Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „congeminare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongeminocongeminor
2. Person Singularcongeminascongeminare, congeminaris
3. Person Singularcongeminatcongeminatur
1. Person Pluralcongeminamuscongeminamur
2. Person Pluralcongeminatiscongeminamini
3. Person Pluralcongeminantcongeminantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongeminabamcongeminabar
2. Person Singularcongeminabascongeminabare, congeminabaris
3. Person Singularcongeminabatcongeminabatur
1. Person Pluralcongeminabamuscongeminabamur
2. Person Pluralcongeminabatiscongeminabamini
3. Person Pluralcongeminabantcongeminabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongeminabocongeminabor
2. Person Singularcongeminabiscongeminabere, congeminaberis
3. Person Singularcongeminabitcongeminabitur
1. Person Pluralcongeminabimuscongeminabimur
2. Person Pluralcongeminabitiscongeminabimini
3. Person Pluralcongeminabuntcongeminabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongeminavi
2. Person Singularcongeminavisti
3. Person Singularcongeminavit
1. Person Pluralcongeminavimus
2. Person Pluralcongeminavistis
3. Person Pluralcongeminare, congeminavere, congeminaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongeminaveram
2. Person Singularcongeminaveras
3. Person Singularcongeminaverat
1. Person Pluralcongeminaveramus
2. Person Pluralcongeminaveratis
3. Person Pluralcongeminaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongeminavero
2. Person Singularcongeminaris, congeminaveris
3. Person Singularcongeminaverit
1. Person Pluralcongeminaverimus
2. Person Pluralcongeminaveritis
3. Person Pluralcongeminaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongeminemcongeminer
2. Person Singularcongeminescongeminere, congemineris
3. Person Singularcongeminetcongeminetur
1. Person Pluralcongeminemuscongeminemur
2. Person Pluralcongeminetiscongeminemini
3. Person Pluralcongeminentcongeminentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongeminaremcongeminarer
2. Person Singularcongeminarescongeminarere, congeminareris
3. Person Singularcongeminaretcongeminaretur
1. Person Pluralcongeminaremuscongeminaremur
2. Person Pluralcongeminaretiscongeminaremini
3. Person Pluralcongeminarentcongeminarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongeminaverim
2. Person Singularcongeminaris, congeminaveris
3. Person Singularcongeminaverit
1. Person Pluralcongeminaverimus
2. Person Pluralcongeminaveritis
3. Person Pluralcongeminaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongeminavissem
2. Person Singularcongeminavisses
3. Person Singularcongeminavisset
1. Person Pluralcongeminavissemus
2. Person Pluralcongeminavissetis
3. Person Pluralcongeminavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivcongeminarecongeminavisse
Passivcongeminari, congeminarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularcongeminacongeminare
3. Person Singular
2. Person Pluralcongeminatecongeminamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularcongeminatocongeminator
3. Person Singularcongeminatocongeminator
2. Person Pluralcongeminatote
3. Person Pluralcongeminantocongeminantor
PPP
 SingularPlural
Nominativcongeminata, congeminatum, congeminatuscongeminata, congeminatae, congeminati
Genitivcongeminatae, congeminaticongeminatarum, congeminatorum
Dativcongeminatae, congeminatocongeminatis
Akkusativcongeminatam, congeminatumcongeminata, congeminatas, congeminatos
Ablativcongeminata, congeminatocongeminatis
Vokativcongeminata, congeminate, congeminatumcongeminata, congeminatae, congeminati
PPA
 SingularPlural
Nominativcongeminanscongeminantes, congeminantia
Genitivcongeminantiscongeminantium, congeminantum
Dativcongeminanticongeminantibus
Akkusativcongeminans, congeminantemcongeminantes, congeminantia
Ablativcongeminante, congeminanticongeminantibus
Vokativcongeminanscongeminantes, congeminantia
PFA
 SingularPlural
Nominativcongeminatura, congeminaturum, congeminaturuscongeminatura, congeminaturae, congeminaturi
Genitivcongeminaturae, congeminaturicongeminaturarum, congeminaturorum
Dativcongeminaturae, congeminaturocongeminaturis
Akkusativcongeminaturam, congeminaturumcongeminatura, congeminaturas, congeminaturos
Ablativcongeminatura, congeminaturocongeminaturis
Vokativcongeminatura, congeminature, congeminaturumcongeminatura, congeminaturae, congeminaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativcongeminanda, congeminandum, congeminanduscongeminanda, congeminandae, congeminandi
Genitivcongeminandae, congeminandicongeminandarum, congeminandorum
Dativcongeminando, congeminandaecongeminandis
Akkusativcongeminandam, congeminandumcongeminanda, congeminandas, congeminandos
Ablativcongeminando, congeminandacongeminandis
Vokativcongeminanda, congeminande, congeminandumcongeminanda, congeminandae, congeminandi

152 (228) Formen für „congeminare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum