Formentabelle zu „congraecare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 456
congraeco | congraecor |
2. Person Singular | congraecas | congraecare, congraecaris |
3. Person Singular | congraecat | congraecatur |
1. Person Plural | congraecamus | congraecamur |
2. Person Plural | congraecatis | congraecamini |
3. Person Plural | congraecant | congraecantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | congraecabam | congraecabar |
2. Person Singular | congraecabas | congraecabare, congraecabaris |
3. Person Singular | congraecabat | congraecabatur |
1. Person Plural | congraecabamus | congraecabamur |
2. Person Plural | congraecabatis | congraecabamini |
3. Person Plural | congraecabant | congraecabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | congraecabo | congraecabor |
2. Person Singular | congraecabis | congraecabere, congraecaberis |
3. Person Singular | congraecabit | congraecabitur |
1. Person Plural | congraecabimus | congraecabimur |
2. Person Plural | congraecabitis | congraecabimini |
3. Person Plural | congraecabunt | congraecabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | congraecavi | — |
2. Person Singular | congraecavisti | — |
3. Person Singular | congraecavit | — |
1. Person Plural | congraecavimus | — |
2. Person Plural | congraecavistis | — |
3. Person Plural | congraecare, congraecavere, congraecaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | congraecaveram | — |
2. Person Singular | congraecaveras | — |
3. Person Singular | congraecaverat | — |
1. Person Plural | congraecaveramus | — |
2. Person Plural | congraecaveratis | — |
3. Person Plural | congraecaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | congraecavero | — |
2. Person Singular | congraecaris, congraecaveris | — |
3. Person Singular | congraecaverit | — |
1. Person Plural | congraecaverimus | — |
2. Person Plural | congraecaveritis | — |
3. Person Plural | congraecaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | congraecem | congraecer |
2. Person Singular | congraeces | congraecere, congraeceris |
3. Person Singular | congraecet | congraecetur |
1. Person Plural | congraecemus | congraecemur |
2. Person Plural | congraecetis | congraecemini |
3. Person Plural | congraecent | congraecentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | congraecarem | congraecarer |
2. Person Singular | congraecares | congraecarere, congraecareris |
3. Person Singular | congraecaret | congraecaretur |
1. Person Plural | congraecaremus | congraecaremur |
2. Person Plural | congraecaretis | congraecaremini |
3. Person Plural | congraecarent | congraecarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | congraecaverim | — |
2. Person Singular | congraecaris, congraecaveris | — |
3. Person Singular | congraecaverit | — |
1. Person Plural | congraecaverimus | — |
2. Person Plural | congraecaveritis | — |
3. Person Plural | congraecaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | congraecavissem | — |
2. Person Singular | congraecavisses | — |
3. Person Singular | congraecavisset | — |
1. Person Plural | congraecavissemus | — |
2. Person Plural | congraecavissetis | — |
3. Person Plural | congraecavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | congraecare | congraecavisse |
Passiv | congraecari, congraecarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | congraeca | congraecare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | congraecate | congraecamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | congraecato | congraecator |
3. Person Singular | congraecato | congraecator |
2. Person Plural | congraecatote | — |
3. Person Plural | congraecanto | congraecantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | congraecata, congraecatum, congraecatus | congraecata, congraecatae, congraecati |
Genitiv | congraecatae, congraecati | congraecatarum, congraecatorum |
Dativ | congraecatae, congraecato | congraecatis |
Akkusativ | congraecatam, congraecatum | congraecata, congraecatas, congraecatos |
Ablativ | congraecata, congraecato | congraecatis |
Vokativ | congraecata, congraecate, congraecatum | congraecata, congraecatae, congraecati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | congraecans | congraecantes, congraecantia |
Genitiv | congraecantis | congraecantium, congraecantum |
Dativ | congraecanti | congraecantibus |
Akkusativ | congraecans, congraecantem | congraecantes, congraecantia |
Ablativ | congraecante, congraecanti | congraecantibus |
Vokativ | congraecans | congraecantes, congraecantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | congraecatura, congraecaturum, congraecaturus | congraecatura, congraecaturae, congraecaturi |
Genitiv | congraecaturae, congraecaturi | congraecaturarum, congraecaturorum |
Dativ | congraecaturae, congraecaturo | congraecaturis |
Akkusativ | congraecaturam, congraecaturum | congraecatura, congraecaturas, congraecaturos |
Ablativ | congraecatura, congraecaturo | congraecaturis |
Vokativ | congraecatura, congraecature, congraecaturum | congraecatura, congraecaturae, congraecaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | congraecanda, congraecandum, congraecandus | congraecanda, congraecandae, congraecandi |
Genitiv | congraecandae, congraecandi | congraecandarum, congraecandorum |
Dativ | congraecandae, congraecando | congraecandis |
Akkusativ | congraecandam, congraecandum | congraecanda, congraecandas, congraecandos |
Ablativ | congraecanda, congraecando | congraecandis |
Vokativ | congraecanda, congraecande, congraecandum | congraecanda, congraecandae, congraecandi |
152 (228) Formen für „congraecare“