Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "congemere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongemocongemor
2. Person Singularcongemiscongemeris
3. Person Singularcongemitcongemitur
1. Person Pluralcongemimuscongemimur
2. Person Pluralcongemitiscongemimini
3. Person Pluralcongemuntcongemuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongemebamcongemebar
2. Person Singularcongemebascongemebare, congemebaris
3. Person Singularcongemebatcongemebatur
1. Person Pluralcongemebamuscongemebamur
2. Person Pluralcongemebatiscongemebamini
3. Person Pluralcongemebantcongemebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongemamcongemar
2. Person Singularcongemescongemeris, congemere
3. Person Singularcongemetcongemetur
1. Person Pluralcongememuscongememur
2. Person Pluralcongemetiscongememini
3. Person Pluralcongementcongementur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongemui
2. Person Singularcongemuisti
3. Person Singularcongemuit
1. Person Pluralcongemuimus
2. Person Pluralcongemuistis
3. Person Pluralcongemuerunt, congemuere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongemueram
2. Person Singularcongemueras
3. Person Singularcongemuerat
1. Person Pluralcongemueramus
2. Person Pluralcongemueratis
3. Person Pluralcongemuerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongemuero
2. Person Singularcongemueris
3. Person Singularcongemuerit
1. Person Pluralcongemuerimus
2. Person Pluralcongemueritis
3. Person Pluralcongemuerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongemamcongemar
2. Person Singularcongemascongemare, congemaris
3. Person Singularcongematcongematur
1. Person Pluralcongemamuscongemamur
2. Person Pluralcongematiscongemamini
3. Person Pluralcongemantcongemantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongemeremcongemerer
2. Person Singularcongemerescongemerere, congemereris
3. Person Singularcongemeretcongemeretur
1. Person Pluralcongemeremuscongemeremur
2. Person Pluralcongemeretiscongemeremini
3. Person Pluralcongemerentcongemerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongemuerim
2. Person Singularcongemueris
3. Person Singularcongemuerit
1. Person Pluralcongemuerimus
2. Person Pluralcongemueritis
3. Person Pluralcongemuerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcongemuissem
2. Person Singularcongemuisses
3. Person Singularcongemuisset
1. Person Pluralcongemuissemus
2. Person Pluralcongemuissetis
3. Person Pluralcongemuissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivcongemerecongemuisse
Passivcongemi, congemier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularcongemecongemere
3. Person Singular
2. Person Pluralcongemitecongemimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularcongemitocongemitor
3. Person Singularcongemitocongemitor
2. Person Pluralcongemitote
3. Person Pluralcongemuntocongemuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum