Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "confirmare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmoconfirmor
2. Person Singularconfirmasconfirmare, confirmaris, convirmare, haecconfirmare, comfirmare
3. Person Singularconfirmatconfirmatur
1. Person Pluralconfirmamusconfirmamur
2. Person Pluralconfirmatis, confirmatisqueconfirmamini
3. Person Pluralconfirmantconfirmantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmabamconfirmabar
2. Person Singularconfirmabasconfirmabare, confirmabaris
3. Person Singularconfirmabatconfirmabatur
1. Person Pluralconfirmabamusconfirmabamur
2. Person Pluralconfirmabatisconfirmabamini
3. Person Pluralconfirmabantconfirmabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmaro, confirmaboconfirmabor
2. Person Singularconfirmabisconfirmabere, confirmaberis
3. Person Singularconfirmabitconfirmabitur
1. Person Pluralconfirmabimusconfirmabimur
2. Person Pluralconfirmabitisconfirmabimini
3. Person Pluralconfirmabuntconfirmabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmavi
2. Person Singularconfirmavisti, confirmasti
3. Person Singularconfirmauit
1. Person Pluralconfirmavimus
2. Person Pluralconfirmavistis
3. Person Pluralconfirmavere, comfirmare, confirmare, convirmare, confirmarunt, confirmaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmaveram
2. Person Singularconfirmaveras
3. Person Singularconfirmaverat, confirmarat
1. Person Pluralconfirmaveramus
2. Person Pluralconfirmaveratis
3. Person Pluralconfirmaverant, confirmarant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmaro, confirmavero
2. Person Singularconfirmaris, confirmaveris
3. Person Singularconfirmaverit
1. Person Pluralconfirmaverimus
2. Person Pluralconfirmaveritis
3. Person Pluralconfirmarint, confirmaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmemconfirmer
2. Person Singularconfirmesconfirmere, confirmeris
3. Person Singularconfirmetconfirmetur
1. Person Pluralconfirmemusconfirmemur
2. Person Pluralconfirmetisconfirmemini
3. Person Pluralconfirmentconfirmentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmaremconfirmarer
2. Person Singularconfirmaresconfirmarere, confirmareris
3. Person Singularconfirmaretconfirmaretur
1. Person Pluralconfirmaremusconfirmaremur
2. Person Pluralconfirmaretisconfirmaremini
3. Person Pluralconfirmarentconfirmarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmaverim
2. Person Singularconfirmaris, confirmaveris
3. Person Singularconfirmaverit
1. Person Pluralconfirmaverimus
2. Person Pluralconfirmaveritis
3. Person Pluralconfirmarint, confirmaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmavissem, confirmassem
2. Person Singularconfirmavisses, confirmasses
3. Person Singularconfirmavisset, confirmasset
1. Person Pluralconfirmavissemus
2. Person Pluralconfirmavissetis
3. Person Pluralconfirmavissent, confirmassent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconvirmare, haecconfirmare, comfirmare, confirmareconfirmavisse, confirmasse
Passivconfirmari, confirmarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconfirmaconfirmare, convirmare, haecconfirmare, comfirmare
3. Person Singular
2. Person Pluralconfirmateconfirmamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconfirmatoreis, confirmatoconfirmator
3. Person Singularconfirmatoreis, confirmatoconfirmator
2. Person Pluralconfirmatote
3. Person Pluralconfirmantoconfirmantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum