Formentabelle zu „condurare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conduro | conduror |
2. Person Singular | conduras | condurare, conduraris |
3. Person Singular | condurat | conduratur |
1. Person Plural | conduramus | conduramur |
2. Person Plural | conduratis | conduramini |
3. Person Plural | condurant | condurantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condurabam | condurabar |
2. Person Singular | condurabas | condurabare, condurabaris |
3. Person Singular | condurabat | condurabatur |
1. Person Plural | condurabamus | condurabamur |
2. Person Plural | condurabatis | condurabamini |
3. Person Plural | condurabant | condurabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condurabo | condurabor |
2. Person Singular | condurabis | condurabere, conduraberis |
3. Person Singular | condurabit | condurabitur |
1. Person Plural | condurabimus | condurabimur |
2. Person Plural | condurabitis | condurabimini |
3. Person Plural | condurabunt | condurabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conduravi | — |
2. Person Singular | conduravisti | — |
3. Person Singular | conduravit | — |
1. Person Plural | conduravimus | — |
2. Person Plural | conduravistis | — |
3. Person Plural | condurare, conduravere, conduraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conduraveram | — |
2. Person Singular | conduraveras | — |
3. Person Singular | conduraverat | — |
1. Person Plural | conduraveramus | — |
2. Person Plural | conduraveratis | — |
3. Person Plural | conduraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conduravero | — |
2. Person Singular | conduraris, conduraveris | — |
3. Person Singular | conduraverit | — |
1. Person Plural | conduraverimus | — |
2. Person Plural | conduraveritis | — |
3. Person Plural | conduraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condurem | condurer |
2. Person Singular | condures | condurere, condureris |
3. Person Singular | conduret | conduretur |
1. Person Plural | conduremus | conduremur |
2. Person Plural | conduretis | conduremini |
3. Person Plural | condurent | condurentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condurarem | condurarer |
2. Person Singular | condurares | condurarere, condurareris |
3. Person Singular | conduraret | conduraretur |
1. Person Plural | conduraremus | conduraremur |
2. Person Plural | conduraretis | conduraremini |
3. Person Plural | condurarent | condurarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conduraverim | — |
2. Person Singular | conduraris, conduraveris | — |
3. Person Singular | conduraverit | — |
1. Person Plural | conduraverimus | — |
2. Person Plural | conduraveritis | — |
3. Person Plural | conduraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | conduravissem | — |
2. Person Singular | conduravisses | — |
3. Person Singular | conduravisset | — |
1. Person Plural | conduravissemus | — |
2. Person Plural | conduravissetis | — |
3. Person Plural | conduravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | condurare | conduravisse |
Passiv | condurari, condurarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | condura | condurare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | condurate | conduramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | condurato | condurator |
3. Person Singular | condurato | condurator |
2. Person Plural | conduratote | — |
3. Person Plural | conduranto | condurantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | condurata, conduratum, conduratus | condurata, conduratae, condurati |
Genitiv | conduratae, condurati | conduratarum, conduratorum |
Dativ | conduratae, condurato | conduratis |
Akkusativ | conduratam, conduratum | condurata, conduratas, conduratos |
Ablativ | condurata, condurato | conduratis |
Vokativ | condurata, condurate, conduratum | condurata, conduratae, condurati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | condurans | condurantes, condurantia |
Genitiv | condurantis | condurantium, condurantum |
Dativ | conduranti | condurantibus |
Akkusativ | condurans, condurantem | condurantes, condurantia |
Ablativ | condurante, conduranti | condurantibus |
Vokativ | condurans | condurantes, condurantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conduratura, conduraturum, conduraturus | conduratura, conduraturae, conduraturi |
Genitiv | conduraturae, conduraturi | conduraturarum, conduraturorum |
Dativ | conduraturae, conduraturo | conduraturis |
Akkusativ | conduraturam, conduraturum | conduratura, conduraturas, conduraturos |
Ablativ | conduratura, conduraturo | conduraturis |
Vokativ | conduratura, condurature, conduraturum | conduratura, conduraturae, conduraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | conduranda, condurandum, condurandus | conduranda, condurandae, condurandi |
Genitiv | condurandae, condurandi | condurandarum, condurandorum |
Dativ | condurandae, condurando | condurandis |
Akkusativ | condurandam, condurandum | conduranda, condurandas, condurandos |
Ablativ | conduranda, condurando | condurandis |
Vokativ | conduranda, condurande, condurandum | conduranda, condurandae, condurandi |
152 (228) Formen für „condurare“