Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confrico | confricor |
2. Person Singular | confricas | confricare, confricaris |
3. Person Singular | confricat | confricatur |
1. Person Plural | confricamus | confricamur |
2. Person Plural | confricatis | confricamini |
3. Person Plural | confricant | confricantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confricabam | confricabar |
2. Person Singular | confricabas | confricabare, confricabaris |
3. Person Singular | confricabat | confricabatur |
1. Person Plural | confricabamus | confricabamur |
2. Person Plural | confricabatis | confricabamini |
3. Person Plural | confricabant | confricabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confricabo | confricabor |
2. Person Singular | confricabis | confricabere, confricaberis |
3. Person Singular | confricabit | confricabitur |
1. Person Plural | confricabimus | confricabimur |
2. Person Plural | confricabitis | confricabimini |
3. Person Plural | confricabunt | confricabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confricavi | — |
2. Person Singular | confricavisti | — |
3. Person Singular | confricavit | — |
1. Person Plural | confricavimus | — |
2. Person Plural | confricavistis | — |
3. Person Plural | confricare, confricavere, confricaverunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confricaveram | — |
2. Person Singular | confricaveras | — |
3. Person Singular | confricaverat | — |
1. Person Plural | confricaveramus | — |
2. Person Plural | confricaveratis | — |
3. Person Plural | confricaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confricavero | — |
2. Person Singular | confricaris, confricaveris | — |
3. Person Singular | confricaverit | — |
1. Person Plural | confricaverimus | — |
2. Person Plural | confricaveritis | — |
3. Person Plural | confricaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confricem | confricer |
2. Person Singular | confrices | confricere, confriceris |
3. Person Singular | confricet | confricetur |
1. Person Plural | confricemus | confricemur |
2. Person Plural | confricetis | confricemini |
3. Person Plural | confricent | confricenturque, confricentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confricarem | confricarer |
2. Person Singular | confricares | confricarere, confricareris |
3. Person Singular | confricaret | confricaretur |
1. Person Plural | confricaremus | confricaremur |
2. Person Plural | confricaretis | confricaremini |
3. Person Plural | confricarent | confricarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confricaverim | — |
2. Person Singular | confricaris, confricaveris | — |
3. Person Singular | confricaverit | — |
1. Person Plural | confricaverimus | — |
2. Person Plural | confricaveritis | — |
3. Person Plural | confricaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confricavissem | — |
2. Person Singular | confricavisses | — |
3. Person Singular | confricavisset | — |
1. Person Plural | confricavissemus | — |
2. Person Plural | confricavissetis | — |
3. Person Plural | confricavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | confricare | confricavisse |
Passiv | confricari, confricarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | confrica | confricare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | confricate | confricamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | confricato | confricator |
3. Person Singular | confricato | confricator |
2. Person Plural | confricatote | — |
3. Person Plural | confricanto | confricantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confricata, confricatum, confricatus | confricata, confricatae, confricati |
Genitiv | confricatae, confricati | confricatarum, confricatorum |
Dativ | confricatae, confricato | confricatis |
Akkusativ | confricatam, confricatum | confricata, confricatas, confricatos |
Ablativ | confricata, confricato | confricatis |
Vokativ | confricata, confricate, confricatum | confricata, confricatae, confricati |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confricans | confricantes, confricantia |
Genitiv | confricantis | confricantium, confricantum |
Dativ | confricanti | confricantibus |
Akkusativ | confricans, confricantem | confricantes, confricantia |
Ablativ | confricante, confricanti | confricantibus |
Vokativ | confricans | confricantes, confricantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confricatura, confricaturum, confricaturus | confricatura, confricaturae, confricaturi |
Genitiv | confricaturae, confricaturi | confricaturarum, confricaturorum |
Dativ | confricaturae, confricaturo | confricaturis |
Akkusativ | confricaturam, confricaturum | confricatura, confricaturas, confricaturos |
Ablativ | confricatura, confricaturo | confricaturis |
Vokativ | confricatura, confricature, confricaturum | confricatura, confricaturae, confricaturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confricanda, confricandum, confricandus | confricanda, confricandae, confricandi |
Genitiv | confricandae, confricandi | confricandarum, confricandorum |
Dativ | confricandae, confricando | confricandis |
Akkusativ | confricandam, confricandum | confricanda, confricandas, confricandos |
Ablativ | confricanda, confricando | confricandis |
Vokativ | confricanda, confricande, confricandum | confricanda, confricandae, confricandi |
152 (229) Formen für „confricare“