Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "concurrere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurroconcurror
2. Person Singularconcurrisconcurreris
3. Person Singularconcurritconcurritur
1. Person Pluralconcurrimusconcurrimur
2. Person Pluralconcurritisconcurrimini
3. Person Pluralconcurruntconcurruntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurrebamconcurrebar
2. Person Singularconcurrebasconcurrebare, concurrebaris
3. Person Singularconcurrebatconcurrebatur
1. Person Pluralconcurrebamusconcurrebamur
2. Person Pluralconcurrebatisconcurrebamini
3. Person Pluralconcurrebantque, concurrebantconcurrebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurramconcurrar
2. Person Singularconcurresconcurrere, concurreris
3. Person Singularconcurret, concurretqueconcurretur
1. Person Pluralconcurremusconcurremur
2. Person Pluralconcurretisconcurremini
3. Person Pluralconcurrentconcurrentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurri
2. Person Singularconcurristi
3. Person Singularconcurrit, concucurrit
1. Person Pluralconcurrimus
2. Person Pluralconcurristis
3. Person Pluralconcurrerunt, concucurrerunt, concurrere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurreram
2. Person Singularconcurreras
3. Person Singularcocurrerat, concurrerat
1. Person Pluralconcurreramus
2. Person Pluralconcurreratis
3. Person Pluralconcurrerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurrero
2. Person Singularconcurreris
3. Person Singularconcurrerit
1. Person Pluralconcurrerimus
2. Person Pluralconcurreritis
3. Person Pluralconcurrerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurramconcurrar
2. Person Singularconcurrasconcurrare, concurraris
3. Person Singularconcurratconcurratur
1. Person Pluralconcurramusconcurramur
2. Person Pluralconcurratisconcurramini
3. Person Pluralconcurrantque, concurrantconcurrantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurreremconcurrerer
2. Person Singularconcurreresconcurrerere, concurrereris
3. Person Singularconcurreretconcurreretur, concurrereturque
1. Person Pluralconcurreremusconcurreremur
2. Person Pluralconcurreretisconcurreremini
3. Person Pluralconcurrerentconcurrerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurrerim
2. Person Singularconcurreris
3. Person Singularconcurrerit
1. Person Pluralconcurrerimus
2. Person Pluralconcurreritis
3. Person Pluralconcurrerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcurrissem
2. Person Singularconcurrisses
3. Person Singularconcurrisset
1. Person Pluralconcurrissemus
2. Person Pluralconcurrissetis
3. Person Pluralconcurrissent, concucurrissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconcurrereconcucurrisse, concurrisse
Passivconcurri, concurrier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconcurreconcurrere
3. Person Singular
2. Person Pluralconcurriteconcurrimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconcurritoconcurritor
3. Person Singularconcurritoconcurritor
2. Person Pluralconcurritote
3. Person Pluralconcurruntoconcurruntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum