Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confulcio | confulcior |
2. Person Singular | confulcis | confulcire, confulciris |
3. Person Singular | confulcit | confulcitur |
1. Person Plural | confulcimus | confulcimur |
2. Person Plural | confulcitis | confulcimini |
3. Person Plural | confulciunt | confulciuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confulcbam, confulciebam | confulciebar |
2. Person Singular | confulcbas, confulciebas | confulciebare, confulciebaris |
3. Person Singular | confulcbat, confulciebat | confulciebatur |
1. Person Plural | confulcbamus, confulciebamus | confulciebamur |
2. Person Plural | confulcbatis, confulciebatis | confulciebamini |
3. Person Plural | confulcbant, confulciebant | confulciebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confulciam, confulcibo | confulciar, confulcibor |
2. Person Singular | confulseris, confulcibis, confulcies | confulciberis, confulciere, confulcieris |
3. Person Singular | confulserit, confulcibit, confulciet | confulciberit, confulcietur |
1. Person Plural | confulserimus, confulcibimus, confulciemus | confulcibimur, confulciemur |
2. Person Plural | confulseritis, confulcibitis, confulcietis | confulcibimini, confulciemini |
3. Person Plural | confulserint, confulcibunt, confulcient | confulcibuntur, confulcientur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confulsi | — |
2. Person Singular | confulsisti | — |
3. Person Singular | confulsit | — |
1. Person Plural | confulsimus | — |
2. Person Plural | confulsistis | — |
3. Person Plural | confulsere, confulserunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confulseram | — |
2. Person Singular | confulseras | — |
3. Person Singular | confulserat | — |
1. Person Plural | confulseramus | — |
2. Person Plural | confulseratis | — |
3. Person Plural | confulserant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confulsero | — |
2. Person Singular | confulseris | — |
3. Person Singular | confulserit | — |
1. Person Plural | confulserimus | — |
2. Person Plural | confulseritis | — |
3. Person Plural | confulserint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confulciam | confulciar |
2. Person Singular | confulcias | confulciare, confulciaris |
3. Person Singular | confulciat | confulciatur |
1. Person Plural | confulciamus | confulciamur |
2. Person Plural | confulciatis | confulciamini |
3. Person Plural | confulciant | confulciantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confulcirem | confulcirer |
2. Person Singular | confulcires | confulcirere, confulcireris |
3. Person Singular | confulciret | confulciretur |
1. Person Plural | confulciremus | confulciremur |
2. Person Plural | confulciretis | confulciremini |
3. Person Plural | confulcirent | confulcirentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confulserim | — |
2. Person Singular | confulseris | — |
3. Person Singular | confulserit | — |
1. Person Plural | confulserimus | — |
2. Person Plural | confulseritis | — |
3. Person Plural | confulserint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confulsissem | — |
2. Person Singular | confulsisses | — |
3. Person Singular | confulsisset | — |
1. Person Plural | confulsissemus | — |
2. Person Plural | confulsissetis | — |
3. Person Plural | confulsissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | confulcire | confulsisse |
Passiv | confulciri, confulcirier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | confulci | confulcire |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | confulcite | confulcimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | confulcito | confulcitor |
3. Person Singular | confulcito | confulcitor |
2. Person Plural | confulcitote | — |
3. Person Plural | confulciunto | confulciuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confulta, confultum, confultus | confulta, confultae, confulti |
Genitiv | confultae, confulti | confultarum, confultorum |
Dativ | confultae, confulto | confultis |
Akkusativ | confultam, confultum | confulta, confultas, confultos |
Ablativ | confulta, confulto | confultis |
Vokativ | confulta, confulte, confultum | confulta, confultae, confulti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confulciens | confulcientes, confulcientia |
Genitiv | confulcientis | confulcientium, confulcientum |
Dativ | confulcienti | confulcientibus |
Akkusativ | confulciens, confulcientem | confulcientes, confulcientia |
Ablativ | confulciente, confulcienti | confulcientibus |
Vokativ | confulciens | confulcientes, confulcientia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confultura, confulturum, confulturus | confultura, confulturae, confulturi |
Genitiv | confulturae, confulturi | confulturarum, confulturorum |
Dativ | confulturae, confulturo | confulturis |
Akkusativ | confulturam, confulturum | confultura, confulturas, confulturos |
Ablativ | confultura, confulturo | confulturis |
Vokativ | confultura, confulture, confulturum | confultura, confulturae, confulturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confulcienda, confulciendum, confulciendus, confulciunda, confulciundum, confulciundus | confulcienda, confulciendae, confulciendi, confulciunda, confulciundae, confulciundi |
Genitiv | confulciendae, confulciendi, confulciundae, confulciundi | confulciendarum, confulciendorum, confulciundarum, confulciundorum |
Dativ | confulciendae, confulciendo, confulciundae, confulciundo | confulciendis, confulciundis |
Akkusativ | confulciendam, confulciendum, confulciundam, confulciundum | confulcienda, confulciendas, confulciendos, confulciunda, confulciundas, confulciundos |
Ablativ | confulcienda, confulciendo, confulciunda, confulciundo | confulciendis, confulciundis |
Vokativ | confulcienda, confulciende, confulciendum, confulciunda, confulciunde, confulciundum | confulcienda, confulciendae, confulciendi, confulciunda, confulciundae, confulciundi |
152 (280) Formen für „confulcire“