Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | condico | condicor |
2. Person Singular | codiceis, condicis | condiceris |
3. Person Singular | condicit | condicitur |
1. Person Plural | condicimus | condicimur |
2. Person Plural | condicitis | condicimini |
3. Person Plural | condicunt | condicuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | condicebam | condicebar |
2. Person Singular | condicebas | condicebare, condicebaris |
3. Person Singular | condicebat | condicebatur |
1. Person Plural | condicebamus | condicebamur |
2. Person Plural | condicebatis | condicebamini |
3. Person Plural | condicebant | condicebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | condicam | condicar |
2. Person Singular | condices | condicere, condiceris |
3. Person Singular | condicet | condicetur |
1. Person Plural | condicemus | condicemur |
2. Person Plural | condicetis | condicemini |
3. Person Plural | condicent | condicentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | condixi | — |
2. Person Singular | condixisti | — |
3. Person Singular | condixit | — |
1. Person Plural | condiximus | — |
2. Person Plural | condixistis | — |
3. Person Plural | condixere, condixerunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | condixeram | — |
2. Person Singular | condixeras | — |
3. Person Singular | condixerat | — |
1. Person Plural | condixeramus | — |
2. Person Plural | condixeratis | — |
3. Person Plural | condixerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | condixero | — |
2. Person Singular | condixeris | — |
3. Person Singular | condixerit | — |
1. Person Plural | condixerimus | — |
2. Person Plural | condixeritis | — |
3. Person Plural | condixerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | condicam | condicar |
2. Person Singular | condicas | condicare, condicaris |
3. Person Singular | condicat | condicatur |
1. Person Plural | condicamus | condicamur |
2. Person Plural | condicatis | condicamini |
3. Person Plural | condicant | condicantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | condicerem | condicerer |
2. Person Singular | condiceres | condicerere, condicereris |
3. Person Singular | condiceret | condiceretur |
1. Person Plural | condiceremus | condiceremur |
2. Person Plural | condiceretis | condiceremini |
3. Person Plural | condicerent | condicerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | condixerim | — |
2. Person Singular | condixeris | — |
3. Person Singular | condixerit | — |
1. Person Plural | condixerimus | — |
2. Person Plural | condixeritis | — |
3. Person Plural | condixerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | condixissem | — |
2. Person Singular | condixisses | — |
3. Person Singular | condixisset | — |
1. Person Plural | condixissemus | — |
2. Person Plural | condixissetis | — |
3. Person Plural | condixissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | condicere | condixisse |
Passiv | condici, condicier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | condic, condice | condicere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | condicite | condicimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | condicito | condicitor |
3. Person Singular | condicito | condicitor |
2. Person Plural | condicitote | — |
3. Person Plural | condicunto | condicuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | condictum, condicta, condictus | condicta, condictae, condicti |
Genitiv | condictae, condicti | condictarum, condictorum |
Dativ | condicto, condictae, condictoreis | condictis |
Akkusativ | condictum, condictam | condicta, condictas, condictos |
Ablativ | condicta, condicto, condictoreis | condictis |
Vokativ | condictum, condicta, condicte | condicta, condictae, condicti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | condicens | condicentes, condicentia |
Genitiv | condicentis | condicentium, condicentum |
Dativ | condicenti | condicentibus |
Akkusativ | condicens, condicentem | condicentes, condicentia |
Ablativ | condicente, condicenti | condicentibus |
Vokativ | condicens | condicentes, condicentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | condictura, condicturum, condicturus | condictura, condicturae, condicturi |
Genitiv | condicturae, condicturi | condicturarum, condicturorum |
Dativ | condicturae, condicturo | condicturis |
Akkusativ | condicturam, condicturum | condictura, condicturas, condicturos |
Ablativ | condictura, condicturo | condicturis |
Vokativ | condictura, condicture, condicturum | condictura, condicturae, condicturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | condicenda, condicendum, condicendus, condicunda, condicundum, condicundus | condicenda, condicendae, condicendi, condicunda, condicundae, condicundi |
Genitiv | condicendae, condicendi, condicundae, condicundi | condicendarum, condicendorum, condicundarum, condicundorum |
Dativ | condicendo, condicendae, condicundae, condicundo | condicendis, condicundis |
Akkusativ | condicendam, condicendum, condicundam, condicundum | condicenda, condicendas, condicendos, condicunda, condicundas, condicundos |
Ablativ | condicendo, condicenda, condicunda, condicundo | condicendis, condicundis |
Vokativ | condicenda, condicende, condicendum, condicunda, condicunde, condicundum | condicenda, condicendae, condicendi, condicunda, condicundae, condicundi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | condiciis |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | condiciis |
Vokativ | — | — |
154 (264) Formen für „condicere“