Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "concurvare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurvoconcurvor
2. Person Singularconcurvasconcurvare, concurvaris
3. Person Singularconcurvatconcurvatur
1. Person Pluralconcurvamusconcurvamur
2. Person Pluralconcurvatisconcurvamini
3. Person Pluralconcurvantconcurvantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurvabamconcurvabar
2. Person Singularconcurvabasconcurvabare, concurvabaris
3. Person Singularconcurvabatconcurvabatur
1. Person Pluralconcurvabamusconcurvabamur
2. Person Pluralconcurvabatisconcurvabamini
3. Person Pluralconcurvabantconcurvabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurvaboconcurvabor
2. Person Singularconcurvabisconcurvabere, concurvaberis
3. Person Singularconcurvabitconcurvabitur
1. Person Pluralconcurvabimusconcurvabimur
2. Person Pluralconcurvabitisconcurvabimini
3. Person Pluralconcurvabuntconcurvabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurvavi
2. Person Singularconcurvavisti
3. Person Singularconcurvavit
1. Person Pluralconcurvavimus
2. Person Pluralconcurvavistis
3. Person Pluralconcurvaverunt, concurvavere, concurvare
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurvaveram
2. Person Singularconcurvaveras
3. Person Singularconcurvaverat
1. Person Pluralconcurvaveramus
2. Person Pluralconcurvaveratis
3. Person Pluralconcurvaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurvavero
2. Person Singularconcurvaris, concurvaveris
3. Person Singularconcurvaverit
1. Person Pluralconcurvaverimus
2. Person Pluralconcurvaveritis
3. Person Pluralconcurvaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurvemconcurver
2. Person Singularconcurvesconcurvere, concurveris
3. Person Singularconcurvetconcurvetur
1. Person Pluralconcurvemusconcurvemur
2. Person Pluralconcurvetisconcurvemini
3. Person Pluralconcurventconcurventur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurvaremconcurvarer
2. Person Singularconcurvaresconcurvarere, concurvareris
3. Person Singularconcurvaretconcurvaretur
1. Person Pluralconcurvaremusconcurvaremur
2. Person Pluralconcurvaretisconcurvaremini
3. Person Pluralconcurvarentconcurvarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurvaverim
2. Person Singularconcurvaveris, concurvaris
3. Person Singularconcurvaverit
1. Person Pluralconcurvaverimus
2. Person Pluralconcurvaveritis
3. Person Pluralconcurvaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurvavissem
2. Person Singularconcurvavisses
3. Person Singularconcurvavisset
1. Person Pluralconcurvavissemus
2. Person Pluralconcurvavissetis
3. Person Pluralconcurvavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconcurvareconcurvavisse
Passivconcurvari, concurvarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconcurvaconcurvare
3. Person Singular
2. Person Pluralconcurvateconcurvamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconcurvatoconcurvator
3. Person Singularconcurvatoconcurvator
2. Person Pluralconcurvatote
3. Person Pluralconcurvantoconcurvantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum