Formentabelle zu „condonare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condono | condonor |
2. Person Singular | condonas | condonare, condonaris |
3. Person Singular | condonat | condonatur |
1. Person Plural | condonamus | condonamur |
2. Person Plural | condonatis | condonamini |
3. Person Plural | condonant | condonantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condonabam | condonabar |
2. Person Singular | condonabas | condonabare, condonabaris |
3. Person Singular | condonabat | condonabatur |
1. Person Plural | condonabamus | condonabamur |
2. Person Plural | condonabatis | condonabamini |
3. Person Plural | condonabant | condonabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condonabo | condonabor |
2. Person Singular | condonabis | condonabere, condonaberis |
3. Person Singular | condonabit | condonabitur |
1. Person Plural | condonabimus | condonabimur |
2. Person Plural | condonabitis | condonabimini |
3. Person Plural | condonabunt | condonabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condonavi | — |
2. Person Singular | condonavisti | — |
3. Person Singular | condonavit | — |
1. Person Plural | condonavimus | — |
2. Person Plural | condonavistis | — |
3. Person Plural | condonauere, condonare, condonaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condonaveram | — |
2. Person Singular | condonaras, condonaveras | — |
3. Person Singular | condonaverat | — |
1. Person Plural | condonaveramus | — |
2. Person Plural | condonaveratis | — |
3. Person Plural | condonaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condonavero | — |
2. Person Singular | condonaris, condonaveris | — |
3. Person Singular | condonaverit | — |
1. Person Plural | condonaverimus | — |
2. Person Plural | condonaveritis | — |
3. Person Plural | condonaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condonem | condoner |
2. Person Singular | condones | condonere, condoneris |
3. Person Singular | condonet | condonetur |
1. Person Plural | condonemus | condonemur |
2. Person Plural | condonetis | condonemini |
3. Person Plural | condonent | condonentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condonarem | condonarer |
2. Person Singular | condonares | condonarere, condonareris |
3. Person Singular | condonaret | condonaretur |
1. Person Plural | condonaremus | condonaremur |
2. Person Plural | condonaretis | condonaremini |
3. Person Plural | condonarent | condonarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condonaverim | — |
2. Person Singular | condonaris, condonaveris | — |
3. Person Singular | condonaverit | — |
1. Person Plural | condonaverimus | — |
2. Person Plural | condonaveritis | — |
3. Person Plural | condonaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | condonavissem | — |
2. Person Singular | condonasses, condonavisses | — |
3. Person Singular | condonavisset | — |
1. Person Plural | condonavissemus | — |
2. Person Plural | condonavissetis | — |
3. Person Plural | condonavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | condonare | condonavisse |
Passiv | condonari, condonarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | condona | condonare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | condonate | condonamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | condonato | condonator |
3. Person Singular | condonato | condonator |
2. Person Plural | condonatote | — |
3. Person Plural | condonanto | condonantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | condonata, condonatum, condonatus | condonata, condonatae, condonati |
Genitiv | condonatae, condonati | condonatarum, condonatorum |
Dativ | condonatae, condonato | condonatis |
Akkusativ | condonatam, condonatum | condonata, condonatas, condonatos |
Ablativ | condonata, condonato | condonatis |
Vokativ | condonate, condonata, condonatum | condonata, condonatae, condonati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | condonans | condonantes, condonantia |
Genitiv | condonantis | condonantium, condonantum |
Dativ | condonanti | condonantibus |
Akkusativ | condonans, condonantem | condonantes, condonantia |
Ablativ | condonante, condonanti | condonantibus |
Vokativ | condonans | condonantes, condonantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | condonatura, condonaturum, condonaturus | condonatura, condonaturae, condonaturi |
Genitiv | condonaturae, condonaturi | condonaturarum, condonaturorum |
Dativ | condonaturae, condonaturo | condonaturis |
Akkusativ | condonaturam, condonaturum | condonatura, condonaturas, condonaturos |
Ablativ | condonatura, condonaturo | condonaturis |
Vokativ | condonatura, condonature, condonaturum | condonatura, condonaturae, condonaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | condonanda, condonandum, condonandus | condonanda, condonandae, condonandi |
Genitiv | condonandae, condonandi | condonandarum, condonandorum |
Dativ | condonandae, condonando | condonandis |
Akkusativ | condonandam, condonandum | condonandas, condonanda, condonandos |
Ablativ | condonanda, condonando | condonandis |
Vokativ | condonanda, condonande, condonandum | condonanda, condonandae, condonandi |
152 (230) Formen für „condonare“