Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „confirmare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmoconfirmor
2. Person Singularconfirmasconfirmare, convirmare, haecconfirmare, comfirmare, confirmaris
3. Person Singularconfirmatconfirmatur
1. Person Pluralconfirmamusconfirmamur
2. Person Pluralconfirmatisconfirmamini
3. Person Pluralconfirmantconfirmantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmabamconfirmabar
2. Person Singularconfirmabasconfirmabare, confirmabaris
3. Person Singularconfirmabatconfirmabatur
1. Person Pluralconfirmabamusconfirmabamur
2. Person Pluralconfirmabatisconfirmabamini
3. Person Pluralconfirmabantconfirmabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmaro, confirmaboconfirmabor
2. Person Singularconfirmabisconfirmabere, confirmaberis
3. Person Singularconfirmabitconfirmabitur
1. Person Pluralconfirmabimusconfirmabimur
2. Person Pluralconfirmabitisconfirmabimini
3. Person Pluralconfirmabuntconfirmabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmavi
2. Person Singularconfirmasti, confirmavisti
3. Person Singularconfirmauit
1. Person Pluralconfirmavimus
2. Person Pluralconfirmavistis
3. Person Pluralconfirmaverunt, confirmarunt, confirmavere, confirmare, convirmare, comfirmare
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmaveram
2. Person Singularconfirmaveras
3. Person Singularconfirmarat, confirmaverat
1. Person Pluralconfirmaveramus
2. Person Pluralconfirmaveratis
3. Person Pluralconfirmaverant, confirmarant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmaro, confirmavero
2. Person Singularconfirmaris, confirmaveris
3. Person Singularconfirmaverit
1. Person Pluralconfirmaverimus
2. Person Pluralconfirmaveritis
3. Person Pluralconfirmarint, confirmaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmemconfirmer
2. Person Singularconfirmesconfirmeris, confirmere
3. Person Singularconfirmetconfirmetur
1. Person Pluralconfirmemusconfirmemur
2. Person Pluralconfirmetisconfirmemini
3. Person Pluralconfirmentconfirmentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmaremconfirmarer
2. Person Singularconfirmaresconfirmareris, confirmarere
3. Person Singularconfirmaretconfirmaretur
1. Person Pluralconfirmaremusconfirmaremur
2. Person Pluralconfirmaretisconfirmaremini
3. Person Pluralconfirmarentconfirmarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmaverim
2. Person Singularconfirmaris, confirmaveris
3. Person Singularconfirmaverit
1. Person Pluralconfirmaverimus
2. Person Pluralconfirmaveritis
3. Person Pluralconfirmarint, confirmaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfirmassem, confirmavissem
2. Person Singularconfirmasses, confirmavisses
3. Person Singularconfirmasset, confirmavisset
1. Person Pluralconfirmavissemus
2. Person Pluralconfirmavissetis
3. Person Pluralconfirmassent, confirmavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconfirmare, convirmare, haecconfirmare, comfirmareconfirmasse, confirmavisse
Passivconfirmari, confirmarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconfirmaconfirmare, convirmare, haecconfirmare, comfirmare
3. Person Singular
2. Person Pluralconfirmateconfirmamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconfirmato, confirmatoreisconfirmator
3. Person Singularconfirmato, confirmatoreisconfirmator
2. Person Pluralconfirmatote
3. Person Pluralconfirmantoconfirmantor
PPP
 SingularPlural
Nominativconfirmata, confirmatus, confirmatumconfirmati, confirmatae, confirmata
Genitivconfirmati, confirmataeconfirmatarum, confirmatorum
Dativconfirmato, confirmatae, confirmatoreisconfirmatis
Akkusativconfirmatum, confirmatamconfirmatos, confirmata, confirmatas
Ablativconfirmata, confirmato, confirmatoreisconfirmatis
Vokativconfirmata, confirmatum, confirmateconfirmati, confirmata, confirmatae
PPA
 SingularPlural
Nominativconfirmansconfirmantes, confirmantia
Genitivconfirmantisconfirmantium, confirmantum
Dativconfirmanticonfirmantibus
Akkusativconfirmans, confirmantemconfirmantes, confirmantia
Ablativconfirmante, confirmanticonfirmantibus
Vokativconfirmansconfirmantes, confirmantia
PFA
 SingularPlural
Nominativconfirmatura, confirmaturum, confirmaturusconfirmatura, confirmaturae, confirmaturi
Genitivconfirmaturae, confirmaturiconfirmaturarum, confirmaturorum
Dativconfirmaturae, confirmaturoconfirmaturis
Akkusativconfirmaturum, confirmaturamconfirmatura, confirmaturas, confirmaturos
Ablativconfirmatura, confirmaturoconfirmaturis
Vokativconfirmatura, confirmaturum, confirmatureconfirmatura, confirmaturae, confirmaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativconfirmandus, confirmandum, confirmandaeque, confirmandaconfirmandi, confirmandae, confirmanda
Genitivconfirmandi, confirmandaeconfirmandorum, confirmandarum
Dativconfirmandae, confirmandoconfirmandis
Akkusativconfirmandam, confirmandumconfirmandos, confirmandaeque, confirmanda, confirmandas
Ablativconfirmandaeque, confirmanda, confirmandoconfirmandis
Vokativconfirmandaeque, confirmandum, confirmanda, confirmandeconfirmandi, confirmandae, confirmanda

152 (271) Formen für „confirmare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum