Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conficto, confictoreis | confictor |
2. Person Singular | confictas | confictare, confictaris |
3. Person Singular | confictat | confictatur |
1. Person Plural | confictamus | confictamur |
2. Person Plural | confictatis | confictamini |
3. Person Plural | confictant | confictantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confictabam | confictabar |
2. Person Singular | confictabas | confictabare, confictabaris |
3. Person Singular | confictabat | confictabatur |
1. Person Plural | confictabamus | confictabamur |
2. Person Plural | confictabatis | confictabamini |
3. Person Plural | confictabant | confictabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confictabo | confictabor |
2. Person Singular | confictabis | confictabere, confictaberis |
3. Person Singular | confictabit | confictabitur |
1. Person Plural | confictabimus | confictabimur |
2. Person Plural | confictabitis | confictabimini |
3. Person Plural | confictabunt | confictabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confictavi | — |
2. Person Singular | confictavisti | — |
3. Person Singular | confictavit | — |
1. Person Plural | confictavimus | — |
2. Person Plural | confictavistis | — |
3. Person Plural | confictare, confictavere, confictaverunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confictaveram | — |
2. Person Singular | confictaveras | — |
3. Person Singular | confictaverat | — |
1. Person Plural | confictaveramus | — |
2. Person Plural | confictaveratis | — |
3. Person Plural | confictaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confictavero | — |
2. Person Singular | confictaris, confictaveris | — |
3. Person Singular | confictaverit | — |
1. Person Plural | confictaverimus | — |
2. Person Plural | confictaveritis | — |
3. Person Plural | confictaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confictem | conficter |
2. Person Singular | confictes | confictere, conficteris |
3. Person Singular | confictet | confictetur |
1. Person Plural | confictemus | confictemur |
2. Person Plural | confictetis | confictemini |
3. Person Plural | confictent | confictentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confictarem | confictarer |
2. Person Singular | confictares | confictarere, confictareris |
3. Person Singular | confictaret | confictaretur |
1. Person Plural | confictaremus | confictaremur |
2. Person Plural | confictaretis | confictaremini |
3. Person Plural | confictarent | confictarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confictaverim | — |
2. Person Singular | confictaris, confictaveris | — |
3. Person Singular | confictaverit | — |
1. Person Plural | confictaverimus | — |
2. Person Plural | confictaveritis | — |
3. Person Plural | confictaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confictavissem | — |
2. Person Singular | confictavisses | — |
3. Person Singular | confictavisset | — |
1. Person Plural | confictavissemus | — |
2. Person Plural | confictavissetis | — |
3. Person Plural | confictavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | confictare | confictavisse |
Passiv | confictari, confictarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | conficta | confictare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | confictate | confictamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | confictato | confictator |
3. Person Singular | confictato | confictator |
2. Person Plural | confictatote | — |
3. Person Plural | confictanto | confictantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confictata, confictatum, confictatus | confictata, confictatae, confictati |
Genitiv | confictatae, confictati | confictatarum, confictatorum |
Dativ | confictatae, confictato | confictatis |
Akkusativ | confictatam, confictatum | confictata, confictatas, confictatos |
Ablativ | confictata, confictato | confictatis |
Vokativ | confictata, confictate, confictatum | confictata, confictatae, confictati |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confictans | confictantes, confictantia |
Genitiv | confictantis | confictantium, confictantum |
Dativ | confictanti | confictantibus |
Akkusativ | confictans, confictantem | confictantes, confictantia |
Ablativ | confictante, confictanti | confictantibus |
Vokativ | confictans | confictantes, confictantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confictatura, confictaturum, confictaturus | confictatura, confictaturae, confictaturi |
Genitiv | confictaturae, confictaturi | confictaturarum, confictaturorum |
Dativ | confictaturae, confictaturo | confictaturis |
Akkusativ | confictaturam, confictaturum | confictatura, confictaturas, confictaturos |
Ablativ | confictatura, confictaturo | confictaturis |
Vokativ | confictatura, confictature, confictaturum | confictatura, confictaturae, confictaturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confictanda, confictandum, confictandus | confictanda, confictandae, confictandi |
Genitiv | confictandae, confictandi | confictandarum, confictandorum |
Dativ | confictandae, confictando | confictandis |
Akkusativ | confictandam, confictandum | confictanda, confictandas, confictandos |
Ablativ | confictanda, confictando | confictandis |
Vokativ | confictanda, confictande, confictandum | confictanda, confictandae, confictandi |
152 (229) Formen für „confictare“