimando | conlimandis |
Vokativ | conlimanda, conlimande, conlimandum | conlimanda, conlimandae, conlimandi |
Substantiv
157 (233) Formen für „conlimare“