Formentabelle zu „conivere“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coniveo | coniveor |
2. Person Singular | conives | conivere, coniveris |
3. Person Singular | conivet | conivetur |
1. Person Plural | conivemus | conivemur |
2. Person Plural | conivetis | conivemini |
3. Person Plural | conivent | coniventur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conivebam | conivebar |
2. Person Singular | conivebas | conivebare, conivebaris |
3. Person Singular | conivebat | conivebatur |
1. Person Plural | conivebamus | conivebamur |
2. Person Plural | conivebatis | conivebamini |
3. Person Plural | conivebant | conivebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conivebo | conivebor |
2. Person Singular | conivebis | conivebere, coniveberis |
3. Person Singular | coierit, conivebit | conivebitur |
1. Person Plural | conivebimus | conivebimur |
2. Person Plural | conivebitis | conivebimini |
3. Person Plural | coierint, conivebunt | conivebuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conixi, conii, conivi | — |
2. Person Singular | conivisti, conixisti | — |
3. Person Singular | coiit, conivit, conixit | — |
1. Person Plural | conivimus, coniximus | — |
2. Person Plural | conivistis, conixistis | — |
3. Person Plural | coierunt, conivere, coniverunt, conixere, conixerunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conixeram, coniveram | — |
2. Person Singular | coieras, coniveras, conixeras | — |
3. Person Singular | coniverat, conixerat | — |
1. Person Plural | coniveramus, conixeramus | — |
2. Person Plural | coniveratis, conixeratis | — |
3. Person Plural | coierant, coniverant, conixerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conivero, conixero | — |
2. Person Singular | coniveris, conixeris | — |
3. Person Singular | coierit, coniverit, conixerit | — |
1. Person Plural | coniverimus, conixerimus | — |
2. Person Plural | coniveritis, conixeritis | — |
3. Person Plural | coierint, coniverint, conixerint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coniveam | conivear |
2. Person Singular | coniveas | coniveare, conivearis |
3. Person Singular | coniveat | coniveatur |
1. Person Plural | coniveamus | coniveamur |
2. Person Plural | coniveatis | coniveamini |
3. Person Plural | coniveant | coniveantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coniverem | coniverer |
2. Person Singular | coniveres | coniverere, conivereris |
3. Person Singular | coniveret | coniveretur |
1. Person Plural | coniveremus | coniveremur |
2. Person Plural | coniveretis | coniveremini |
3. Person Plural | coniverent | coniverentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coniverim, conixerim | — |
2. Person Singular | coniveris, conixeris | — |
3. Person Singular | coierit, coniverit, conixerit | — |
1. Person Plural | coniverimus, conixerimus | — |
2. Person Plural | coniveritis, conixeritis | — |
3. Person Plural | coierint, coniverint, conixerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conivissem, conixissem | — |
2. Person Singular | conivisses, conixisses | — |
3. Person Singular | conivisset, conixisset | — |
1. Person Plural | conivissemus, conixissemus | — |
2. Person Plural | conivissetis, conixissetis | — |
3. Person Plural | conivissent, conixissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | conive | conivere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conivete | conivemini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | coniveto | conivetor |
3. Person Singular | coniveto | conivetor |
2. Person Plural | conivetote | — |
3. Person Plural | conivento | coniventor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conivenda, conivendum, conivendus | conivenda, conivendae, conivendi |
Genitiv | conivendae, conivendi | conivendarum, conivendorum |
Dativ | conivendae, conivendo | conivendis |
Akkusativ | conivendam, conivendum | conivenda, conivendas, conivendos |
Ablativ | conivenda, conivendo | conivendis |
Vokativ | conivenda, conivende, conivendum | conivenda, conivendae, conivendi |
128 (206) Formen für „conivere“