Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "confligere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfligoconfligor
2. Person Singularconfligisconfligeris
3. Person Singularconfligitconfligitur
1. Person Pluralconfligimusconfligimur
2. Person Pluralconfligitisconfligimini
3. Person Pluralconfliguntconfliguntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfligebamconfligebar
2. Person Singularconfligebasconfligebare, confligebaris
3. Person Singularconfligebatconfligebatur
1. Person Pluralconfligebamusconfligebamur
2. Person Pluralconfligebatisconfligebamini
3. Person Pluralconfligebantconfligebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfligamconfligar
2. Person Singularconfligesconfligeris, confligere
3. Person Singularconfligetconfligetur
1. Person Pluralconfligemusconfligemur
2. Person Pluralconfligetisconfligemini
3. Person Pluralconfligentconfligentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconflixi
2. Person Singularconflixisti
3. Person Singularconflixit
1. Person Pluralconfliximus
2. Person Pluralconflixistis
3. Person Pluralconflixerunt, conflixere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconflixeram
2. Person Singularconflixeras
3. Person Singularconflixerat
1. Person Pluralconflixeramus
2. Person Pluralconflixeratis
3. Person Pluralconflixerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconflixero
2. Person Singularconflixeris
3. Person Singularconflixerit
1. Person Pluralconflixerimus
2. Person Pluralconflixeritis
3. Person Pluralconflixerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfligamconfligar
2. Person Singularconfligasconfligaris, confligare
3. Person Singularconfligatconfligatur
1. Person Pluralconfligamusconfligamur
2. Person Pluralconfligatisconfligamini
3. Person Pluralconfligantconfligantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfligeremconfligerer
2. Person Singularconfligeresconfligerere, confligereris
3. Person Singularconfligeretconfligeretur
1. Person Pluralconfligeremusconfligeremur
2. Person Pluralconfligeretisconfligeremini
3. Person Pluralconfligerentconfligerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconflixerim
2. Person Singularconflixeris
3. Person Singularconflixerit
1. Person Pluralconflixerimus
2. Person Pluralconflixeritis
3. Person Pluralconflixerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconflixissem
2. Person Singularconflixisses
3. Person Singularconflixisset
1. Person Pluralconflixissemus
2. Person Pluralconflixissetis
3. Person Pluralconflixissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconfligereconflixisse
Passivconfligi, confligier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconfligeconfligere
3. Person Singular
2. Person Pluralconfligiteconfligimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconfligitoconfligitor
3. Person Singularconfligitoconfligitor
2. Person Pluralconfligitote
3. Person Pluralconfliguntoconfliguntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum