Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „confricare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfricoconfricor
2. Person Singularconfricasconfricare, confricaris
3. Person Singularconfricatconfricatur
1. Person Pluralconfricamusconfricamur
2. Person Pluralconfricatisconfricamini
3. Person Pluralconfricantconfricantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfricabamconfricabar
2. Person Singularconfricabasconfricabare, confricabaris
3. Person Singularconfricabatconfricabatur
1. Person Pluralconfricabamusconfricabamur
2. Person Pluralconfricabatisconfricabamini
3. Person Pluralconfricabantconfricabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfricaboconfricabor
2. Person Singularconfricabisconfricabere, confricaberis
3. Person Singularconfricabitconfricabitur
1. Person Pluralconfricabimusconfricabimur
2. Person Pluralconfricabitisconfricabimini
3. Person Pluralconfricabuntconfricabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfricavi
2. Person Singularconfricavisti
3. Person Singularconfricavit
1. Person Pluralconfricavimus
2. Person Pluralconfricavistis
3. Person Pluralconfricare, confricavere, confricaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfricaveram
2. Person Singularconfricaveras
3. Person Singularconfricaverat
1. Person Pluralconfricaveramus
2. Person Pluralconfricaveratis
3. Person Pluralconfricaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfricavero
2. Person Singularconfricaris, confricaveris
3. Person Singularconfricaverit
1. Person Pluralconfricaverimus
2. Person Pluralconfricaveritis
3. Person Pluralconfricaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfricemconfricer
2. Person Singularconfricesconfricere, confriceris
3. Person Singularconfricetconfricetur
1. Person Pluralconfricemusconfricemur
2. Person Pluralconfricetisconfricemini
3. Person Pluralconfricentconfricenturque, confricentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfricaremconfricarer
2. Person Singularconfricaresconfricarere, confricareris
3. Person Singularconfricaretconfricaretur
1. Person Pluralconfricaremusconfricaremur
2. Person Pluralconfricaretisconfricaremini
3. Person Pluralconfricarentconfricarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfricaverim
2. Person Singularconfricaris, confricaveris
3. Person Singularconfricaverit
1. Person Pluralconfricaverimus
2. Person Pluralconfricaveritis
3. Person Pluralconfricaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfricavissem
2. Person Singularconfricavisses
3. Person Singularconfricavisset
1. Person Pluralconfricavissemus
2. Person Pluralconfricavissetis
3. Person Pluralconfricavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconfricareconfricavisse
Passivconfricari, confricarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconfricaconfricare
3. Person Singular
2. Person Pluralconfricateconfricamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconfricatoconfricator
3. Person Singularconfricatoconfricator
2. Person Pluralconfricatote
3. Person Pluralconfricantoconfricantor
PPP
 SingularPlural
Nominativconfricata, confricatum, confricatusconfricata, confricatae, confricati
Genitivconfricatae, confricaticonfricatarum, confricatorum
Dativconfricatae, confricatoconfricatis
Akkusativconfricatam, confricatumconfricata, confricatas, confricatos
Ablativconfricata, confricatoconfricatis
Vokativconfricata, confricate, confricatumconfricata, confricatae, confricati
PPA
 SingularPlural
Nominativconfricansconfricantes, confricantia
Genitivconfricantisconfricantium, confricantum
Dativconfricanticonfricantibus
Akkusativconfricans, confricantemconfricantes, confricantia
Ablativconfricante, confricanticonfricantibus
Vokativconfricansconfricantes, confricantia
PFA
 SingularPlural
Nominativconfricatura, confricaturum, confricaturusconfricatura, confricaturae, confricaturi
Genitivconfricaturae, confricaturiconfricaturarum, confricaturorum
Dativconfricaturae, confricaturoconfricaturis
Akkusativconfricaturam, confricaturumconfricatura, confricaturas, confricaturos
Ablativconfricatura, confricaturoconfricaturis
Vokativconfricatura, confricature, confricaturumconfricatura, confricaturae, confricaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativconfricanda, confricandum, confricandusconfricanda, confricandae, confricandi
Genitivconfricandae, confricandiconfricandarum, confricandorum
Dativconfricandae, confricandoconfricandis
Akkusativconfricandam, confricandumconfricanda, confricandas, confricandos
Ablativconfricanda, confricandoconfricandis
Vokativconfricanda, confricande, confricandumconfricanda, confricandae, confricandi

152 (229) Formen für „confricare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum