Formentabelle zu „confornicare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confornico | confornicor |
2. Person Singular | confornicas | confornicare, confornicaris |
3. Person Singular | confornicat | confornicatur |
1. Person Plural | confornicamus | confornicamur |
2. Person Plural | confornicatis | confornicamini |
3. Person Plural | confornicant | confornicantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confornicabam | confornicabar |
2. Person Singular | confornicabas | confornicabare, confornicabaris |
3. Person Singular | confornicabat | confornicabatur |
1. Person Plural | confornicabamus | confornicabamur |
2. Person Plural | confornicabatis | confornicabamini |
3. Person Plural | confornicabant | confornicabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confornicabo | confornicabor |
2. Person Singular | confornicabis | confornicabere, confornicaberis |
3. Person Singular | confornicabit | confornicabitur |
1. Person Plural | confornicabimus | confornicabimur |
2. Person Plural | confornicabitis | confornicabimini |
3. Person Plural | confornicabunt | confornicabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confornicavi | — |
2. Person Singular | confornicavisti | — |
3. Person Singular | confornicavit | — |
1. Person Plural | confornicavimus | — |
2. Person Plural | confornicavistis | — |
3. Person Plural | confornicare, confornicavere, confornicaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confornicaveram | — |
2. Person Singular | confornicaveras | — |
3. Person Singular | confornicaverat | — |
1. Person Plural | confornicaveramus | — |
2. Person Plural | confornicaveratis | — |
3. Person Plural | confornicaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confornicavero | — |
2. Person Singular | confornicaris, confornicaveris | — |
3. Person Singular | confornicaverit | — |
1. Person Plural | confornicaverimus | — |
2. Person Plural | confornicaveritis | — |
3. Person Plural | confornicaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confornicem | confornicer |
2. Person Singular | confornices | confornicere, conforniceris |
3. Person Singular | confornicet | confornicetur |
1. Person Plural | confornicemus | confornicemur |
2. Person Plural | confornicetis | confornicemini |
3. Person Plural | confornicent | confornicentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confornicarem | confornicarer |
2. Person Singular | confornicares | confornicarere, confornicareris |
3. Person Singular | confornicaret | confornicaretur |
1. Person Plural | confornicaremus | confornicaremur |
2. Person Plural | confornicaretis | confornicaremini |
3. Person Plural | confornicarent | confornicarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confornicaverim | — |
2. Person Singular | confornicaris, confornicaveris | — |
3. Person Singular | confornicaverit | — |
1. Person Plural | confornicaverimus | — |
2. Person Plural | confornicaveritis | — |
3. Person Plural | confornicaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confornicavissem | — |
2. Person Singular | confornicavisses | — |
3. Person Singular | confornicavisset | — |
1. Person Plural | confornicavissemus | — |
2. Person Plural | confornicavissetis | — |
3. Person Plural | confornicavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | confornicare | confornicavisse |
Passiv | confornicari, confornicarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | confornica | confornicare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | confornicate | confornicamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | confornicato | confornicator |
3. Person Singular | confornicato | confornicator |
2. Person Plural | confornicatote | — |
3. Person Plural | confornicanto | confornicantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | confornicata, confornicatum, confornicatus | confornicata, confornicatae, confornicati |
Genitiv | confornicatae, confornicati | confornicatarum, confornicatorum |
Dativ | confornicatae, confornicato | confornicatis |
Akkusativ | confornicatam, confornicatum | confornicata, confornicatas, confornicatos |
Ablativ | confornicata, confornicato | confornicatis |
Vokativ | confornicata, confornicate, confornicatum | confornicata, confornicatae, confornicati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | confornicans | confornicantes, confornicantia |
Genitiv | confornicantis | confornicantium, confornicantum |
Dativ | confornicanti | confornicantibus |
Akkusativ | confornicans, confornicantem | confornicantes, confornicantia |
Ablativ | confornicante, confornicanti | confornicantibus |
Vokativ | confornicans | confornicantes, confornicantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | confornicatura, confornicaturum, confornicaturus | confornicatura, confornicaturae, confornicaturi |
Genitiv | confornicaturae, confornicaturi | confornicaturarum, confornicaturorum |
Dativ | confornicaturae, confornicaturo | confornicaturis |
Akkusativ | confornicaturam, confornicaturum | confornicatura, confornicaturas, confornicaturos |
Ablativ | confornicatura, confornicaturo | confornicaturis |
Vokativ | confornicatura, confornicature, confornicaturum | confornicatura, confornicaturae, confornicaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | confornicanda, confornicandum, confornicandus | confornicanda, confornicandae, confornicandi |
Genitiv | confornicandae, confornicandi | confornicandarum, confornicandorum |
Dativ | confornicandae, confornicando | confornicandis |
Akkusativ | confornicandam, confornicandum | confornicanda, confornicandas, confornicandos |
Ablativ | confornicanda, confornicando | confornicandis |
Vokativ | confornicanda, confornicande, confornicandum | confornicanda, confornicandae, confornicandi |
152 (228) Formen für „confornicare“