| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | confugio | confugior |
| 2. Person Singular | confugis | confugeris |
| 3. Person Singular | confugit | confugitur |
| 1. Person Plural | confugimus | confugimur |
| 2. Person Plural | confugitis | confugimini |
| 3. Person Plural | confugiunt | confugiuntur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | confugiebam | confugiebar |
| 2. Person Singular | confugiebas | confugiebare, confugiebaris |
| 3. Person Singular | confugiebat | confugiebatur |
| 1. Person Plural | confugiebamus | confugiebamur |
| 2. Person Plural | confugiebatis | confugiebamini |
| 3. Person Plural | confugiebant | confugiebantur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | confugiam | confugiar |
| 2. Person Singular | confugies | confugiere, confugieris |
| 3. Person Singular | confugiet | confugietur |
| 1. Person Plural | confugiemus | confugiemur |
| 2. Person Plural | confugietis | confugiemini |
| 3. Person Plural | confugient | confugientur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | confugi | — |
| 2. Person Singular | confugisti | — |
| 3. Person Singular | confugit | — |
| 1. Person Plural | confugimus | — |
| 2. Person Plural | confugistis | — |
| 3. Person Plural | confugerunt, confugere | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | confugeram | — |
| 2. Person Singular | confugeras | — |
| 3. Person Singular | confugerat | — |
| 1. Person Plural | confugeramus | — |
| 2. Person Plural | confugeratis | — |
| 3. Person Plural | confugerant | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | confugero | — |
| 2. Person Singular | confugeris | — |
| 3. Person Singular | confugerit | — |
| 1. Person Plural | confugerimus | — |
| 2. Person Plural | confugeritis | — |
| 3. Person Plural | confugerint | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | confugiam | confugiar |
| 2. Person Singular | confugias | confugiare, confugiaris |
| 3. Person Singular | confugiat | confugiatur |
| 1. Person Plural | confugiamus | confugiamur |
| 2. Person Plural | confugiatis | confugiamini |
| 3. Person Plural | confugiant | confugiantur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | confugerem | confugerer |
| 2. Person Singular | confugeres | confugerere, confugereris |
| 3. Person Singular | confugeret | confugeretur |
| 1. Person Plural | confugeremus | confugeremur |
| 2. Person Plural | confugeretis | confugeremini |
| 3. Person Plural | confugerent | confugerentur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | confugerim | — |
| 2. Person Singular | confugeris | — |
| 3. Person Singular | confugerit | — |
| 1. Person Plural | confugerimus | — |
| 2. Person Plural | confugeritis | — |
| 3. Person Plural | confugerint | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | confugissem | — |
| 2. Person Singular | confugisses | — |
| 3. Person Singular | confugisset | — |
| 1. Person Plural | confugissemus | — |
| 2. Person Plural | confugissetis | — |
| 3. Person Plural | confugissent | — |
| Präsens | Perfekt | |
|---|---|---|
| Aktiv | confugere | confugisse |
| Passiv | confugi, confugier | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 2. Person Singular | confuge | confugere |
| 3. Person Singular | — | — |
| 2. Person Plural | confugite | confugimini |
| 3. Person Plural | — | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 2. Person Singular | confugito | confugitor |
| 3. Person Singular | confugito | confugitor |
| 2. Person Plural | confugitote | — |
| 3. Person Plural | confugunto | confuguntor |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | confugita, confugitum, confugitus | confugita, confugitae, confugiti |
| Genitiv | confugitae, confugiti | confugitarum, confugitorum |
| Dativ | confugitae, confugito | confugitis |
| Akkusativ | confugitam, confugitum | confugita, confugitas, confugitos |
| Ablativ | confugita, confugito | confugitis |
| Vokativ | confugita, confugite, confugitum | confugita, confugitae, confugiti |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | confugiens | confugientes, confugientia |
| Genitiv | confugientis | confugientium, confugientum |
| Dativ | confugienti | confugientibus |
| Akkusativ | confugiens, confugientem | confugientes, confugientia |
| Ablativ | confugiente, confugienti | confugientibus |
| Vokativ | confugiens | confugientes, confugientia |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | confugitura, confugiturum, confugiturus | confugitura, confugiturae, confugituri |
| Genitiv | confugiturae, confugituri | confugiturarum, confugiturorum |
| Dativ | confugiturae, confugituro | confugituris |
| Akkusativ | confugituram, confugiturum | confugitura, confugituras, confugituros |
| Ablativ | confugitura, confugituro | confugituris |
| Vokativ | confugitura, confugiture, confugiturum | confugitura, confugiturae, confugituri |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | confugiendum, confugienda, confugiendus, confugiunda, confugiundum, confugiundus | confugienda, confugiendae, confugiendi, confugiunda, confugiundae, confugiundi |
| Genitiv | confugiendae, confugiendi, confugiundae, confugiundi | confugiendarum, confugiendorum, confugiundarum, confugiundorum |
| Dativ | confugiendo, confugiendae, confugiundae, confugiundo | confugiendis, confugiundis |
| Akkusativ | confugiendum, confugiendam, confugiundam, confugiundum | confugienda, confugiendas, confugiendos, confugiunda, confugiundas, confugiundos |
| Ablativ | confugiendo, confugienda, confugiunda, confugiundo | confugiendis, confugiundis |
| Vokativ | confugiendum, confugienda, confugiende, confugiunda, confugiunde, confugiundum | confugienda, confugiendae, confugiendi, confugiunda, confugiundae, confugiundi |
152 (258) Formen für „confugere“