Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concupio | concupior |
2. Person Singular | concupis | concupere, concuperis |
3. Person Singular | concupit | concupitur |
1. Person Plural | concupimus | concupimur |
2. Person Plural | concupitis | concupimini |
3. Person Plural | concupiunt | concupiuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concupiebam | concupiebar |
2. Person Singular | concupiebas | concupiebare, concupiebaris |
3. Person Singular | concupiebat | concupiebatur |
1. Person Plural | concupiebamus | concupiebamur |
2. Person Plural | concupiebatis | concupiebamini |
3. Person Plural | concupiebant | concupiebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concupiam | concupiar |
2. Person Singular | concupies | concupieris, concupiere |
3. Person Singular | concupiet | concupietur |
1. Person Plural | concupiemus | concupiemur |
2. Person Plural | concupietis | concupiemini |
3. Person Plural | concupient | concupientur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concupivi | — |
2. Person Singular | concupisti, concupivisti | — |
3. Person Singular | concupiuit, concupiit | — |
1. Person Plural | concupivimus | — |
2. Person Plural | concupistis, concupivistis | — |
3. Person Plural | concupiverunt, concupiere, concupierunt, concupivere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concupiveram | — |
2. Person Singular | concupieras, concupiveras | — |
3. Person Singular | concupiverat, concupierat | — |
1. Person Plural | concupiveramus | — |
2. Person Plural | concupiveratis | — |
3. Person Plural | concupiverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concupivero | — |
2. Person Singular | concupieris, concupiveris | — |
3. Person Singular | concupierit, concupiverit | — |
1. Person Plural | concupiverimus | — |
2. Person Plural | concupiveritis | — |
3. Person Plural | concupiverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concupiam | concupiar |
2. Person Singular | concupias | concupiare, concupiaris |
3. Person Singular | concupiat | concupiatur |
1. Person Plural | concupiamus | concupiamur |
2. Person Plural | concupiatis | concupiamini |
3. Person Plural | concupiant | concupiantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concuperem | concuperer |
2. Person Singular | concuperes | concuperere, concupereris |
3. Person Singular | concuperet | concuperetur |
1. Person Plural | concuperemus | concuperemur |
2. Person Plural | concuperetis | concuperemini |
3. Person Plural | concuperent | concuperentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concupiverim | — |
2. Person Singular | concupieris, concupiveris | — |
3. Person Singular | concupierit, concupiverit | — |
1. Person Plural | concupiverimus | — |
2. Person Plural | concupiveritis | — |
3. Person Plural | concupiverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concupissem, concupivissem | — |
2. Person Singular | concupisses, concupivisses | — |
3. Person Singular | concupisset, concupivisset | — |
1. Person Plural | concupivissemus | — |
2. Person Plural | concupivissetis | — |
3. Person Plural | concupivissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | concupere | concupisse, concupivisse |
Passiv | concupi, concupier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | concupe | concupere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | concupite | concupimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | concupito, concupitoreis | concupitor |
3. Person Singular | concupito, concupitoreis | concupitor |
2. Person Plural | concupitote | — |
3. Person Plural | concupunto | concupuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | concupita, concupitum, concupitus | concupita, concupitae, concupiti |
Genitiv | concupitae, concupiti | concupitarum, concupitorum |
Dativ | concupitae, concupito, concupitoreis | concupitis |
Akkusativ | concupitam, concupitum | concupita, concupitas, concupitos |
Ablativ | concupita, concupito, concupitoreis | concupitis |
Vokativ | concupita, concupite, concupitum | concupita, concupitae, concupiti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | concupiens | concupientes, concupientia |
Genitiv | concupientis | concupientium, concupientum |
Dativ | concupienti | concupientibus |
Akkusativ | concupiens, concupientem | concupientes, concupientia |
Ablativ | concupiente, concupienti | concupientibus |
Vokativ | concupiens | concupientes, concupientia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | concupitura, concupiturum, concupiturus | concupitura, concupiturae, concupituri |
Genitiv | concupiturae, concupituri | concupiturarum, concupiturorum |
Dativ | concupiturae, concupituro | concupituris |
Akkusativ | concupituram, concupiturum | concupitura, concupituras, concupituros |
Ablativ | concupitura, concupituro | concupituris |
Vokativ | concupitura, concupiture, concupiturum | concupitura, concupiturae, concupituri |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | concupienda, concupiendum, concupiendus, concupiunda, concupiundum, concupiundus | concupienda, concupiendae, concupiendi, concupiunda, concupiundae, concupiundi |
Genitiv | concupiendae, concupiendi, concupiundae, concupiundi | concupiendarum, concupiendorum, concupiundarum, concupiundorum |
Dativ | concupiendae, concupiendo, concupiundae, concupiundo | concupiendis, concupiundis |
Akkusativ | concupiendam, concupiendum, concupiundam, concupiundum | concupienda, concupiendas, concupiendos, concupiunda, concupiundas, concupiundos |
Ablativ | concupienda, concupiendo, concupiunda, concupiundo | concupiendis, concupiundis |
Vokativ | concupienda, concupiende, concupiendum, concupiunda, concupiunde, concupiundum | concupienda, concupiendae, concupiendi, concupiunda, concupiundae, concupiundi |
152 (278) Formen für „concupere“