Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „confutare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfuto, confutoreisconfutor
2. Person Singularconfutasconfutare, confutaris
3. Person Singularconfudat, confutatconfutatur
1. Person Pluralconfutamusconfutamur
2. Person Pluralconfutatisconfutamini
3. Person Pluralconfutantconfutantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfutabamconfutabar
2. Person Singularconfutabasconfutabare, confutabaris
3. Person Singularconfutabatconfutabatur
1. Person Pluralconfutabamusconfutabamur
2. Person Pluralconfutabatisconfutabamini
3. Person Pluralconfutabantconfutabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfutaboconfutabor
2. Person Singularconfutabisconfutabere, confutaberis
3. Person Singularconfutabitconfutabitur
1. Person Pluralconfutabimusconfutabimur
2. Person Pluralconfutabitisconfutabimini
3. Person Pluralconfutabuntconfutabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfutavi
2. Person Singularconfutavisti
3. Person Singularconfutavit
1. Person Pluralconfutavimus
2. Person Pluralconfutavistis
3. Person Pluralconfutare, confutavere, confutaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfutaveram
2. Person Singularconfutaveras
3. Person Singularconfutaverat
1. Person Pluralconfutaveramus
2. Person Pluralconfutaveratis
3. Person Pluralconfutaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfutavero
2. Person Singularconfutaris, confutaveris
3. Person Singularconfutaverit
1. Person Pluralconfutaverimus
2. Person Pluralconfutaveritis
3. Person Pluralconfutaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfutemconfuter
2. Person Singularconfutesconfutere, confuteris
3. Person Singularconfutetconfutetur
1. Person Pluralconfutemusconfutemur
2. Person Pluralconfutetisconfutemini
3. Person Pluralconfutentconfudentur, confutentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfutaremconfutarer
2. Person Singularconfutaresconfutarere, confutareris
3. Person Singularconfutaretconfutaretur
1. Person Pluralconfutaremusconfutaremur
2. Person Pluralconfutaretisconfutaremini
3. Person Pluralconfutarentconfutarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfutaverim
2. Person Singularconfutaris, confutaveris
3. Person Singularconfutaverit
1. Person Pluralconfutaverimus
2. Person Pluralconfutaveritis
3. Person Pluralconfutaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfutavissem
2. Person Singularconfutavisses
3. Person Singularconfutavisset
1. Person Pluralconfutavissemus
2. Person Pluralconfutavissetis
3. Person Pluralconfutavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconfutareconfutavisse
Passivconfutari, confutarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconfutaconfutare
3. Person Singular
2. Person Pluralconfutateconfutamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconfutatoconfutator
3. Person Singularconfutatoconfutator
2. Person Pluralconfutatote
3. Person Pluralconfutantoconfutantor
PPP
 SingularPlural
Nominativconfutatus, confutata, confutatumconfutata, confutatae, confutati
Genitivconfutatae, confutaticonfutatarum, confutatorum
Dativconfutatae, confutatoconfutatis
Akkusativconfutatam, confutatumconfutatos, confutata, confutatas
Ablativconfutata, confutatoconfutatis
Vokativconfutata, confutate, confutatumconfutata, confutatae, confutati
PPA
 SingularPlural
Nominativconfutansconfutantes, confutantia
Genitivconfutantisconfutantium, confutantum
Dativconfutanticonfutantibus
Akkusativconfutans, confutantemconfutantes, confutantia
Ablativconfutante, confutanticonfutantibus
Vokativconfutansconfutantes, confutantia
PFA
 SingularPlural
Nominativconfutatura, confutaturum, confutaturusconfutatura, confutaturae, confutaturi
Genitivconfutaturae, confutaturiconfutaturarum, confutaturorum
Dativconfutaturae, confutaturoconfutaturis
Akkusativconfutaturam, confutaturumconfutatura, confutaturas, confutaturos
Ablativconfutatura, confutaturoconfutaturis
Vokativconfutatura, confutature, confutaturumconfutatura, confutaturae, confutaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativconfutanda, confutandum, confutandusconfutanda, confutandae, confutandi
Genitivconfutandae, confutandiconfutandarum, confutandorum
Dativconfutandae, confutandoconfutandis
Akkusativconfutandam, confutandumconfutanda, confutandas, confutandos
Ablativconfutanda, confutandoconfutandis
Vokativconfutanda, confutande, confutandumconfutanda, confutandae, confutandi

152 (231) Formen für „confutare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum